ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΥΡΙΑΝΟΣ - ΜΑΤΑΙΟ ΠΛΗΘΟΣ

[ΔημήτρηςΚυριακαντωνάκης]

Μάταιο πλήθος τον ουρανό γυρεύει που συνετρίβη
ο ερχομός σου της άνοιξης κλωνάρι αλαφιασμένο,
σ' ένα λιοπύρι γυρεύω τη σκιά σου και δεν τη βρίσκω
δυο - τρεις αγάπες πλανήθηκαν και πάλι σ' άγνωστα βάθη .

Τ' άνθη μαράθηκαν στο λίγωμα της μέρας και της αγάπης
στα φλογισμένα τα δάση οι επιθυμιές μου κι η μοναξιά σου,
χρυσά τα στάχυα στο λιόγερμα σαλεύουν προς τη φωνή σου
ξανθές εικόνες κι άνεμοι ασπρομάλληδες πλέκουν τραγούδι .

Ο ερχομός σου φλογέρα ασυγκράτητη σε μάγου στόμα
πέρα απ' τα στάχυα χάνεσαι καλοκαίρι και δε γυρίζεις,
τι χρώμα να 'χουν τα ανέκφραστα τα μάτια της απουσίας ;
Στα δειλινά μας χάνεται η ζωή μου και η ζωή σου ...

[nassoszisakis]

Ταλαντούχος, εμπνευσμένος και ευαίσθητος καλλιτέχνης ο Γιώργος Σταυριανός...

[georgetsolakis]

Καλώς Βασίλη που ανέβασες αυτό το σούπερ κομμάτι!!!