Μικρασιατική Μνήμη

Αποστόλου Ελεάννα1, Ρούσσου Αγνή2
1Καθηγήτρια Πληροφορικής, Ιδιωτικό Δημοτικό Σχολείο «Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ»
2Καθηγήτρια Εικαστικών, Ιδιωτικό Δημοτικό Σχολείο «Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ»

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ως εκπαιδευτικοί έχουμε διαπιστώσει πως οι περισσότεροι μαθητές, που επισκέπτονται ένα μουσείο ή γενικότερα έναν πολιτιστικό χώρο, δε δίνουν την πρέπουσα προσοχή και δε συγκρατούν πληροφορίες από την ξενάγηση και το υλικό που τους παρέχεται.
Στο εκπαιδευτικό ντοκιμαντέρ που φτιάξαμε θελήσαμε να δούμε κατά πόσο οι μαθητές, όταν αναλαμβάνουν ρόλους και ευθύνες μέσα σε έναν τέτοιο χώρο, μένουν προσηλωμένοι και αν αφομοιώνουν περισσότερες πληροφορίες συγκριτικά με το αν έπαιρναν μέρος σε μια εκπαιδευτική επίσκεψη, κατά την οποία θα ήταν απλοί ακροατές και παρατηρητές.
Κατά την διάρκεια του project παρατηρήσαμε ότι μαθητές που ήταν αρχικά αρνητικοί στο να συμμετέχουν στη δημιουργία του ντοκιμαντέρ και να αναλάβουν ρόλους (π.χ. να συμμετέχουν στη συνέντευξη ή στη φωτογράφηση ), στη πορεία ήταν εκείνοι που έδειξαν μεγάλη προθυμία, εξέφραζαν τη γνώμη τους, καθώς και ιδέες για το τι θα μπορούσαν να κάνουν.
Ο χώρος που επισκεφτήκαμε ήταν η νεοσύστατη Στέγη Μικρασιατικής Μνήμης στην Ερμούπολη της Σύρου. Ο λόγος που επιλέξαμε να γίνει το ντοκιμαντέρ στον συγκεκριμένο χώρο ήταν για να γνωρίσουν οι μαθητές ένα κομμάτι της ιστορίας του τόπου τους, που τους ακολουθεί μέχρι και σήμερα, αφού υπάρχουν συμμαθητές, φίλοι και συγγενικά τους πρόσωπα που κατάγονται από πρόσφυγες της Μικράς Ασίας, οι οποίοι κατέφθασαν στο νησί τον Σεπτέμβριο του 1922.