filmov
tv
Τζαμί Τζισταράκη - Μοναστηράκι

Показать описание
Το Τζαμί Τζισταράκη (ή Τζισδαράκη) είναι οθωμανικό τζαμί το οποίο κατασκευάστηκε το 1759 στην πλατεία Μοναστηρακίου στο κέντρο της Αθήνας.
Σήμερα λειτουργεί ως παράτηρμα του Μουσείου Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης και στεγάζει τη Συλλογή Κεραμικής του Β. Κυριαζόπουλου.
Το τζαμί κατασκευάστηκε το 1759 από το βοεβόδα (Οθωμανό διοικητή) της Αθήνας, τον Μουσταφά Αγά Τζισταράκη.
Σύμφωνα με την παράδοση, ο Τζισταράκης χρησιμοποιήσε ένα από τους κίονες του Ναού του Ολυμπίου Διός για να φτιάξει ασβέστη για την κατασκευή του κτιρίου, αλλά είναι πιο πιθανό να χρησιμοποίησε ένα από τους κίονες της βιβλιοθήκης του Αδριανού που βρίσκεται δίπλα.
Στο Χρονικό του Ανθίμου αναφέρεται προήλθε από «μίαν κολόναν απ' εκείνας του Αδριανού», την οποία και ανατίναξαν.
Αυτή η πράξη οδήγησε στην καθαίρεσή του από τους Τούρκους, καθώς θεωρήθηκε ιεροσυλία η οποία απελευθέρωσε κατάρες: μια επιδημία πανώλης τον επόμενο χρόνο αποδόθηκε σε αυτό το γεγονός.[
Το τζαμί ήταν επίσης γνωτό ως Τζαμί του Κάτω Σιντριβανιού ή Τζαμί του Κάτω Παζαριού εξαιτίας της εγγύτητάς του στην αρχαία Αγορά.
Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, το κτίριο χρησιμοποιήθηκε σαν αίθουσα συνεδριάσεων για την τοπική δημογεροντία.
Μετά την ανεξαρτησία της Ελλάδας χρησιμοποιήθηκε ποικιλοτρόπως: εκεί διεξάχθηκε χορός προς τιμήν του βασιλιά Όθωνα το Μάρτιο του 1834, και μετά χρησιμοποιήθηκε ως στρατώνας, φυλακή και αποθήκη.
Το 1915 ανακατασκευάστηκε εν μέρει υπό την επίβλεψη του αρχιτέκτονα Αναστάσιο Ορλάνδο και χρησιμοποιήθηκε για να στεγάσει το «Μουσείον Ελληνικών Χειροτεχνημάτων» από το 1918 (μετονομάστηκε σε «Εθνικόν Μουσείον Κοσμητικών Τεχνών») μέχρι το 1973.
Το 1966 έγιναν μετατροπές στο τζαμί ώστε να προσευχηθεί ο εξόριστος βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας Σαούντ.
Το 1973 η μόνιμη έκθεση και τα γραφεία του Μουσείου Ελληνικής Τέχνης μεταφέρθηκαν στην οδό Κυδαθηναίων 17 ενώ στο τζαμί παρέμεινε συλλογή κεραμικών τα οποία είχαν δωριθεί από τον Β. Κυριαζόπουλο.
Το κτίριο υπέστη ζημιές από σεισμό το 1981 και άνοιξε πάλι για το κοινό το 1991.
Σήμερα λειτουργεί ως παράτηρμα του Μουσείου Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης και στεγάζει τη Συλλογή Κεραμικής του Β. Κυριαζόπουλου.
Το τζαμί κατασκευάστηκε το 1759 από το βοεβόδα (Οθωμανό διοικητή) της Αθήνας, τον Μουσταφά Αγά Τζισταράκη.
Σύμφωνα με την παράδοση, ο Τζισταράκης χρησιμοποιήσε ένα από τους κίονες του Ναού του Ολυμπίου Διός για να φτιάξει ασβέστη για την κατασκευή του κτιρίου, αλλά είναι πιο πιθανό να χρησιμοποίησε ένα από τους κίονες της βιβλιοθήκης του Αδριανού που βρίσκεται δίπλα.
Στο Χρονικό του Ανθίμου αναφέρεται προήλθε από «μίαν κολόναν απ' εκείνας του Αδριανού», την οποία και ανατίναξαν.
Αυτή η πράξη οδήγησε στην καθαίρεσή του από τους Τούρκους, καθώς θεωρήθηκε ιεροσυλία η οποία απελευθέρωσε κατάρες: μια επιδημία πανώλης τον επόμενο χρόνο αποδόθηκε σε αυτό το γεγονός.[
Το τζαμί ήταν επίσης γνωτό ως Τζαμί του Κάτω Σιντριβανιού ή Τζαμί του Κάτω Παζαριού εξαιτίας της εγγύτητάς του στην αρχαία Αγορά.
Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, το κτίριο χρησιμοποιήθηκε σαν αίθουσα συνεδριάσεων για την τοπική δημογεροντία.
Μετά την ανεξαρτησία της Ελλάδας χρησιμοποιήθηκε ποικιλοτρόπως: εκεί διεξάχθηκε χορός προς τιμήν του βασιλιά Όθωνα το Μάρτιο του 1834, και μετά χρησιμοποιήθηκε ως στρατώνας, φυλακή και αποθήκη.
Το 1915 ανακατασκευάστηκε εν μέρει υπό την επίβλεψη του αρχιτέκτονα Αναστάσιο Ορλάνδο και χρησιμοποιήθηκε για να στεγάσει το «Μουσείον Ελληνικών Χειροτεχνημάτων» από το 1918 (μετονομάστηκε σε «Εθνικόν Μουσείον Κοσμητικών Τεχνών») μέχρι το 1973.
Το 1966 έγιναν μετατροπές στο τζαμί ώστε να προσευχηθεί ο εξόριστος βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας Σαούντ.
Το 1973 η μόνιμη έκθεση και τα γραφεία του Μουσείου Ελληνικής Τέχνης μεταφέρθηκαν στην οδό Κυδαθηναίων 17 ενώ στο τζαμί παρέμεινε συλλογή κεραμικών τα οποία είχαν δωριθεί από τον Β. Κυριαζόπουλο.
Το κτίριο υπέστη ζημιές από σεισμό το 1981 και άνοιξε πάλι για το κοινό το 1991.