filmov
tv
Αχ κινδυνεύω | Ναι θα πω | Μες στο σπίτι δε μένει κανείς - Μελίνα Ασλανίδου ◈ Βέροια (15/07/2023)

Показать описание
Η Γλυκερία και η Μελίνα Ασλανίδου, ενώνουν τις φωνές τους το φετινό καλοκαίρι, για να χαρίσουν στο κοινό τους ανεπανάληπτες βραδιές μοναδικής διασκέδασης, πλαισιωμένες από πολυμελή ορχήστρα, αποτελούμενη από εξαίρετους μουσικούς!
Μαζί τους ο Χάρης Μακρής
╼╼╼╼╼╼╼╼╼╼╼╼
Αχ κινδυνεύω
Στίχοι: Νίκη Παπαθεοχάρη
Μουσική: Γιώργος Παπαδόπουλος
Σ' ανατολή και σε φεγγάρι σε ζητάω
Και τα στολίδια μου στο στήθος μου κρεμάω
Το μαγικό μου τον καθρέφτη τον ρωτάω
Αν είμαι η πιο όμορφη για σένα που αγαπάω
Αχ κινδυνεύω, αχ κινδυνεύω,
Δε με μαζεύω, δε με μαζεύω
Σκορπάω μπροστά σου κι όλη γίνομαι δικιά σου
Φωτιές ανάβω, φωτιές ανάβω
Και σου χορεύω, και σου χορεύω
Καίγεται η νύχτα και για σένα με ξοδεύω
Στο παραμύθι σου το πέπλο μου τραβάω
Κι όλα τα πρέπει μου στη θάλασσα πετάω
Καημούς στο ντέφι μου για χάρη σου βαράω
Σου τραγουδάω και τον έρωτα μεθάω
Αχ κινδυνεύω, αχ κινδυνεύω,
Δε με μαζεύω, δε με μαζεύω
Σκορπάω μπροστά σου κι όλη γίνομαι δικιά σου
Φωτιές ανάβω, φωτιές ανάβω
Και σου χορεύω, και σου χορεύω
Καίγεται η νύχτα και για σένα με ξοδεύω
Αχ κινδυνεύω, αχ κινδυνεύω,
Δε με μαζεύω, δε με μαζεύω
Σκορπάω μπροστά σου κι όλη γίνομαι δικιά σου
Φωτιές ανάβω, φωτιές ανάβω
Και σου χορεύω, και σου χορεύω
Καίγεται η νύχτα και για σένα με ξοδεύω
Αχ κινδυνεύω, αχ κινδυνεύω,
Δε με μαζεύω, δε με μαζεύω
Σκορπάω μπροστά σου κι όλη γίνομαι δικιά σου
Φωτιές ανάβω, φωτιές ανάβω
Και σου χορεύω, και σου χορεύω
Καίγεται η νύχτα και για σένα με ξοδεύω
Αχ κινδυνεύω
╼╼╼╼╼
Ναι θα πω
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Νίκος Αντύπας
Ναι θα πω αφού με ξέρω πάλι
Ναι θα πω και με μονό σανδάλι
Θα ντραπώ, vα πω φοβάμαι τη ζωή.
Ναι θα πω θα βρέξω το κεφάλι
Ναι θα πω κι ας με κοιτούν οι άλλοι
Να χτυπώ, καινούρια πόρτα το πρωί.
Δίχτυα ήταν τα χρόνια και τα τράβηξα,
κι όσα σπαρταρούσανε τ’ ανάδειξα
Σ’ έρωτες κι αγάπες μεσολάβησα,
δίχτυα μου βαριά.
Δίχτυα ήταν τα χρόνια κι ήπια θάλασσα,
κι όμως κάτι αιώνια δε τα χάλασα
Τρύπια παντελόνια πάμε γι’ άλλα σαν,
σαν μικρά παιδιά.
Ναι θα πω στους άλλους είπα όχι
Ναι θα πω αφού η καρδιά μου το `χει
Ν’ αγαπώ, μπορεί να το `χει κι η ψυχή.
Δίχτυα ήταν τα χρόνια και τα τράβηξα,
κι όσα σπαρταρούσανε τ’ ανάδειξα
Σ’ έρωτες κι αγάπες μεσολάβησα,
δίχτυα μου βαριά.
Δίχτυα ήταν τα χρόνια κι ήπια θάλασσα,
κι όμως κάτι αιώνια δε τα χάλασα
Τρύπια παντελόνια πάμε γι’ άλλα σαν,
σαν μικρά παιδιά.
Δίχτυα ήταν τα χρόνια καρδιά μου,
κι έσταζε ομορφιά
άπιαστο δελφίνι η χαρά μου,
που `χα συντροφιά.
Δίχτυα ήταν τα χρόνια κι ήπια θάλασσα,
κι όμως κάτι αιώνια δε τα χάλασα
Τρύπια παντελόνια πάμε γι’ άλλα σαν,
σαν μικρά παιδιά.
Ναι θα πω αφού το ξέρω πάλι
Ναι θα πω και με μονό σανδάλι
Θα ντραπώ να πω φοβάμαι τη ζωή.
╼╼╼╼╼
Μες στο σπίτι δε μένει κανείς
Στίχοι: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος
Μουσική: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος
Μη μου λέτε πως είμαι στον κόσμο
και πάντα μυστήρια αντιδρώ
Το έργο αυτό το’ χω ζήσει, το ‘χω τερματίσει
καλύτερα μη σου εξηγώ
Μη μου λέτε πως έχω ροπή προς τα λάθη
τ’ ακούω πριν καν γεννηθώ
Να πιούμε να γίνουμε όλοι παρέα
γιατί έτσι μ’ αρέσει να ζω
Γι’ αυτό κι εγώ
θα ντυθώ, θα φτιαχτώ και θα βγω
Σινεμά, στου Ψυρρή, στο μετρό
Θα γιορτάσω που έχω στην τσέπη ουρανό
Μα εγώ θα γυρνώ απο ‘κεί κι απο ‘δώ
Για μιζέριες δεν έχω καιρό
Μπες στη θέση μου λίγο να δεις
μες στο σπίτι δε μένει κανείς
Μη μου λέτε πως παίρνω ελαφρά τη ζωή
όλοι κρίνουνε εύκολα πια
Το ‘χουμε όλοι βιώσει, τσάμπα η γνώση
στον τοίχο μου δες τα χαρτιά
Μη μου λέτε δε βλέπει τι γίνεται έξω
μα εγώ ξέρω ένα να πω
Ο καθένας στο μέσα του οφείλει
ψηλά να το στείλει, να φτάσει Θεό
Γι’ αυτό κι εγώ
θα ντυθώ, θα φτιαχτώ και θα βγω
Σινεμά, στου Ψυρρή, στο μετρό
Θα γιορτάσω που έχω στην τσέπη ουρανό
Μα εγώ θα γυρνώ απο ‘κεί κι απο ‘δώ
Για μιζέριες δεν έχω καιρό
Μπες στη θέση μου λίγο να δεις
μες στο σπίτι δε μένει κανείς
Δεν περνάει η νύχτα
κι είναι πολλά που θέλω να σου πω
Αχ, αυτή η νύχτα
στη φωτιά να πέσω να καώ
Δεν περνάει η νύχτα
κι είναι πολλά που θέλω να σου πω
Καρδιά και σώμα ρίχ’ τα
στου φιλιού σου τον ωκεανό
Μαζί τους ο Χάρης Μακρής
╼╼╼╼╼╼╼╼╼╼╼╼
Αχ κινδυνεύω
Στίχοι: Νίκη Παπαθεοχάρη
Μουσική: Γιώργος Παπαδόπουλος
Σ' ανατολή και σε φεγγάρι σε ζητάω
Και τα στολίδια μου στο στήθος μου κρεμάω
Το μαγικό μου τον καθρέφτη τον ρωτάω
Αν είμαι η πιο όμορφη για σένα που αγαπάω
Αχ κινδυνεύω, αχ κινδυνεύω,
Δε με μαζεύω, δε με μαζεύω
Σκορπάω μπροστά σου κι όλη γίνομαι δικιά σου
Φωτιές ανάβω, φωτιές ανάβω
Και σου χορεύω, και σου χορεύω
Καίγεται η νύχτα και για σένα με ξοδεύω
Στο παραμύθι σου το πέπλο μου τραβάω
Κι όλα τα πρέπει μου στη θάλασσα πετάω
Καημούς στο ντέφι μου για χάρη σου βαράω
Σου τραγουδάω και τον έρωτα μεθάω
Αχ κινδυνεύω, αχ κινδυνεύω,
Δε με μαζεύω, δε με μαζεύω
Σκορπάω μπροστά σου κι όλη γίνομαι δικιά σου
Φωτιές ανάβω, φωτιές ανάβω
Και σου χορεύω, και σου χορεύω
Καίγεται η νύχτα και για σένα με ξοδεύω
Αχ κινδυνεύω, αχ κινδυνεύω,
Δε με μαζεύω, δε με μαζεύω
Σκορπάω μπροστά σου κι όλη γίνομαι δικιά σου
Φωτιές ανάβω, φωτιές ανάβω
Και σου χορεύω, και σου χορεύω
Καίγεται η νύχτα και για σένα με ξοδεύω
Αχ κινδυνεύω, αχ κινδυνεύω,
Δε με μαζεύω, δε με μαζεύω
Σκορπάω μπροστά σου κι όλη γίνομαι δικιά σου
Φωτιές ανάβω, φωτιές ανάβω
Και σου χορεύω, και σου χορεύω
Καίγεται η νύχτα και για σένα με ξοδεύω
Αχ κινδυνεύω
╼╼╼╼╼
Ναι θα πω
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Νίκος Αντύπας
Ναι θα πω αφού με ξέρω πάλι
Ναι θα πω και με μονό σανδάλι
Θα ντραπώ, vα πω φοβάμαι τη ζωή.
Ναι θα πω θα βρέξω το κεφάλι
Ναι θα πω κι ας με κοιτούν οι άλλοι
Να χτυπώ, καινούρια πόρτα το πρωί.
Δίχτυα ήταν τα χρόνια και τα τράβηξα,
κι όσα σπαρταρούσανε τ’ ανάδειξα
Σ’ έρωτες κι αγάπες μεσολάβησα,
δίχτυα μου βαριά.
Δίχτυα ήταν τα χρόνια κι ήπια θάλασσα,
κι όμως κάτι αιώνια δε τα χάλασα
Τρύπια παντελόνια πάμε γι’ άλλα σαν,
σαν μικρά παιδιά.
Ναι θα πω στους άλλους είπα όχι
Ναι θα πω αφού η καρδιά μου το `χει
Ν’ αγαπώ, μπορεί να το `χει κι η ψυχή.
Δίχτυα ήταν τα χρόνια και τα τράβηξα,
κι όσα σπαρταρούσανε τ’ ανάδειξα
Σ’ έρωτες κι αγάπες μεσολάβησα,
δίχτυα μου βαριά.
Δίχτυα ήταν τα χρόνια κι ήπια θάλασσα,
κι όμως κάτι αιώνια δε τα χάλασα
Τρύπια παντελόνια πάμε γι’ άλλα σαν,
σαν μικρά παιδιά.
Δίχτυα ήταν τα χρόνια καρδιά μου,
κι έσταζε ομορφιά
άπιαστο δελφίνι η χαρά μου,
που `χα συντροφιά.
Δίχτυα ήταν τα χρόνια κι ήπια θάλασσα,
κι όμως κάτι αιώνια δε τα χάλασα
Τρύπια παντελόνια πάμε γι’ άλλα σαν,
σαν μικρά παιδιά.
Ναι θα πω αφού το ξέρω πάλι
Ναι θα πω και με μονό σανδάλι
Θα ντραπώ να πω φοβάμαι τη ζωή.
╼╼╼╼╼
Μες στο σπίτι δε μένει κανείς
Στίχοι: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος
Μουσική: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος
Μη μου λέτε πως είμαι στον κόσμο
και πάντα μυστήρια αντιδρώ
Το έργο αυτό το’ χω ζήσει, το ‘χω τερματίσει
καλύτερα μη σου εξηγώ
Μη μου λέτε πως έχω ροπή προς τα λάθη
τ’ ακούω πριν καν γεννηθώ
Να πιούμε να γίνουμε όλοι παρέα
γιατί έτσι μ’ αρέσει να ζω
Γι’ αυτό κι εγώ
θα ντυθώ, θα φτιαχτώ και θα βγω
Σινεμά, στου Ψυρρή, στο μετρό
Θα γιορτάσω που έχω στην τσέπη ουρανό
Μα εγώ θα γυρνώ απο ‘κεί κι απο ‘δώ
Για μιζέριες δεν έχω καιρό
Μπες στη θέση μου λίγο να δεις
μες στο σπίτι δε μένει κανείς
Μη μου λέτε πως παίρνω ελαφρά τη ζωή
όλοι κρίνουνε εύκολα πια
Το ‘χουμε όλοι βιώσει, τσάμπα η γνώση
στον τοίχο μου δες τα χαρτιά
Μη μου λέτε δε βλέπει τι γίνεται έξω
μα εγώ ξέρω ένα να πω
Ο καθένας στο μέσα του οφείλει
ψηλά να το στείλει, να φτάσει Θεό
Γι’ αυτό κι εγώ
θα ντυθώ, θα φτιαχτώ και θα βγω
Σινεμά, στου Ψυρρή, στο μετρό
Θα γιορτάσω που έχω στην τσέπη ουρανό
Μα εγώ θα γυρνώ απο ‘κεί κι απο ‘δώ
Για μιζέριες δεν έχω καιρό
Μπες στη θέση μου λίγο να δεις
μες στο σπίτι δε μένει κανείς
Δεν περνάει η νύχτα
κι είναι πολλά που θέλω να σου πω
Αχ, αυτή η νύχτα
στη φωτιά να πέσω να καώ
Δεν περνάει η νύχτα
κι είναι πολλά που θέλω να σου πω
Καρδιά και σώμα ρίχ’ τα
στου φιλιού σου τον ωκεανό
Комментарии