Bitwa pod Cedynią (24 czerwca 972)

Cedynia (24 czerwca 972)
Jest to pierwsza potwierdzona w dziejach państwa polskiego bitwa między Niemcami a Polakami. Wówczas to z bliżej niewyjaśnionych powodów kraj Mieszka I najechał margrabia marchii łużyckiej Hodon. Wiódł on ze sobą – jak przypuszczają historycy wojskowości – przynajmniej kilka tysięcy rycerzy. Według tych samych uczonych, podobną liczbą wojowników mógł dysponować również piastowski książę.

Mieszko I od swoich szpiegów dowiedział się w porę, iż wróg zbliża się do granic jego państwa. Postanowił zagrodzić mu drogę w miejscowości „Cidini” – najprawdopodobniej dzisiejszej Cedyni nad Odrą na Pomorzu Zachodnim. Najbliższe tereny obfitowały w bagna, lasy i wzgórza, umożliwiające zorganizowanie zasadzki.

Kiedy 24 czerwca 972 roku Hodon znalazł się w pobliżu Cedyni, nagle z okolicznych wzgórz runęły nań oddziały polskie. Zaskoczenie Niemców było zupełne. Wprawdzie próbowali się oni bronić przed napierającymi na nich z każdej strony Polakami, jednak ostatecznie zostali zmuszeni do odwrotu. Margrabia poniósł wielkie straty, ponoć były one tak duże, iż spod Cedyni udało się zbiec jedynie garstce wojowników niemieckich. Zwycięstwo Mieszko było zatem druzgocące. Hodon nigdy już więcej nie poważył się zaatakować swego sąsiada.

Źródło: