filmov
tv
Ελεωνόρα Ζουγανέλη - Η αγάπη αργεί & Μυρτιά

Показать описание
Λευκωσία 20.9.2019 DownTown Live @ Παραμυθούπολη.
"Κάπου σ'έχω ξαναδεί", η τελευταία συναυλία της καλοκαιρινής περιοδείας της Ελεωνόρας Ζουγανέλη, παρέα με τον ταλαντούχο μουσικοσυνθέτη και ερμηνευτή Γιάννη Χριστοδουλόπουλο και μια εξαιρετική ορχήστρα. Στο βίντεο, ένα απόσπασμα από τη συναυλία.
Η αγάπη αργεί
Στίχοι: Όλγα Βλαχοπούλου
Μουσική: Τρύφων Κουτσουρέλης
1η ερμηνεία: Ελεωνόρα Ζουγανέλη
Λες κάποιες φορές σε ξεγελάει αυτό που ζεις και νιώθεις
Λες πως οι σιωπές είναι πληγές κι αργεί να ξημερώσει
Μα θα βρεις ξανά ένα σημάδι μες στο σκοτάδι
Είναι που πάντα η αγάπη αργεί
Που όταν φτάνει δεν είσαι εκεί
σαν το λάθος που θέλεις να ξανακάνεις
Είναι τα λόγια που θέλεις να πεις
μα φοβάσαι πως είναι νωρίς
και λυπάσαι πως πάλι το χρόνο χάνεις
Λες πως όταν κλαις μικραίνει η γη, μικραίνει ο κόσμος όλος
Λες πως δε χωράς σ’ ό,τι αγαπάς κι ο πόνος σε θυμώνει
Μα θα βρεις ξανά ένα σημάδι μες στο σκοτάδι
Μυρτιά
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γιοβάννα
Είχα μια θάλασσα στο νου
κι ένα περβόλι, περιβόλι τ’ ουρανού.
Την ώρα π’ άνοιγα πανιά
για την απάνω γειτονιά.
Στα παραθύρια τα πλατιά
χαμογελούσε μια μυρτιά.
Κουράστηκα να περπατώ
και τη ρωτώ και τη ρωτώ.
– Πες μου, μυρτιά, να σε χαρώ:
Πού θα βρω χώμα, θα βρω χώμα και νερό
να ξαναχτίσω μια φωλιά
για της αγάπης τα πουλιά;
Στα παραθύρια τα πλατιά
είδα και δάκρυσε η μυρτιά.
Την ώρα π’ άνοιγα πανιά
για την απάνω γειτονιά.
"Κάπου σ'έχω ξαναδεί", η τελευταία συναυλία της καλοκαιρινής περιοδείας της Ελεωνόρας Ζουγανέλη, παρέα με τον ταλαντούχο μουσικοσυνθέτη και ερμηνευτή Γιάννη Χριστοδουλόπουλο και μια εξαιρετική ορχήστρα. Στο βίντεο, ένα απόσπασμα από τη συναυλία.
Η αγάπη αργεί
Στίχοι: Όλγα Βλαχοπούλου
Μουσική: Τρύφων Κουτσουρέλης
1η ερμηνεία: Ελεωνόρα Ζουγανέλη
Λες κάποιες φορές σε ξεγελάει αυτό που ζεις και νιώθεις
Λες πως οι σιωπές είναι πληγές κι αργεί να ξημερώσει
Μα θα βρεις ξανά ένα σημάδι μες στο σκοτάδι
Είναι που πάντα η αγάπη αργεί
Που όταν φτάνει δεν είσαι εκεί
σαν το λάθος που θέλεις να ξανακάνεις
Είναι τα λόγια που θέλεις να πεις
μα φοβάσαι πως είναι νωρίς
και λυπάσαι πως πάλι το χρόνο χάνεις
Λες πως όταν κλαις μικραίνει η γη, μικραίνει ο κόσμος όλος
Λες πως δε χωράς σ’ ό,τι αγαπάς κι ο πόνος σε θυμώνει
Μα θα βρεις ξανά ένα σημάδι μες στο σκοτάδι
Μυρτιά
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γιοβάννα
Είχα μια θάλασσα στο νου
κι ένα περβόλι, περιβόλι τ’ ουρανού.
Την ώρα π’ άνοιγα πανιά
για την απάνω γειτονιά.
Στα παραθύρια τα πλατιά
χαμογελούσε μια μυρτιά.
Κουράστηκα να περπατώ
και τη ρωτώ και τη ρωτώ.
– Πες μου, μυρτιά, να σε χαρώ:
Πού θα βρω χώμα, θα βρω χώμα και νερό
να ξαναχτίσω μια φωλιά
για της αγάπης τα πουλιά;
Στα παραθύρια τα πλατιά
είδα και δάκρυσε η μυρτιά.
Την ώρα π’ άνοιγα πανιά
για την απάνω γειτονιά.