Μαντινάδες Γιώργη Ραπτάκη

Πέρασες με χαιρέτησες...και ρώτησες τι κάνω;
Ήντα θαρρείς...πως πιο πολλά...ήθελα για να γειάνω;

Φαντάσου αητό χωρίς φτερά...και 'ναν ψηλά η φωλιά του
και να θωρεί να καίγονται..τα αετόπουλα του....

Χωρίς κλαδί. μ 'άδεια φωλιά ....και με φτερά σπασμένα...
έπαψα να 'μαι αετός..σαν έχασα εσένα...

Θες να πονώ για να γελάς...και κλαίς ανέ γελάσω....
εμένα που και στ ' όνειρο...τρέμω...να μη σε χάσω...

Γιώργης Ραπτάκης

[vitsaram]

Ειμαι περιφανη που ο τοπος μας βγαζει τετοιους μερακλιδες ανθρωπους…
Ενα μεγαλο μπραβο