ΒΡΟΧΗ - ΑΝΤΙΓΝΩΜΟΣ [ΔΥΣΑΡΜΟΝΙΑ]

preview_player
Показать описание
▲▼
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: ΙΘΥΝΩΝ ΝΟΥΣ [ΛΟΓΟΣ ΓΕΝΕΣΙΣ]
ΣΤΙΧΟΙ:
Βροχερες στιγμες.
Στους αισθητηρες σηματα πως δεν ηρθες.
Διανυουμε νυχτες παγιδες.
Ο κοσμος ολος μια θαλασσα απο μνημες.
Μηνες αντοχης μ'ελπιδες,ανοχη δεν ειχες
αν οχι με βρηκες,αν το πουν οι μοιρες θα'ναι μαλλον πιπες.
Αν θες πραξε μονος.Πλασε ολα αυτα που ειδες.
Αν οντως το πιστεψες οντως το βρηκες,οπως
ο πρωτος τροπος για να'σαι ο,τι θες ειναι η ολη η φαντασια που ειχες, ετσι μπορεις ακομα να ζησεις, μπηκες;
Στην αναμμενη μας καρδια εχει γι'ανθρωπους θηκες και πολλους
χωρα οσο ο νους κολλα σ'εκεινες που σκιστηκαν τωρα ή πριν χρονια και μηνες.
Δεν επουλωνονται οι πληγες απλα απλωνονται οι λιγες δυναμεις,
το σωμα κρατουν κι οι πονοι απορουν για το πως μπορουν οι ανθρωποι να ξεπερνουν τοσες φρικες..
Μυστικα και μαγειες, συμβολισμος, πιστη, νερο κι ηλιαχτιδες
Οι λεξεις πλαθουν εικονες, εικασιες και γνωμες οσο των ματιων
οι κορες μιλουν μονο αληθειες.
Οσους μιμους ειδες τοσες λυπες πηρες
οσο λειπεις τοσο δε ξεχνω οσα μου ειπες
κι ειναι καιρος να με βρω ξανα, να βρω ψιλα
και να βγουμε για μπυρες, οσο θα κολλαω θα σπας και θα αφηγηθουμε ιστοριες που ειχα ξεχασει.
Κι Αλεξη θα' μαι ενταξει μπεσα μαγκα μη φοβασαι και εχε
το νου σου να πεταξεις ξανα μετα απο την πτωση απ'το περβαζι.
Ακομη μια φορα στην εσωτερη παλη με γνωριζω παλι διχως να με νοιαζει.Ζησε κατι κατι για να σκεφτεσαι το βραδυ και κοιμησου οταν χαραζει, αν χαρα σου δωσε τοτε τι να πειραζει..
Ηταν βροχη απο κοφτερο ψυχρο χαλαζι μα εχει παψει.
Και το φως εχει λαμψει εστω σαν μια τελεια μες στο πηχτο σκοταδι.
Εδω ηταν παντοτε χειμωνας
κι ισως θα'πρεπε καποτε αυτο ν'αλλαξει..
Κατ'απο τα βροχερα νεφη φυ-τεψαμε το γελιο ενα φεγγαρι
και το ποτισαμε να ανθισει απο το δακρυ,στην ανεμοσκαλα
κρατιεμαι κι οσο φτανει.Αν καλη προθεση ειχες τοτε που ησουν παλι; Χρωματισα τα μερη που σε πηγα να'ναι πιο ομορφα απο πριν κι ειπα χαλαλι.
Κι ο κυκλος απ'το λουκι μου θα με βγαλει
Κι ο κυκνος μεσα απο τη λιμνη τραγουδαει προτου πεθανει
Ειναι καμαρι μου που πατω το φεγγαρι,ειναι βουτια απ'το συννεφο στο μωβ με χαρη,ειναι για χαρη σου,ειναι αγαπη κι ειν'αναγκη.
Δυσαρμονία ~

κατι που ξεμεινε το 13..

Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Κάτι τέτοια κομμάτια σου επιβεβαιώνουν πως υπάρχει θεός ..

strandmangekyou
Автор

Χρωμάτισα τα μέρη που σε πήγα να 'ναι πιο όμορφα από πριν κι είπα χαλάλι
Κι ο κύκλος απ' το λούκι μου θα με βγάλει
Κι ο κύκνος μέσα από τη λίμνη τραγουδάει προτού πεθάνει
Είναι καμάρι μου που πατώ το φεγγάρι
Είναι βουτιά απ' το σύννεφο στο μωβ με χάρη
Είναι για χάρη σου, είναι αγάπη κι είν' ανάγκη...

kase_xxiii
Автор

Δεν επουλωνονται οι πληγες
απλα απλωνονται οι λιγες δυναμεις
το σωμα κρατουν κι οι πονοι απορουν για το πως μπορουν οι ανθρωποι να ξεπερνουν τοσες φρικες

xamenosxamelewn
Автор

ΕΙΝΑΙ ΚΑΜΑΡΙ ΜΟΥ ΠΟΥ ΠΑΤΩ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ..

dixostautotita
Автор

Κατ'απο τα βροχερα νεφη φυ-τεψαμε το γελιο ενα φεγγαρι
και το ποτισαμε να ανθισει απο το δακρυ, στην ανεμοσκαλα 
κρατιεμαι κι οσο φτανει.Αν καλη προθεση ειχες τοτε που ησουν παλι; 

tsoup