ΣΥΝ ΠΑΣΙ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ 96΄. Σκληρότης και ευσπλαχνία

Στην έρευνα αυτή ρωτήθηκαν 300 πολίτες από διάφορες χώρες του κόσμου και ξεχωρίζουν οι απαντήσεις των Ελλήνων για τη σχέση τους με το Θεό και την ετοιμότητα και προθυμία τους να πολεμήσουν για τη διατήρηση της εθνικής ακεραιότητας και ανεξαρτησίας της Πατρίδας τους.

Πιο συγκεκριμένα, σχεδόν το 70% των ερωτηθέντων Ελλήνων πολιτών δήλωσε ότι θα πολεμούσε για την Πατρίδα, εφόσον χρειαστεί. Μάλιστα, αυτό το ποσοστό σημειώθηκε πριν την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, γεγονός που, ως σημειώνουν οι ερευνητές, μετά την έναρξη του Πολέμου, ενδεχομένως, το ποσοστό αυτό να ήταν ακόμη υψηλότερο.

Αυτό που ξεχωρίζει όμως στην ως άνω έρευνα είναι η σχέση των Ελλήνων με τη Θρησκεία και το Θεό. Σύμφωνα με τις απαντήσεις των ερωτηθέντων, οι 9 στους 10 Έλληνες πιστεύουν στον Θεό, ενώ το 82% απάντησε ότι η «θρησκεία είναι πολύ σημαντική».

Ταυτόχρονα, παρά την παραδοχή της πίστης, το 35% πηγαίνει στην εκκλησία μόνο σε επίσημες αργίες ή σημαντικές τελετές. Το 44% πιστεύει ότι υπάρχει «κόλαση» και σχεδόν ίδιο ποσοστό (46%) πιστεύει στον «παράδεισο», ενώ σχεδόν ο ένας στους δύο πιστεύει γενικά στη μετά θάνατον ζωή.

Στο δε ερώτημα «αν υπάρχει μια διαφωνία μεταξύ επιστήμης και θρησκείας», το 66% διαφωνεί με τη θεώρηση ότι «η θρησκεία έχει πάντα δίκιο».

Στην έρευνα ακόμη, αποτυπώνεται και η θέση των Ελλήνων πολιτών για το δικαίωμα η μη στην έκτρωση: η πλειοψηφία του λαού τίθεται υπέρ του δικαιώματος στην έκτρωση και της σεξουαλικής επιλογής, ενώ μόλις ο ένας στους τέσσερις Έλληνες θεωρεί ότι η έκτρωση δεν δικαιολογείται ποτέ, ενώ το ίδιο θεωρεί και για την ομοφυλοφιλία.

Ως προς την ισότητα των δύο φύλων, οι ερωτηθέντεες, σε ποσοστό 70%, διαφωνούν με την πρόταση «οι άνδρες αποτελούν καλύτερους πολιτικούς αρχηγούς από τις γυναίκες». τονίζοντας την ανάγκη να επικράτησει πάντου και σε γενικές γραμμές η ισότητα μεταξύ των δύο φύλων.

Η έρευνα αυτή αποτυπώνει τη θέση των Ελλήνων πολιτών απέναντι στο Θεό και τη Θρησκεία σε μια περίοδο που η αμφισβήτηση ηθικών αξιών και αρετών είναι έντονη και έχει παγκόσμια και οικουμενικά ερείσματα. Αξίζει όμως να σημειωθεί, πως μεγάλοι εκκλησιαστικοί άνδρες, μεγάλα πνευματικά αναστήματα στο παρελθόν και δη στο πρόσφατο, στάθηκαν ικανά να αυξήσουν το εν γένει ποσοστό των ανθρώπων που εμπιστεύονταν καί την Εκκλησία ως θεσμό, και εν τέλει να πλησιάσουν τους ναούς. Χαρακτηριστική υπήρξε η μορφή του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνων κυρού Χριστοδούλου, η πνευματική και χαρισματική προσωπικότητα του οποίου ενεφύσησε τον σεβασμό και την αγάπη πολλών πολιτών προς το Θεό και την Εκκλησία και έφερε τον κόσμο και κυρίως τη νεολαία κοντά στους ορθόδοξους ναούς.

[georgiossidirourgos]

Χρόνια πολλά πατέρα, ευχαριστώ πολύ για το μάθημα

[annavalmantoni]

Ζωή γεμάτη...!
Σας ευχαριστω πολυ γεροντα.!

[ΧρύσαΧασομέρη]

θα γράψω 3 σχόλια σε ένα.
* Αντέγραψα κ παραθέτω τι διάβασα στις Παροιμίες Σολομώντος στην Παλαιά Διαθήκη: κεφ.9:
7 Ο παιδεύων κακοὺς λήψεται ἑαυτῷ ἀτιμίαν· ἐλέγχων δὲ τὸν ἀσεβῆ μωμήσεται ἑαυτόν. 8 μὴ ἔλεγχε κακούς, ἵνα μὴ μισήσωσί σε· ἔλεγχε σοφόν, καὶ ἀγαπήσει σε.

* Ο σύγχρονος άγιος των φυλακών, ο αείμνηστος π. Γερβάσιος Ραυτόπουλος ίσως έχοντας κατά νου το παραπάνω, φερόταν κατά της αμαρτίας κ έχει πει: για να οδηγήσεις κάποιον σε μετάνοια, πρέπει να τον κάνεις να νοιώσει ότι αυτό που έχει κάνει είναι το μεγαλύτερο κακό που συνέβη στον κόσμο. Είναι θαυμαστό πώς τα κατάφερνε να οδηγεί σε μετάνοια κ στο Χριστό πρώην μεγάλους εγκληματίες κ τώρα προβατάκια της ποίμνης του Χριστού.

* Συχνά πυκνά, συναντούμε εγκληματίες που δεν τους φαίνεται. Κ δεν τους φαίνεται είτε γιατί είναι ηθικοί αυτουργοί, είτε γιατί ανέχονται το κακό, είτε γιατί αντιμετωπίζουν με σκληρότητα τον αδικημένο κλπ. Κ είναι πολύ λυπηρό να βλέπεις ανθρώπους που κάποτε μας βοήθησαν στο κρεββάτι του πόνου, τώρα να ζητούν λίγο χώρο έξω από το ναό λευΐτη να ζητιανεψουν κι ο άκαμπτος σκληρός ματαιόδοξος κ ανθρωπάρεσκος λευΐτης, να τον διώχνει ή να ενεργεί το "ιδών, αντιπαρήλθε" της παραβολής του καλού Σαμαρείτη. Θα δώσουν λόγο! Τον Κύριο αντιπαρέρχονται κ περιφρονούν.