Απόλυτη ανυπαρξία αντιτρομακρατικής πολιτικής από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ

Παρουσία του βουλευτή Αττικής Μάκη Βορίδη στην εκπομπή "Σαββατοκύριακο με Δράση"

[mdbr]

11:36 πόσο εύκολο είναι να γίνει αυτό ρωτάει
αυτό βρήκε να ρωτήσει. αυτό είναι το πρόβλημά της. ο Βορίδης κάνει συγκεκριμένες προτάσεις και το πρόβλημα είναι το κατά πόσο εύκολο είναι να γίνει αυτό. μπορεί να μην είναι καθόλου εύκολο. αυτό δεν σημαίνει πως δεν οφείλουμε να προσπαθήσουμε. η άλλη εναλλακτική είναι αυτή που ακολουθεί ο συριζα. δηλαδή να μην κάνει τίποτα.

[xemalliaris]

Το αίσθημα της αγάπης είναι ένα αχαρτογράφητο έδαφος για καθέναν από εμάς. Είναι ένα συναίσθημα γενναιόδωρο, ανιδιοτελές, ειλικρινές, που μας γεμίζει με ελπίδα. Ποιος δε θα ήθελε να αφεθεί στη μαγεία και στη θαλπωρή που του προσφέρει; Ναι μεν, αλλά. Υπάρχει κι ένα μέρος ανθρώπων που δεν είναι σίγουροι, που φοβούνται. Είναι εκείνοι που ενώ στην αρχή όλα είναι καλά, φτάνει το σημείο που θα ξεκινήσουν να επισκιάζονται από διάφορες περιστάσεις που καταστρέφουν αυτό το αίσθημα αγάπης.
Νομίζω πως έχουμε το φοβερό χάρισμα εμείς, οι άνθρωποι, να βιώνουμε την αγάπη με φόβο και να φτάνουμε να μην τη θέλουμε, να τη διαστρεβλώνουμε. Αναφέρομαι ουσιαστικά στο όταν στερούμε από τον εαυτό μας το δικαίωμα να αγαπήσει και να αγαπηθεί. Ο φόβος εξουσιάζει συχνά εκείνους που έχουν υποστεί απογοήτευση στην αγάπη τόσο πολύ, ώστε να παθαίνουν πανικό στην προοπτική, τόσο να αγαπήσουν όσο και να εμπιστευτούν κάποιον.
Σίγουρα οι άσχημες εμπειρίες μας γεμίζουν απαισιοδοξία. Όμως το αίσθημα του φόβου είναι κάτι που περιορίζει την ελευθερία που είναι αναγκαία για μια όμορφη ζωή και που μας βοηθάει να φθάσουμε στην ευτυχία και στην αγάπη. Με το να φοβάσαι την οικειότητα, ουσιαστικά φοβάσαι να δείξεις τις αδυναμίες, τις ανάγκες σου, φοβάσαι να χάσεις τον έλεγχο. Από την μια είναι απόλυτα δικαιολογημένο, αλλά αν αυτός ο φόβος γίνει ο οδηγός σου και τον αφήσεις να σε κυριεύσει τότε κινδυνεύεις να σαμποτάρεις από μόνος σου όλες σου τις σχέσεις, φιλικές ή ερωτικές.

[xemalliaris]

Στις περισσότερες περιπτώσεις συμβαίνει εάν κάποιος βίωσε την απόρριψη, προδοσία ή απογοήτευση στο παρελθόν από ανθρώπους που θεωρούσε σημαντικούς και τους είχε δώσει κομμάτια του εαυτού του, με αποτέλεσμα να τον στιγματίσουν κι έτσι, ως ενήλικας, ζει με την πεποίθηση πως δεν αξίζει να νιώσει ευτυχισμένος. Όταν λοιπόν εμφανίζεται στη ζωή του η αγάπη, την απωθεί προβάλλοντας στις σχέσεις του τον εσωτερικό του κενό κόσμο και τις συναισθηματικές του ανασφάλειες. Προσπαθεί να έχει πάντα τον έλεγχο και να μην παρασυρθεί, φρενάροντας και καμουφλάροντας προσεκτικά τα συναισθήματά του, βάζοντας στο περιθώριο την επιθυμία του να αγαπήσει και την ανάγκη του να νιώσει ζεστασιά και οικειότητα μέσα σε μια σχέση.
Γιατί να επιλέξεις να ζεις με το φόβο αντί να απολαύσεις αυτό που σου συμβαίνει; Ίσως με το να βάζεις περιορισμούς στην αγάπη, να νομίζεις ότι προστατεύεις τον εαυτό σου από τον πόνο. Μπαίνεις σε μια διαδικασία απομόνωσης και μοναξιάς θεωρώντας πως έτσι όλα θα είναι καλά. Κανένας δε θέλει να είναι μόνος του σ’ αυτή τη ζωή. Όταν αγαπάς, η μισή αγάπη είναι φόβος για τον χαμό της αγάπης.