Ap' ola t' astra t' ouranou

Απ’ όλα τ’ άστρα τ’ ουρανού - δίστιχα από την ενό-
τητα «Παινέματα της αγαπητικής».

Ἀπ’ ὅλα τ’ ἄστρα τ’ οὐρανοῦ ἕνα ’ναι ποὺ σοῦ μοιάζει,
ποὺ βγαίνει τὴ γλυκιάν αὐγή κι ὅλα τὰ σκοτεινιάζει.
Τὰ ματά- τὰ ματάκια σου θυμοῦμαι
καὶ τὶς νύ- καὶ τὶς νύχτες δὲν κοιμοῦμαι.
Ὡς τρέμουν τ’ ἄστρα τ’ οὐρανοῦ, μόλις θὰ ξημερώσει,
τρέμει κι ἐμὲ ἡ καρδούλα μου, μόλις θὰ σ’ ἀνταμώσει.
Σὰν σὲ δῶ στὴν πόρτα τρέμω,
σ’ ἀγαπῶ καὶ τὸ παθαίνω.
Τὸ γιασεμί στὴν πόρτα σου, τὸ κλῆμα στὴν αὐλή σου,
χίλια βενέτικα φλουριά ἀξίζει τὸ κορμί σου.
Τὰ μαλλιά τῆς κεφαλῆς σου,
νοστιμίζουν τὸ κορμί σου.
Ἂν θέλεις, Παναγία μου, νὰ ἀνάφτω τὰ κεριά σου,
νὰ μοῦ φυλᾶς τὴν πέρδικα, πού ’χω στὴ γειτονιά σου.
Ρόδα καὶ τριαντάφυλλα κι ἄνθη τοῦ παραδείσου,
ἐσύναξεν ὁ ἔρωτας κι ἔπλασε(ν) τὸ κορμί σου.
Ζουμπουλάκι μου βαμμένο, κάθε νιό ’χεις πικραμένο.
Ζουμπουλάκι μου γαλάζιο, μὲ τρακόσιες δὲν σ’ ἀλλάζω.
Ἀηδόνια δεκατέσσερα θὰ στείλω στὴν αὐλή σου,
νὰ τραγουδοῦν κάθε πρωί, νὰ σκάζουν οἱ ὀχτροί σου.
Χελιδονάκι θὰ γενῶ, στὰ χείλη σου νὰ κάτσω,
νὰ σὲ φιλήσω μιὰ καὶ δυὸ καὶ πάλι νὰ πετάξω.
Διοσμαρὶ καὶ κατιφέ μου, δὲν σ’ ἀλησμονῶ ποτέ μου.
Ἔβγα νὰ σὲ δῶ καὶ φύγε, φεγγαράκι μου καὶ ἤλιε.
Βασιλικὸ ἐφύτεψα σὲ μαρμαρένια γλάστρα
καὶ φούντωσε καὶ ἅπλωσε στὸν οὐρανὸ μὲ τ’ ἄστρα.
Γαρουφαλλιᾶς γαρούφαλλο καὶ κανελιᾶς κανέλα,
ἂν μ’ ἀγαπᾶς, πουλάκι μου, κάνε τὸν κόπο κι ἔλα.
Ἔχε την κρυφά, πουλί μου, τὴν ἀγάπη τὴ δική μου.
Ἁγιασώτισσα μου γλάστρα, μὲ τὰ λούλουδά σου τ’ ἄσπρα.

Ηχογράφηση: Κέντρο Αιγαιακών Λαογραφικών
και Μουσικολογικών Ερευνών, Αθήνα 2001
Επιμέλεια: Θεοφάνης Α. Σουλακέλλης
Από το δίσκο ακτίνας «Από τον Πουνέντη: Τραγούδια του
Αιγαίου Πελάγους» με τη Χορωδία & Ορχήστρα Αιγαίου