μουσικό σχολείο ΝΟΤΑ music school - μαθήματα ντραμς Κομοτηνή

Μπες στο Ρυθμό !! ( απόσπασμα )
ΜΑΡΙΑ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗ

Ας ξεκινήσω από τα γενικά. Ο ρυθμός αποτελεί φυσικό φαινόμενο και συνδέεται άμεσα με την έννοια του χρόνου. Οι αρχαίοι Έλληνες μάλιστα υποστήριζαν ότι είναι “η διευθύνουσα αρχή του σύμπαντος”, το οποίο είναι οργανωμένο σε επαναλαμβανόμενες σταθερές (ημέρα-νύχτα, διαδοχή των εποχών, φάσεις της σελήνης, κύκλος της ζωής κ.λπ.). Αλλά και το ανθρώπινο σώμα λειτουργεί βάσει συγκεκριμένων βιολογικών ρυθμών, κάποιοι εκ των οποίων είναι καθοριστικοί για την ύπαρξή του.

Τα πρώτα ρυθμικά ερεθίσματα τα λαμβάνουμε ήδη από την εμβρυακή μας κατάσταση: είναι οι χτύποι της καρδιάς και οι ανάσες της μητέρας, ενώ μεγαλώνοντας στήνουμε τη ζωή μας ρυθμικά, με επαναλαμβανόμενες ρουτίνες και συνήθειες που ταιριάζουν στις ανάγκες και την προσωπικότητά μας.

Ο ρυθμός, ως ανθρώπινο δημιούργημα, διέπει τις επιστήμες αλλά και τις τέχνες. Συνήθως τον αντιλαμβανόμαστε αισθητικά, αλλά αν εξοικειωθούμε μαζί του, τον καλλιεργήσουμε και τον εξελίξουμε, τον ανακαλύπτουμε και διαισθητικά. Γίνεται βίωμα σωματικό και ψυχικό.

Προσωπικά, αναγνωρίζω τον ρυθμό των έργων τέχνης που μου ταιριάζουν, στη συγκίνηση, την ευεξία και την ισορροπία που μου δημιουργούν. Δεν μπορώ να το εξηγήσω καλύτερα, αλλά μου αρέσει αυτό που έχει γράψει ο Bruno Walter στο βιβλίο του “Περί Μουσικής”, πως “η χαρά που μας προκαλεί ο ρυθμός ίσως να εκφράζει κάτι από την αρχέγονη, γενεσιουργό χαρά που κινεί ρυθμικά τους κόσμους”.

Στη μουσική ο ρυθμός αποτελεί πρωταρχικό, δομικό στοιχείο. Οι μελωδίες και οι αρμονίες μιας μουσικής σύνθεσης είναι οπωσδήποτε τακτοποιημένες σε ομοιόμορφα ρυθμικά σχήματα ορισμένης διάρκειας (τα “μέτρα”). Κι όπως οι λέξεις έχουν τονισμένες και άτονες συλλαβές, έτσι και τα μέτρα περιέχουν “ισχυρoύς” (τονισμένους) και “ασθενείς” παλμούς (τους “χρόνους”). Ρυθμικά φαινόμενα όπως η “συγκοπή” και ο “αντιχρονισμός” αντιστρέφουν προσωρινά τους τονισμούς, νοστιμεύοντας τις συνθέσεις αλλά γενικά, ο πρώτος παλμός ενός μουσικού μέτρου είναι πάντα “ισχυρός”.

Λίγη Εθνομουσικολογία
Όχι όμως παντού. Οι αφρικανικοί λαοί για παράδειγμα, αγαπούν την πολυρυθμία και ανατρέπουν τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Ο εθνομουσικολόγος Erich Moritz von Hornbostel το 1928 έγραψε μια μελέτη στην οποία δίνει μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εξήγηση. Στην Αφρική, η έννοια του ρυθμού υπήρξε άρρηκτα συνδεδεμένη με την κίνηση και μόνο έτσι γινόταν αντιληπτή. Με τη βοήθεια κρουστών οργάνων ή απλά με παλαμάκια, ο αφρικανικός ρυθμός προκύπτει υποχρεωτικά από μια διπλή κίνηση των χεριών: άρση και κρούση ...