POPIÓŁ I DIAMENT i OJCIEC CHRZESTNY II. Czy Coppola cytuje Wajdę?

Proponujemy porównanie jednej ze scen z filmu "Popiół i diament" Andrzeja Wajdy ze sceną z filmu "Ojciec Chrzestny II" Francisa Forda Coppoli. Czy jest to cytat filmowy? Prosimy o podzielenie się opinią w komentarzach (z krótkim uzasadnieniem).
W materiale zostały także przedstawione wypowiedzi na temat polskiego kina Martina Scorsese i Andrieja Tarkowskiego.

Zapraszamy do obejrzenia innych materiałów dotyczących filmów Andrzeja Wajdy

Zapraszamy do pobrania książek i publikacji filmoznawczych umieszczonych w wolnym dostępie:

Komentarz filmoznawczy: Seweryn Kuśmierczyk

Czyta: Ireneusz Machnicki

Wykorzystano fragmenty filmów:
Popiół i diament
reżyseria Andrzej Wajda
produkcja: Zespół Filmowy Kadr, Polska 1958

Ojciec Chrzestny II (The Godfather: Part II)
reżyseria Francis Ford Coppola
USA 1974

Wykorzystano fragment z książki Andrieja Tarkowskiego „Czas utrwalony”
w przekładzie Seweryna Kuśmierczyka, Warszawa 1991

Wykorzystano fragment wypowiedzi
Martin Scorsese Presents: Masterpieces of Polish Cinema

[mariaawaria]

Pan Grzgorz 1418 pięknie i wnikliwie opisał RÓŻNICE !!! obu filmów.

[kubamaj]

Ja osobiście dostrzegam podobieństwo w obu scenach ale to jest fakt, z którego jako Polak jestem dumny, że nasza kinematografia inspirowała takich twórców jak F.F.Coppola :)

[danadalladanadalla]

Tak! Zacytował! Ale nie zerżnął. Obie sceny bardzo dobre. Chyba wolno się inspirować innymi.

[lasam]

Polska kultura nie jest dla wszystkich ważna, bo trzeba ją mieć, żeby ją dalej poznawać.

[jantrukszyn]

Nie jestem znawcą, ale wydaje się, że te sceny są bardzo podobne.

[imagodeivision]

co się stało z Polskim wielkim kinem....

[grzegorz]

Również nie dostrzegam znaczącego podobieństwa. Akcja u Wajdy toczy się bardzo dynamicznie. Obaj bohaterowie są w ruchu. Dodatkowo, u Maćka w głowie toczy się szarpanina myśli, właściwie z miejsca podejmuje decyzje. Oddaje kilka strzałów, co mówi nam, że jego głównym zamiarem nie jest samo zabójstwo. Maciek po prostu chce już mieć to wszystko za sobą, a do tego akurat wyboru, bardziej skłania go sama sytuacja, niż jego własne przekonania.
Z kolei u Coppoli, widzimy doświadczonego zabójcę, który decyzje podjął już dawno, brak w nim jakiegokolwiek zawahania. Wszystko jest przemyślane i nic nie jest pozostawione przypadkowi. Tutaj, zadecydowały przekonania, a nie żadne zrządzenie losu. Zabójca oddaje dwa celne strzały w serce i głowę, czysta precyzja.
Sekretarz u Wajdy, rzuca się na Maćka, co gdyby nie dziury w płaszczu, wyglądałoby jak serdeczny uścisk. To symbolizuje, pewną bliskość obu bohaterów. U Coppoli natomiast, ofiara upada na podłogę, nie czyniąc żadnego znaczącego gestu.
Jedyne podobieństwo, jakie widzę to tło dla obu wydarzeń. Będące jakąś formą celebracji, której wiwat ma na celu zagłuszyć niemoralny akt. Jednak u Wajdy jest to o wiele bardziej symboliczny obraz.
Być może się mylę, ponieważ II części Ojca Chrzestnego nie oglądałem. Ale mając połowę kontekstu, tak to dla mnie wyglada. Zapraszam do dyskusji.

[mareksicinski]

4:52 humanistyczne też ma to użycie w polskim jak w angielski, nie tylko o 'humanistyce'- por. 'humanizm walczący'.

"Human" z kolei znaczyłoby właśnie "ludzkie" i nie byłoby absolutnie kalką wręcz przecwine; jest to nadgorliwa interpetacja.

[stonkastonka]

Podobieństwo jest niewielkie i moim zdaniem niezamierzone. Różny jest też kontekst obu scen.
Poprawka do 0:52. Fanucci nie był członkiem mafii, tylko chciał być za takiego uważany. W filmie jest to przedstawione skrótowo (jak to w filmie). Ale w książce jest wyraźnie opisane, że Fanucci to tylko arogancki osiłek żyjący z wymuszania haraczy. Nie miał faktycznie siły, żeby sterroryzować okolicę. Strach mieszkańców opierał się na kłamstwie, że zemsta mafii będzie straszliwa, jeśli Fanucciemu coś się stanie. Vito zrozumiał, że za Fanuccim nie stoi mafia ani nikt inny, więc Vito po prostu go zabił. Ryzyko dla Vita było bliskie zera. Nawet jeśli jakiś świadek zobaczyłby go, to nie miał powodu na Vita donieść, bo nikt Fanucciego nie lubił i wszyscy byli zadowoleni z jego śmierci. Policja też nieszczególnie przykładała się do śledztwa w sprawie śmierci pospolitego przestępcy. Za sekretarzem partii stała realna siła milicji, ubecji itd. Zamach na niego był ryzykowny. Maciek jest w filmie (inna rzecz, ile film ma tu wspólnego z rzeczywistością) jednym z ostatnich bojowników przegranej sprawy, reliktem minionej epoki, co jest jeszcze podkreślone w scenie jego śmierci; a Vito dopiero zaczyna swoją wielką karierę.

[MrStanislav]

Fajny materiał, ale cytaty ze Scorsese żywcem wyjęte z pewnego filmu na YT.

[danutaarnatkeviciene]

klasyczne kino drugiej polowy 20-go stulecia ležy na polkach w archiwach i pyli się, minely czasy, przyszli liudzie alež žyją nie tak jak my, wojna poglądow, ideologii i bohaterow trwa nadal, nasi bohaterowie to nie ich temat jak widzimy, historia zapomniana, nacionalizm, nienawišč , tchurzowstwo i inne paskudstwa - skąd to wszystko bierze się u nas (ludzkošci)., bez winy winni .