filmov
tv
Διεκδικώ τη γέννα μου Διαχείριση του πόνου στον τοκετό

Показать описание
Ποιες είναι οι υπάρχουσες μέθοδοι διαχείρισης πόνου οι οποίες όμως δεν χρησιμοποιούνται; Για ποιους λόγους δεν χρησιμοποιούνται και κατά πόσο και αυτό συνιστά μαιευτική βία; Πώς γίνεται λοιπόν η διαχείριση πόνου στον τοκετό;
Ποιες είναι οι πρακτικές που χρησιμοποιούνται στη διαχείριση του πόνου στον τοκετό;
Σ’ αυτό το βίντεο, η Όλυ Πατσούρα, Βοηθός μητρότητας, Βιολόγος, Ολιστική θεραπεύτρια & η Φωτεινή Μελετάκη, Βοηθός μητρότητας, Εισηγήτρια περιγεννητικής γιόγκα, θα μιλήσουν για τις πάγιες πρακτικές που χρησιμοποιούνται στη διαχείριση του πόνου κατά τη διάρκεια του τοκετού και πότε αυτές συνιστούν μαιευτική βία. Η καλύτερη δυνατή υποστήριξη για τη διαχείριση του πόνου εμπίπτει στα δικαιώματα του ασθενούς και παρ’ ότι η γυναίκα που γεννά δεν είναι ασθενής (αν και συχνά αντιμετωπίζεται ως ασθενής), βιώνει πόνο και επομένως η ανακούφισή της αποτελεί δικαίωμά της.
Δικαιώματα στη διαχείριση πόνου
Ταυτόχρονα, δικαίωμά της είναι και η πρόσβαση όχι γενικώς και αορίστως σε μεθόδους ανακούφισης αλλά σε όσο πιο ασφαλείς μεθόδους ανακούφισης γίνεται, δηλαδή μεθόδους με όσο το δυνατόν λιγότερες παρενέργειες και λιγότερους κινδύνους επιπλοκών. Το ίδιο ισχύει και για την πρόσβαση της επιτόκου στα άτομα τα οποία μπορούν να παρέχουν αυτές τις πρακτικές ανακούφισης.
Σ’ αυτό το βίντεο συζητάμε σε βάθος όλα τα παρακάτω:
Συνήθεις διαθέσιμες μέθοδοι αντιμετώπισης του πόνου στον τοκετό στο νοσοκομείο – φαρμακευτικές μέθοδοι.
Εναλλακτικές μέθοδοι αντιμετώπισης του πόνου για τη γυναίκα που γεννά στο νοσοκομείο – μη φαρμακευτικές μέθοδοι.
Διαθέσιμες μέθοδοι αντιμετώπισης του πόνου στον τοκετό στο σπίτι – μη φαρμακευτικές μέθοδοι.
Περιπτώσεις στις οποίες η χρήση μιας μεθόδου αντιμετώπισης του πόνου συνιστά μαιευτική βία – αναίτια ολική αναισθησία, εκβιασμός/ραντεβού για επισκληρίδιο, μεγάλες δόσεις επισκληριδίου ενώ ζητείται περιπατητική δόση, παραπλάνηση σχετικά με μεθόδους ανακούφισης (“δεν έχει καμία παρενέργεια/κίνδυνο”).
Περιπτώσεις όπου μαιευτική βία συνιστά η μη χρήση ή η μη επαρκής χρήση μεθόδων ανακούφισης του πόνου – απουσία επισκληριδίου, απουσία πρακτικών ανακούφισης, ανεπαρκής αναισθησία, άρνηση χρήσης αναισθητικού).
Άλλες μέθοδοι, συνήθως διαθέσιμες σε άλλες χώρες που δεν είναι διαθέσιμες στην Ελλάδα. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Πρακτικές και συμπεριφορές ρουτίνας που προκαλούν ή αυξάνουν τον πόνο της γέννας. Γιατί υπάρχουν;
Ολιστική αντιμετώπιση του πόνου και μείωση του στρες – ελευθερία έκφρασης (φωνή, βογκητά, τραγούδι), ελευθερία κίνησης (θέσεις τοκετού vs ακινητοποίηση και δέσιμο), ικανοποίηση βασικών αναγκών (δίψα, πείνα, ούρηση), πρόσβαση σε αγαπημένα και οικεία άτομα κατά τη διάρκεια όλου του τοκετού για υποστήριξη και επαφή (βοηθος μητροτητας, μαια, συντροφος, άλλο άτομο που ορίζεται από την επίτοκο).
Υπάρχει λύση – συναπόφαση και φροντιστική συνεργασία των επαγγελματιών με την επίτοκο, ενημερωμένη επιλογή, ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις μεθόδους, πλάνο τοκετού.
Είμαστε όλες και όλοι μαζί σε αυτό, γυναίκες, σύντροφοι και επαγγελματίες. Ήρθε η ώρα να διεκδικήσουμε το καλύτερο για τα παιδιά μας, για εμάς, για την κοινωνία μας, ήρθε η ώρα να διεκδικήσουμε τη γέννα μας!
Ποιες είναι οι πρακτικές που χρησιμοποιούνται στη διαχείριση του πόνου στον τοκετό;
Σ’ αυτό το βίντεο, η Όλυ Πατσούρα, Βοηθός μητρότητας, Βιολόγος, Ολιστική θεραπεύτρια & η Φωτεινή Μελετάκη, Βοηθός μητρότητας, Εισηγήτρια περιγεννητικής γιόγκα, θα μιλήσουν για τις πάγιες πρακτικές που χρησιμοποιούνται στη διαχείριση του πόνου κατά τη διάρκεια του τοκετού και πότε αυτές συνιστούν μαιευτική βία. Η καλύτερη δυνατή υποστήριξη για τη διαχείριση του πόνου εμπίπτει στα δικαιώματα του ασθενούς και παρ’ ότι η γυναίκα που γεννά δεν είναι ασθενής (αν και συχνά αντιμετωπίζεται ως ασθενής), βιώνει πόνο και επομένως η ανακούφισή της αποτελεί δικαίωμά της.
Δικαιώματα στη διαχείριση πόνου
Ταυτόχρονα, δικαίωμά της είναι και η πρόσβαση όχι γενικώς και αορίστως σε μεθόδους ανακούφισης αλλά σε όσο πιο ασφαλείς μεθόδους ανακούφισης γίνεται, δηλαδή μεθόδους με όσο το δυνατόν λιγότερες παρενέργειες και λιγότερους κινδύνους επιπλοκών. Το ίδιο ισχύει και για την πρόσβαση της επιτόκου στα άτομα τα οποία μπορούν να παρέχουν αυτές τις πρακτικές ανακούφισης.
Σ’ αυτό το βίντεο συζητάμε σε βάθος όλα τα παρακάτω:
Συνήθεις διαθέσιμες μέθοδοι αντιμετώπισης του πόνου στον τοκετό στο νοσοκομείο – φαρμακευτικές μέθοδοι.
Εναλλακτικές μέθοδοι αντιμετώπισης του πόνου για τη γυναίκα που γεννά στο νοσοκομείο – μη φαρμακευτικές μέθοδοι.
Διαθέσιμες μέθοδοι αντιμετώπισης του πόνου στον τοκετό στο σπίτι – μη φαρμακευτικές μέθοδοι.
Περιπτώσεις στις οποίες η χρήση μιας μεθόδου αντιμετώπισης του πόνου συνιστά μαιευτική βία – αναίτια ολική αναισθησία, εκβιασμός/ραντεβού για επισκληρίδιο, μεγάλες δόσεις επισκληριδίου ενώ ζητείται περιπατητική δόση, παραπλάνηση σχετικά με μεθόδους ανακούφισης (“δεν έχει καμία παρενέργεια/κίνδυνο”).
Περιπτώσεις όπου μαιευτική βία συνιστά η μη χρήση ή η μη επαρκής χρήση μεθόδων ανακούφισης του πόνου – απουσία επισκληριδίου, απουσία πρακτικών ανακούφισης, ανεπαρκής αναισθησία, άρνηση χρήσης αναισθητικού).
Άλλες μέθοδοι, συνήθως διαθέσιμες σε άλλες χώρες που δεν είναι διαθέσιμες στην Ελλάδα. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Πρακτικές και συμπεριφορές ρουτίνας που προκαλούν ή αυξάνουν τον πόνο της γέννας. Γιατί υπάρχουν;
Ολιστική αντιμετώπιση του πόνου και μείωση του στρες – ελευθερία έκφρασης (φωνή, βογκητά, τραγούδι), ελευθερία κίνησης (θέσεις τοκετού vs ακινητοποίηση και δέσιμο), ικανοποίηση βασικών αναγκών (δίψα, πείνα, ούρηση), πρόσβαση σε αγαπημένα και οικεία άτομα κατά τη διάρκεια όλου του τοκετού για υποστήριξη και επαφή (βοηθος μητροτητας, μαια, συντροφος, άλλο άτομο που ορίζεται από την επίτοκο).
Υπάρχει λύση – συναπόφαση και φροντιστική συνεργασία των επαγγελματιών με την επίτοκο, ενημερωμένη επιλογή, ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις μεθόδους, πλάνο τοκετού.
Είμαστε όλες και όλοι μαζί σε αυτό, γυναίκες, σύντροφοι και επαγγελματίες. Ήρθε η ώρα να διεκδικήσουμε το καλύτερο για τα παιδιά μας, για εμάς, για την κοινωνία μας, ήρθε η ώρα να διεκδικήσουμε τη γέννα μας!
Комментарии