Diek(Comitato) - Αναρωτιέμαι Μάνα

Показать описание

Diek(Comitato) - Αναρωτιέμαι Μάνα
στίχοι : diek
παραγωγή : instrumental
Μίξη : monax
στίχοι : kouple 1:
βροχή με λευκά πανιά,
πετάγωνται ανέμελα,πάνω απ'τον ουρανό και..
πέφτουνε πάνω μου,καλύπτουνε τα μάτια μου..
για να πάρουνε τα δάκρυα μου..μάνα μου..
κοίτα γύρω..οι κοινωνία κλαίει..
γαμώ τι φταίει..οι πολιτικοί φέρανε χρέη..
μικρά μωρά γαμώ την φάρα μου δεν έχουν γάλα..
Αντώνη ποιο ίντερνετ?εδώ χάνουμε την μπάλα..
φύγε αλάργου,η χώρα με τα πάντα..έμεινε ερημιά..
δεν έχουμε υγεία,δεν έχουμε παιδεία..
έκανα κωλόχαρτα,όλα μου τα πτυχία..
και ποια 5μηνα?ακόμη κι'αυτά είναι παράνομα..
κόκκινο φεγγάρι,έρχομαι..
πάνω απ'την επιφάνεια,πνίγομαι..
και λαοί αμόρφωτοι,χαιρετάν χιτλερικά..
μάλλον δεν έχουν μνήμη,να βλέπουν τα παλιά..

refren:
αναρωτιέμαι μάνα..
τι πληρώνω πάντα..
τα προβλήματα μου λάβα..
όλο χάνω την μπάλα..
το μυαλό μου μονοπάτι,
που είναι φωτεινό..
μα όταν το περπατώ..
πάντα βλέπω γκρεμό..

kouple 2:
κουρταλώ νευρικά..και λαντουρώ το χαρτί μου..
με μελάνι κόκκινη,και περιγράφω την οργή μου..
ποια αγάπη?όταν δεν έχω μια..
ένα είναι το μονοπάτι,να μου γυρνάν όλοι την πλάτη..
και λυπάμαι που το χρήμα,μπήκε πάνω απ'την υγεία..
πάνω απ'την φιλία,και πάνω απ'την παναγία..
κάποιοι χάνουνε το λόττο,και μιλάν με βωμολογία..
για όλα τα αγία,και για ό,τι είναι αμαρτία..
Βρεχτολαδέα νεράκι,με κεφάλι Γκιόλι,Λαβωματέα μα, γκερεμέ αντέχουμε,
1,2,3..τριγυρνώ και βλέπω πανικό..
μάνα λίγη ηρεμία..που πήγε η γαλήνη..?
αγάπη?έχει μείνει?
-έχω καλή μνήμη..
μα η μνήμη μου βλέπει άτομα,που γίναν δολοφόνοι..
για χρήμα και ρουμπίνι..μπούτα-φέρμα..-χ2-22
μπομπόλι νεοέλληνα..α,ναι τι έλεγα..?

refren:
αναρωτιέμαι μάνα..
τι πληρώνω πάντα..
τα προβλήματα μου λάβα..
όλο χάνω την μπάλα..
το μυαλό μου μονοπάτι,
που είναι φωτεινό..
μα όταν το περπατώ..
πάντα βλέπω γκρεμό..

kouple 3:
όταν ακούω την Κίρκη,κρίκοι έρχονται..και λύνουνε όλα τα γρίφοι,
και η λύπη δεν λείπει,όταν η χαρά με εγκαταλείπη..και οι τοίχοι βαμμένη,με χρώματα μα η τύχη μου..
ποτέ δεν έχει χρώμα,γι'αυτό κλαίνε οι λύκοι..γιατί το άδικο,με έκανε μικρό αλήτη..με την εικόνα του κοπρίτη..
Γιαβουκλού μου η πίκρα..μα την μεταμορφώνω,όταν παλεύω,για να μου πει καληνύχτα..
μετά κάνω κοντράτο,με τον χάρο,όταν με πάρει,να με κάνει γλάρο..
μα μέχρι τότε,εγώ γιαβρίμ παλεύω,και την χαρά των βολεμένων,για λίγο κλεύω..
πόνο τρατάρω,με το φτωχό ρηματολόγιο μου,πάω κόντρα την εποχή μου,ραπάρω την οργή μου..
κάνω ρεντίκολο,τα πολιτικά λαμόγια,παίρνω όπλο,κρατώ γαργάλι και..(κλικ κλακ,μπαμ)
πυροβολώ την απάτη,τα λόγια τα μεγάλα,αντιδρώ δεν είμαι φρόκαλο,Τρουλλώνω μάνα..
νύχτα,μαύρο χρήμα..
πίκρα,ναρκωτικά..
πορνεία,και πίπα..
παίρνει μια μάνα για τα φράγκα,
παιδεία καμία,
βιβλία για πέταμα..
οι δρόμοι γελάνε..
πλέον έχουνε παρέα..