ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΜΑΣ ΣΤΑΛΙΑ ΣΤΑΛΙΑ - Γιάννης Πουλόπουλος (1969)

Показать описание

Πάντα δακρύζω όταν ακούω αυτό το τραγούδι. Τα βιώματα βλέπεις είναι βαθιά χαραγμένα στο μυαλό μας και στη συνείδησή μας. Πόσα να πεις γι' αυτό το τραγούδι;;;. Ξεχειλίζει η ψυχή από πόνο, πικρό παράπονο και απόγνωση σε μια ταπεινή Αξιοπρέπεια. Δεν υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι σήμερα. Χάνεται η ανθρωπότητα. Από τα καλύτερα ζεϊμπέκικα που έχουν γραφτεί ποτέ. Μόνο ένας Πυθαγόρας εκείνης της εποχής θα μπορούσε να γράψει αυτά τα λόγια. Απλά και Αληθινά. Το ταξίμι του μπουζουκιού της εισαγωγής από τον αξεπέραστο για μένα Στέλιο Ζαφειρίου. Ή ερμηνεία από τον Γιάννη Πουλόπουλο συγκλονιστική. Γι'αυτό και δεν δοκίμασε να το πει κανείς άλλος. Προσπαθώ ακόμα να εξηγήσω, πώς ένας μουσικός ογκόλιθος σαν τον Καπνίση δεν είχε την αναγνώριση που του άξιζε...

Άλμπουμ: ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΜΑΣ ΣΤΑΛΙΑ ΣΤΑΛΙΑ (1979)
Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Κώστας Καπνίσης
Πρωτοακουστηκε το 1968 στην ταινια 'Ο μικρος δραπετης'

ΣΤΙΧΟΙ
Εμείς νυχτώσαμε νωρίς
και χάσαμε τον δρόμο
και τα σπασμένα της ζωής
τα πήραμε στον ώμο

Χάϊδεψε το μπουζούκι μας
τραγούδι για να πούμε
οι νύχτες που περάσαμε
να μη ξημερωθούνε

Το δάκρυ μας σταλιά σταλιά
σταμάτησε να τρέχει
μανούλα μου τι παγωνιά
αυτός ο κόσμος που έχει

Χάϊδεψε το μπουζούκι μας
τραγούδι για να πούμε
οι νύχτες που περάσαμε
να μη ξημερωθούνε...