''The Legend'' Έφη Μιχαηλίδου

30 χρόνια Παναγία μου πως πέρασαν σαν χθες ήταν που σχολάγαμε από το δημοτικό σχολείο…βάζαμε για εστία 2 πέτρες στην μια πλευρά της αλάνας απέναντι από την άλλη εστία όπου εκείνη ήταν τα 2 δέντρα.
Η αθλητική μου καριέρα άρχισε στην Καβαλα 86.Έγινα βασικό στέλεχος αλλα κ αρχηγός της ομάδας όπου κατακτήσαμε πρωταθλήματα κ κύπελα Ελλάδος.
Παράλληλα έγινα μέσα σε λίγα χρονια βασικό στέλεχος της εθνικής μας ομάδας και ήρθε η μέρα όπου η Ελλάδα πήρε την διοργάνωση των Ολυμπιακών αγώνων για το 2004. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν πλέον να θέσω τον στόχο μου κ να δουλεύω για αυτόν με πολύ κόπο πολλές δυσκολίες..Πάντα έκανα το κάτι παραπάνω στην προπόνηση κ πάντα σκεφτομουνα τι καλύτερο μπορω να κάνω για την ομαδα μου.
Το μεγαλύτερο αθλητικό-πολιτιστικό γεγονός του πλανητη έφτασε και ήρθε η στιγμή να αντιμετωπίσουμε στον όμιλο μας τα μεγαθήρια Αμερική,Βραζιλία κ Αυστραλία.
Εναρκτήριος αγώνας Ελλαδα- Αμερική όχι μόνο του ομίλου μας αλλά κ όλων των Ολυμπιακών αγώνων του 2004.Έτυχε να κάνω την σέντρα που θα σήμαινε την αρχή της γιορτής όλου του κόσμου…
και εδώ έχω μια μικρή ιστορία κ εγώ … από μικρή θαύμαζα την αρχηγό της Αμερικής,Brandi Chastain.Ήταν το πρότυπο μου.Ήθελα να παίξω στους Ολυμπιακούς αγώνες να είμαι αρχηγός κ να φοράω την φανέλα με το Νο 6 και να έχω απέναντι μου την αθλήτρια που έβλεπα στην τηλεόραση,είχα αφίσες και μεγάλωσα ποδοσφαιρικά μαζί της (για την ιστορία να αναφέρω ότι χάσαμε 3-0 καταθέσαμε σώμα κ ψυχή στο γήπεδο με πολύ καλή αγωνιστική παρουσία.Η Αμερική στην συνέχεια κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο).Αφού λοιπόν τελείωσε ο αγώνας σκέφτηκα να ζητήσω από την Brandi Chastain την φανέλα τας αλλά δεν το έκανα γιατί δεν ήθελα να ενοχλήσω.
Φύγαμε από το γήπεδο,φτάσαμε στο ξενοδοχείο,ήρθε η ώρα του φαγητού και καθώς έτρωγα σκεφτόμουνα τι χαζομάρα έκανα κ δεν πηγα να ανταλλάξω την φανέλα…γιατί δεν της μίλησα;έρχεται η προπονήτρια μου κ μου λέει:‘’Έφη σε ψάχνει η Chastain’’. Την κοιτάω κ της απαντάω μην μου κανείς πλάκα.Λέει ‘’όχι σε ψάχνει θέλει την φανέλα σου’’.
Φυσικά κ πετάχτηκα από την χαρά μου, της πήγα την φανέλα αλλά εκείνη δεν είχε φανέλα να μου δώσει γιατί άλλαζαν ξενοδοχείο εκείνη την στιγμή.
Μου είπε κατά λέξη ότι εγώ θα βρω τρόπο κ θα σου στείλω την φανέλα μου. Εγώ χαμογέλασα κ της είπα ότι θα έρθω να σας δω στον τελικό και ότι ήμουνα σίγουρη ότι η Αμερική θα κατάκτησει το χρυσό έτσι κ αποχαιρετιστήκαμε.
Όντως λοιπόν ήρθε η μέρα του τελικού του γυναικείου ποδόσφαιρου.Αμερική- Βραζιλία στο στάδιο Καραϊσκάκη όπου φυσικά πήγαμε να δούμε τον αγώνα.
Στο ζέσταμα λοιπόν της φώναξα από την κερκίδα Chastain καλή επιτυχία!Όλη η ομαδα υποστηρίζαμε Αμερική λόγω των ομογενών οπότε δεν ήταν δύσκολο να με εντοπίσει.
Μου είπε ‘’Δεν σε ξέχασα έχω μια φανέλα για εσένα’’. Στο τέλος του αγώνα λοιπόν έβγαλε την φανέλα της κ μου την πέταξε στην κερκίδα.
Δεν θα ξεχάσω εκείνη την στιγμή το επιφώνημα θαυμασμού από τους εκατοντάδες φιλάθλους που ήταν από επάνω μου και παρα πολλοί σχεδόν πηδώντας τα σκαλάκια να έρχονται να βγάλουν φωτογραφία με την φανέλα. Εκεί συνειδητοποίησα ότι για αυτήν την χώρα το γυναικείο ποδόσφαιρο ήταν στην κορυφή των σπορ κ η Βraid Chastain δεν ήταν μόνο δίκη μου έμπνευση αλλά μιας ολόκληρης χώρας.
Νιώθω ευλογημένη που έζησα τόσο μοναδικές στιγμές στους Ολυμπιακούς αγώνες 2004.
Έφη Μιχαηλίδου