Ομιλία της Σεμίνας Διγενή στη Βουλή για το bullying στα σχολεία, την βία, τον εκφοβισμό κα. 17/4/24

●Διακηρύξεις για εξάλειψη του σχολικού εκφοβισμού και της βίας στα σχολεία, αλλά χωρίς γενναία μέτρα που να αντιμετωπίζουν τις γενεσιουργούς αιτίες, στη λογική του μικρότερου κόστους, ακούγονται συνεχώς. Ξανακούστηκαν στην παρουσίαση της «εθνικής στρατηγικής» και της εκστρατείας ενημέρωσης για την καταπολέμηση της ενδοσχολικής βίας και εκφοβισμού. Βρίσκονται όμως πολύ μακριά από τις αγωνίες και τις ουσιαστικές προτάσεις που έχουν καταθέσει γονείς, εκπαιδευτικοί και μαθητές. Το σχέδιο της κυβέρνησης επικεντρώνεται μόνο στη λειτουργία πλατφόρμας καταγγελιών και σε αυστηροποίηση των παιδαγωγικών και πειθαρχικών μέτρων στα σχολεία. 
●Η Ανώτατη Συνομοσπονδία Γονέων Μαθητών Ελλάδας αναφέρεται σε
«ανέξοδες εξαγγελίες», τονίζοντας πως για τους γονείς το πρωτεύον είναι η πρόληψη και ζητάει ουσιαστικά μέτρα.
Οπως σημειώνει, «οι εξαγγελίες για την αντιμετώπιση του σχολικού εκφοβισμού απέχουν από τις πραγματικές αιτίες που γεννούν και αναπαράγουν το φαινόμενο μέσα και έξω από τα σχολεία. Μέτρα αντιμετώπισης δεν είναι ούτε οι ανώνυμες καταγγελίες, ούτε η αύξηση των ποινών."
Όσο για την πρόσφατη τοποθέτηση του υφυπουργού Υγείας ότι "ένα παιδί που δεν είναι γεννημένο επιθετικό δεν θα γίνει επιθετικό και θα πάρει το μαχαίρι" και ότι "...οι επιθετικοί γονείς γεννούν επιθετικά παιδιά", είναι απαράδεκτη, αντιεπιστημονική και φλερτάρει επικίνδυνα με σκοταδιστικές αντιλήψεις που έχει απορρίψει η επιστημονική κοινότητα.
Η κυβέρνηση καλό θα ήταν να σταματήσει να μετατοπίζει τις ευθύνες στα γονίδια και τις αβοήθητες οικογένειες, για να βγάλει λάδι το σύστημα που έχει στο DNA του τη βία και την περιθωριοποίηση των νέων. Ας υλοποιήσει τα μέτρα που προτείνει η εκπαιδευτική κοινότητα για την αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου.
●Η βία έχει κοινωνικές αιτίες. Και αυτές βρίσκονται στα τρομακτικά οικονομικά αδιέξοδα τα οποία βιώνει η λαϊκή οικογένεια και τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών. Είναι η τραγωδία της επιδείνωσης των συνθηκών διαβίωσης τους και τα διαλυμένα όνειρα των νέων ανθρώπων για το αύριο, γι αυτήν τη ζωή που όλες οι αστικές κυβερνήσεις ετοίμασαν για τα νέα παιδιά.
Οι αιτίες της βίας βρίσκονται στις ίδιες τις συνθήκες των σχολείων, που επί της ουσίας είναι απέραντα εξεταστήρια. Στο ότι καλλιεργούν τον μαθητικό ανταγωνισμό, με φόντο τις τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές.
●Το σοβαρό και υπαρκτό όμως,  πρόβλημα της «σχολικής βίας», δεν καλύπτεται ούτε με βαρύγδουπες υπουργικές δηλώσεις περί «δράσεων που αποσκοπούν να σκορπίσουν το σκοτάδι του φόβου και της βίας», ούτε με ρυθμίσεις που αφήνουν ανέγγιχτες τις αιτίες που την δημιουργούν. Και βεβαίως, δρουν ανεξέλεγκτα τα κυκλώματα του χουλιγκανισμού και των ναρκωτικών, που προσπαθούν να αξιοποιήσουν αυτή τη βία για δικό τους σκοπό.
●Και ας μη σχολιάσουμε τις ύπουλες διατάξεις περί παρεμπόδισης της ομαλής διεξαγωγής των μαθημάτων που ταυτίζεται με τη σχολική βία, φωτογραφίζοντας έτσι τις μαθητικές κινητοποιήσεις. Κι αυτό στο πλαίσιο μιας πολιτικής που αντιμετωπίζει με αυταρχισμό και τιμωρίες, κάθε διεκδίκηση, και όχι μόνο μέσα στα σχολεία.
●Αντί για στροφή στο περιεχόμενο του σχολείου, ώστε να καλλιεργεί ολόπλευρα διαμορφωμένες προσωπικότητες, εισάγονται κάποια μαθήματα στη λογική των δεξιοτήτων, κι αυτά όχι ξεκομμένα από τη λογική του «κοινωνικού κεφαλαίου» και τη συμβολή του «στην οικονομική ανάπτυξη».
●Τα παιδιά σήμερα, διεκδικούν ένα σχολείο που θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες μορφωτικές και κοινωνικές ανάγκες τους.
●Διεκδικούν σχολικούς ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς με μόνιμη οργανική θέση σε κάθε σχολική μονάδα.
●Διεκδικούν επίσης πλήρη κάλυψη όλων των μαθητών που δικαιούνται παράλληλη Στήριξη και σχολικό νοσηλευτή. Την πλήρη κάλυψη των σχολικών μονάδων με σχολικούς φύλακες, ώστε τα σχολικά προαύλια να αξιοποιούνται και τα απογεύματα από μαθητές και Συλλόγους Γονέων για πολιτιστική και αθλητική δράση.
●Διεκδικούν προγράμματα πρόληψης κατά των εξαρτήσεων σε μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς, με ενίσχυση του ρόλου των Κέντρων Πρόληψης.
●Σίγουρα για να αντέξεις στη σημερινή σκληρή κοινωνία πρέπει να είσαι και πολύ ευαίσθητος, αλλά και σκληρά διεκδικητικός. Να βλέπεις τον άλλον σαν ίσο. Να μπαίνεις στη θέση του, διεκδικώντας το δίκιο όλων.
Να έχεις πιστέψει πως πραγματικός «μάγκας» είναι αυτός που μάχεται υπέρ όλων των αδύναμων.  Πραγματικός "μάγκας" δεν είναι αυτός που χτυπά τον αδύναμο, ή που κοροϊδεύει τη διαφορετικότητα.
Η αυτοεκτίμηση, εξυψώνεται παλεύοντας για τη ζωή όλων και όχι μειώνοντας και εξευτελίζοντας τους άλλους.  
●Είναι φανερή η ανάγκη για άλλο προσανατολισμό του σχολείου: Στραμμένου στην καλλιέργεια ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων, στην πραγματική γνώση των κανόνων της φύσης και της κοινωνίας, σε όλα εκείνα που σήμερα θυσιάζονται ολοένα και περισσότερο, καθώς χτίζεται η Εκπαίδευση της ημιμάθειας και των δεξιοτήτων, της κατηγοριοποίησης, του ανταγωνισμού και των αποκλεισμών, αντί εκείνης της ομαδικότητας, της συλλογικότητας, της αλληλοβοήθειας, και της αλληλεγγύης. 

🔵 #SeminaDigeniOfficial