«ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει»: (18) «Ορθόδοξη Κατήχηση» π. Καλλίνικος Μαυρολέων

#ΟρθόδοξηΚατήχησηπ.Καλλίνικος #Σεμινάρια
Η 18η διαδικτυακή συνάντηση της σειράς που πραγματοποιεί ο Αρχιμανδρίτης π. Καλλίνικος Μαυρολέων, με γενικό τίτλο «Ορθόδοξη Κατήχηση», στο πλαίσιο των Εκπαιδευτικών Σεμιναρίων του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».
Για την μία, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία μας, θα μιλήσουμε σήμερα.
Το 9ο άρθρο, που αναλύουμε, λέει τα εξής:
Εἰς μίαν, ἁγίαν, καθολικὴν καὶ ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν.
(Πιστεύω) καὶ στὴν Ἐκκλησία, ποὺ εἶναι μία, ἁγία, καθολικὴ (ἀπευθύνεται καὶ περιλαμβάνει ὅλον τὸν κόσμο) καὶ ἀποστολικὴ (στερεώθηκε μὲ τὸ κήρυγμα τῶν Ἀποστόλων).
Γιατί η Εκκλησία είναι ΜΙΑ;
Μία είναι η Εκκλησία, δεν υπάρχουν πολλές! Ένας ο Χριστός, μία και η Εκκλησία, το Σώμα Του!Όλοι οι πιστοί, όλοι οι χριστιανοί, είμαστε ένα σώμα,ένας Άρτος, μία Εκκλησία κατά τον Παύλο: (Α΄Κορινθ.10,17)
Η Εκκλησία, ως συνάθροιση ανθρώπων, έχει μέσα της το στοιχείο της ενότητας. Είναι ενότητα. Ο Χριστός ίδρυσε επί της γης μία Εκκλησία, της οποίας είναι η μυστική και αόρατη κεφαλή, για να συνεχίσει το λυτρωτικό Του έργο στον κόσμο.
Τα στοιχεία που απαρτίζουν την ενότητα της Εκκλησίας είναι:
1. Η μία πίστη.
Το σύνολο των δογματικών αληθειών τις οποίες παρέλαβε η Εκκλησία από τους Αποστόλους κι αυτοί από τον Κύριο, τις οποίες διαφυλάσσει απαράφθορες στο πέρασμα των χρόνων, τις ερμηνεύει αυθεντικά και τις κηρύσσει στο ποίμνιο. Η Εκκλησία είναι μία, γιατί ένα είναι το δόγμα της, μία η πίστη της, μία η αλήθεια της, που παρέλαβε από τον Χριστό, τη φρουρεί και τη διαφυλάσσει αμόλυντη, με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος.
Την ενότητα αυτή καταλύουν οι αιρέσεις και τα σχίσματα, καθώς και κάθε άλλη διασπαστική τάση στους κόλπος της.
«Αὐτὸ ποὺ εἶδαν οἱ προφῆτες, δίδαξαν οἱ Ἀπόστολοι, παρέλαβε ἡ Ἐκκλησία, δογμάτισαν οἱ Διδάσκαλοι καὶ μὲ τὸ ὁποῖο συμμορφώθηκε ἡ οἰκουμένη, ποὺ ἔλαμψε ἡ χάρη, ἀποδείχτηκε ἡ ἀλήθεια, χάθηκε τὸ ψέμα, θριάμβευσε ἡ σοφία καὶ βράβευσε ὁ Χριστός, αὐτὸ πιστεύουμε, διαλαλοῦμε καὶ κηρύττουμε: Τὸν Χριστὸ ὡς τὸν ἀληθινὸ Θεό μας καὶ τοὺς ἁγίους του τιμοῦμε μὲ λόγια, μὲ συγγράμματα, μὲ νοήματα, μὲ θυσίες, μὲ ναούς, μὲ εἰκόνες. Ἐκεῖνον ὡς Θεὸ καὶ δεσπότη προσκυνᾶμε καὶ σεβόμαστε, αὐτοὺς δὲ γιὰ τὸν κοινὸ δεσπότη ὡς γνήσιους πιστοὺς Του, τοὺς τιμᾶμε καὶ ἀπονέμουμε τὴν σχετικὴ προσκύνηση. Αὐτὴ εἶναι ἠ πίστη τῶν Ἀποστόλων, αὐτὴ εἶναι ἡ πίστη τῶν Πατέρων, αὐτὴ εἶναι ἡ πίστη τῶν Ὀρθοδόξων, αὐτὴ ἡ πίστη στήριξε τὴν οἰκουμένη».
Σ’ αυτὴ την πίστη, που βρίσκεται στην καρδιά της εκκλησιαστικής μας ενότητας, θεμελιώνουμε και στηρίζουμε κι εμείς τη ζωή μας!Ενώ, οι αιρετικοί διασπούν την ενότητα αυτή και θέτουν τους εαυτούς τους έξω από τα όρια της αληθινής Εκκλησίας.
2. Η μία θεία λατρεία
Μία είναι και η λατρεία της, που ενώνει το σώμα της σε όλους τους γεωγραφικούς τόπους στους οποίους, κατά τη Χάρη του Θεού, είναι εντοπισμένη. Τα ιδιαίτερα λειτουργικά έθιμα, που παρατηρούνται στις κατά τόπους εκκλησίες, δεν βλάπτουν την ενότητα της θείας λατρείας της.
Κέντρο της θείας λατρείας είναι η Θεία Λειτουργία. Εκεί αναπαρίσταται και βιώνεται όλο το λυτρωτικό έργο του Χριστού, με κεντρική στιγμή την προσφορά της αναίμακτης θυσίας του Χριστού.
3. Το ένα διοικητικό πολίτευμα
Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας διατηρεί το αρχαίο συνοδικό πολίτευμα. Έχει ενιαία διοίκηση. Έχει πολίτευμα συνοδικό. Όλοι οι Επίσκοποι δηλαδή, συνέρχονται κατά περιόδους και συνεδριάζουν στα διάφορα όργανα, π.χ. Οικουμενική Σύνοδος ή Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας ή Διαρκής Σύνοδος ή Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους κ.ά.
«Μέσα στην Εκκλησία δεν λειτουργεί τίποτα αυτόνομα, αλλά όλα έχουν μια ενότητα και αλληλεξάρτηση. Το πολίτευμα της Εκκλησίας είναι συνοδικό και ιεραρχικό και δεν βασίζεται σε ανθρωποκεντρικές αρχές, αλλά είναι καρπός και αποτέλεσμα της αγιοπνευματικής συγκροτήσεως της Εκκλησίας, όπως φαίνεται καθαρά στον τρόπο τελέσεως της Θείας Λειτουργίας. Με αυτήν την έννοια λειτουργεί το λεγόμενο «αυτοκέφαλο» μιας Εκκλησίας, αλλά και το πρωτείο του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου».
Η ενότητα του σώματος της Εκκλησίας είναι ουσιαστικό και απαραίτητο στοιχείο γι’ αυτήν. Ο Κύριός μας στην αρχιερατική Του προσευχή ανάγει την ενότητα αυτή στην Αγία Τριάδα, παρακαλώντας τον Πατέρα Του «ἵνα πάντες ἓν ὦσι, καθὼς σύ, πάτερ, ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν σοί, ἵνα καὶ αὐτοὶ ἐν ἡμῖν ἓν ὦσιν» (να είναι όλοι ένα· καθώς εσύ, Πατέρα, είσαι ενωμένος με μένα και εγώ ενωμένος με σένα, και αυτοί, ενωμένοι με μας, να είναι ένα» (Ιωάν. 17,21).
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΕΔΩ: