filmov
tv
|Games To Remember| Καραϊσκάκης Άρτας - Τρίκαλα (2015)
Показать описание
#ΑΟΤρικαλα #gamestoremember #equipo
17-5-2015
Είμαι ποδοσφαιριστής του Α.Ο Τρίκαλα.Τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος.
Παίζουμε εκτός έδρας στην ομάδα της Άρτα,τον Καραϊσκάκη.Ο οποίος είναι πρωτοπόρος με ένα βαθμό διαφορά από εμάς και βολεύεται και με την ισοπαλία.Ενώ εμείς χρειαζόμαστε μόνο την νίκη για να πανηγυρίσουμε την άνοδο…
Είμαστε στο ξενοδοχείο έχουμε φάει το γεύμα μας και ετοιμαζόμαστε για να φύγουμε…όπως ανεβαίνουμε στο λεωφορείο αρκετοί φίλαθλοι τις ομάδας μας που έχουν έρθει να μας στηρίξουν,αρχίζουν να φωνάζουν συνθήματα για να μας ντοπάρουν πριν τον "τελικό"…
Περνάνε πολλές σκέψεις απ’ το μυαλό μου…αλλά αυτή που κυριαρχεί είναι να δώσουμε χαρά σε αυτούς τους φιλάθλους και στον κόσμο γενικά της πόλης τον Τρικάλων.
Φτάνοντας στο γήπεδο,όπως βγαίνουμε απ’ το λεωφορείο και πηγαίνοντας στα αποδυτήρια…στην είσοδο του γηπέδου υπάρχουν άνθρωποι της αντίπαλης ομάδας που δεν μας αφήνουν να μπούμε μέσα…και μας κάνουν τραμπουκισμούς…γίνεται μια σύρραξη…και εν τέλει μπαίνουμε στα αποδυτήρια…
Η αδρεναλίνη μου είναι στο κόκκινο…θέλω να μπω εκείνη τη στιγμή στο γήπεδο να παίξω….
Φτάνει η ώρα να βγούμε για προθέρμανση…..το γήπεδο είναι κατάμεστο από 3-4 χιλιάδες κόσμο….βγαίνουμε απ’ την φυσούνα και ξεκινάει το γιουχάρισμα..Βλέπω επίσης πανό να λένε Καραϊσκάκης Β εθνική…αρνιά να σουβλίζονται…σαν να ήταν δεδομένο ότι ο Καραϊσκάκης Άρτας έχει ανεβεί…
Λέω μέσα μου εδώ είμαστε…ώρα να τους χαλάσουμε το πάρτι και να ξεκινήσουμε το δικό μας…
Έχω απίστευτη ψυχολογία και κανένα άγχος.Γύρω από το γήπεδο είναι περίπου 200-300 φίλαθλοι της δίκης μας ομάδας που δεν τους έχουν επιτρέψει να μπουν αν κ είχαν εισιτήρια..
Ξεκινάει το παιχνίδι…. Προηγούμαστε 0-1 στο πρώτο ημίχρονο….το γηπεδο να βράζει…
Στο δεύτερο ημίχρονο κάνουμε το 0-2 με το κόσμο μας να μας εμψυχώνει πίσω από το γήπεδο και την περίφραξη…..χωρίς να μας βλέπουν και να τους βλέπουμε μόνο να τους ακούμε να τραγουδούν…
Ένιωθα οτι αυτό το παιχνίδι και η άνοδος είναι δίκη μας….
Τελικά κερδίζουμε 1-2 και ανεβαίνουμε στην Β εθνική…!!
Η φωνή μου από τα τραγούδια και τους πανηγυρισμούς έχει κλείσει…
Γυρνώντας απ’ την Άρτα μας περιμένει ανοιχτό λεωφορείο λίγο έξω απ’ τα Τρίκαλα..Ανεβαίνουμε κ ξεκινάμε τα τραγούδια και τους πανηγυρισμούς…η σαμπάνια να ρέει άφθονη…
Φτάνοντας στο κέντρο της πόλης μας περιμένουν 4 χιλιάδες περίπου κόσμος με καπνογόνα και τραγούδια…εκεί τη στιγμή τρέχουν δάκρυα χαράς και ένα συναίσθημα που δεν περιγράφεται….
Ήμουν τόσο χαρούμενος και περήφανος που κατάφερα και καταφέραμε,οι συμπαίκτες μου, αλλά και όλοι οσοι απαρτίζανε την ομάδα του Α.Ο.Τρίκαλα,να δικαιώσουμε και να δώσουμε χαρά σε όλους αυτούς τους ανθρώπους και σε όλη την πόλη των Τρικάλων.
Κώστας Σκούρπας
17-5-2015
Είμαι ποδοσφαιριστής του Α.Ο Τρίκαλα.Τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος.
Παίζουμε εκτός έδρας στην ομάδα της Άρτα,τον Καραϊσκάκη.Ο οποίος είναι πρωτοπόρος με ένα βαθμό διαφορά από εμάς και βολεύεται και με την ισοπαλία.Ενώ εμείς χρειαζόμαστε μόνο την νίκη για να πανηγυρίσουμε την άνοδο…
Είμαστε στο ξενοδοχείο έχουμε φάει το γεύμα μας και ετοιμαζόμαστε για να φύγουμε…όπως ανεβαίνουμε στο λεωφορείο αρκετοί φίλαθλοι τις ομάδας μας που έχουν έρθει να μας στηρίξουν,αρχίζουν να φωνάζουν συνθήματα για να μας ντοπάρουν πριν τον "τελικό"…
Περνάνε πολλές σκέψεις απ’ το μυαλό μου…αλλά αυτή που κυριαρχεί είναι να δώσουμε χαρά σε αυτούς τους φιλάθλους και στον κόσμο γενικά της πόλης τον Τρικάλων.
Φτάνοντας στο γήπεδο,όπως βγαίνουμε απ’ το λεωφορείο και πηγαίνοντας στα αποδυτήρια…στην είσοδο του γηπέδου υπάρχουν άνθρωποι της αντίπαλης ομάδας που δεν μας αφήνουν να μπούμε μέσα…και μας κάνουν τραμπουκισμούς…γίνεται μια σύρραξη…και εν τέλει μπαίνουμε στα αποδυτήρια…
Η αδρεναλίνη μου είναι στο κόκκινο…θέλω να μπω εκείνη τη στιγμή στο γήπεδο να παίξω….
Φτάνει η ώρα να βγούμε για προθέρμανση…..το γήπεδο είναι κατάμεστο από 3-4 χιλιάδες κόσμο….βγαίνουμε απ’ την φυσούνα και ξεκινάει το γιουχάρισμα..Βλέπω επίσης πανό να λένε Καραϊσκάκης Β εθνική…αρνιά να σουβλίζονται…σαν να ήταν δεδομένο ότι ο Καραϊσκάκης Άρτας έχει ανεβεί…
Λέω μέσα μου εδώ είμαστε…ώρα να τους χαλάσουμε το πάρτι και να ξεκινήσουμε το δικό μας…
Έχω απίστευτη ψυχολογία και κανένα άγχος.Γύρω από το γήπεδο είναι περίπου 200-300 φίλαθλοι της δίκης μας ομάδας που δεν τους έχουν επιτρέψει να μπουν αν κ είχαν εισιτήρια..
Ξεκινάει το παιχνίδι…. Προηγούμαστε 0-1 στο πρώτο ημίχρονο….το γηπεδο να βράζει…
Στο δεύτερο ημίχρονο κάνουμε το 0-2 με το κόσμο μας να μας εμψυχώνει πίσω από το γήπεδο και την περίφραξη…..χωρίς να μας βλέπουν και να τους βλέπουμε μόνο να τους ακούμε να τραγουδούν…
Ένιωθα οτι αυτό το παιχνίδι και η άνοδος είναι δίκη μας….
Τελικά κερδίζουμε 1-2 και ανεβαίνουμε στην Β εθνική…!!
Η φωνή μου από τα τραγούδια και τους πανηγυρισμούς έχει κλείσει…
Γυρνώντας απ’ την Άρτα μας περιμένει ανοιχτό λεωφορείο λίγο έξω απ’ τα Τρίκαλα..Ανεβαίνουμε κ ξεκινάμε τα τραγούδια και τους πανηγυρισμούς…η σαμπάνια να ρέει άφθονη…
Φτάνοντας στο κέντρο της πόλης μας περιμένουν 4 χιλιάδες περίπου κόσμος με καπνογόνα και τραγούδια…εκεί τη στιγμή τρέχουν δάκρυα χαράς και ένα συναίσθημα που δεν περιγράφεται….
Ήμουν τόσο χαρούμενος και περήφανος που κατάφερα και καταφέραμε,οι συμπαίκτες μου, αλλά και όλοι οσοι απαρτίζανε την ομάδα του Α.Ο.Τρίκαλα,να δικαιώσουμε και να δώσουμε χαρά σε όλους αυτούς τους ανθρώπους και σε όλη την πόλη των Τρικάλων.
Κώστας Σκούρπας