Ο Γιώργος Κοροπούλης διαβάζει Σαρλ Μπωντλαίρ

Avec ses vêtements

Η φορεσιά της είναι κύμα από σεντέφι
το βήμα της μοιάζει μ΄ανάλαφρο χορό
φιδιών που αφήνει ο ζογκλέρ στο ιερό
σκήπτρο του ν΄ ανεβούν-κι αργά το περιστρέφει.

Όπως η άμμος της ερήμου κι η στεγνή
αιθρία της, τυφλές στου ανθρώπου την οδύνη
όπως τα δίχτυα που της θάλασσας η δίνη
απλώνει- αμείλικτη κι εκείνη προχωρεί.

Τα μάτια της μ΄άσπιλο φτιάχτηκαν οπάλι-
και μες στη φύση αυτήν, συμβολική και ξένη,
που άγγελον άτρωτο κι αρχαία Σφίγγα δένει

κι είν΄όλη φως, χρυσός, αδάμαντες κι ατσάλι,
λάμπει, σαν άστρο ανώφελο, η παγερή
δόξα γυναίκας που παιδιά δεν θα χαρεί.

(Μετάφραση Γιώργου Κοροπούλη)