O13. Σαλάγας Α., Τσούκος Α., Τερζής Γ., Πασχάλης Β., Μπογδάνης Γ.

O13. Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΙΣΧΑΙΜΙΚΗΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜAΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΤΑΔΙΕΓΕΡΤΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΓΟΜΕΝΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΠΙΕΣΕΩΝ ΣΤΗΘΟΥΣ ΜΕ ΜΠΑΡΑ
Σαλάγας Α., Τσούκος Α., Τερζής Γ., Πασχάλης Β., Μπογδάνης Γ.
Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού, Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Προηγούμενες μελέτες δείχνουν ότι η ισχαιμική προετοιμασία (IPC) όπως και η μεταδιεγερτική ενεργοποίηση (PAPE) επιφέρουν θετικές προσαρμογές στην απόδοση. Ωστόσο, τα συνήθη πρωτόκολλα IPC απαιτούν πολύ χρόνο (30-50 λεπτά), γεγονός που την καθιστά δύσκολα εφαρμόσιμη στην αθλητική πρακτική. Σκοπός της εργασίας ήταν να εξετάσει την επίδραση IPC μικρής διάρκειας στην απόδοση, και να τη συγκρίνει με την επίδραση της PAPE. Στη μελέτη συμμετείχαν 12 άνδρες, όπου εκτέλεσαν 4 σειρές διάρκειας 12 s η κάθε μία στην άσκηση πιέσεων στήθους με μπάρα με στόχο την εκτέλεση του μέγιστου αριθμού επαναλήψεων (επιβάρυνση¨60% της μέγιστης, διάλειμμα μεταξύ των σειρών: 2 min). Πραγματοποιήθηκαν τέσσερις κύριες συνθήκες: 1) IPC για 5 λεπτά με αποκατάσταση 5 λεπτά, 2) PAPE (3 επαναλήψεις στο 90% της μέγιστης), 3) συνδυασμός PAPE και IPC και 4) η συνθήκη ελέγχου (CTRL). Η μέγιστη και η μέση ταχύτητα της μπάρας ήταν υψηλότερες κατά 7.4% (p0.05) στην IPC σε σύγκριση με την CTRL. Επίσης, η μέση ταχύτητα στη σειρά 1 στην IPC ήταν υψηλότερη και σε σύγκριση με την αντίστοιχη σειρά της PAPE κατά 6.7% (p 0.01). Ο συνολικός όγκος προπόνησης ήταν μεγαλύτερος για τα τρία πειραματικά πρωτόκολλα (IPC, PAPE, PAPE-IPC) σε σύγκριση με την CTRL (κατά 6.6-8%, p0.001). Τέλος, ο δείκτης υποκειμενικής κόπωσης ήταν χαμηλότερος στη συνθήκη IPC σε σύγκριση με τις υπόλοιπες συνθήκες (17%-25% p0.01). Συμπερασματικά, σύντομης διάρκειας IPC προκαλεί αύξηση στην ταχύτητα κίνησης της μπάρας, με παράλληλη αύξηση του όγκου προπόνησης και χαμηλότερη υποκειμενική κόπωση, και πιθανόν να μπορεί να συμβάλλει στη μακροχρόνια βελτίωση της απόδοσης.