Κώστας Χατζής Περιστρεφόμαστε....

ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΕΣ ...

Κώστας Χατζής


Περιστρεφόμαστε, κι εσύ, κι εγώ, κι οι άλλοι...
περιστρεφόμαστε αναπνέοντας αιθάλη
περιστρεφόμαστε και κοιταζόμαστε,
λέμε «η ζωή δεν είν' αυτή που ονειρευόμαστε»
λέμε «τι κρίμα διαρκώς να σκοτωνόμαστε»
κι αναλόγως ο καθένας βολευόμαστε
και πάμε σπίτι μας και ήσυχοι κοιμόμαστε
και περιστρεφόμαστε, κι εσύ, κι εγώ, κι οι άλλοι
κι όμως κοιμόμαστε με ήσυχο κεφάλι...

Περιστρεφόμαστε στου κόσμου την αυλή
κάτω απ' την τέντα του γαλάζιου ουρανού μας
κι έχουμε γίνει ο καθένας μια απειλή,
μια απειλή του φουκαρά του διπλανού μας
και κοιταζόμαστε, λέμε:
«ο κόσμος είναι ζούγκλα ε, μη γελιόμαστε»
κλαίμε λιγάκι όταν κάπως συγκινιόμαστε
στο «δε βαριέσαι» τελικά παραδινόμαστε
και πάμε σπίτι μας και ήσυχοι κοιμόμαστε
και περιστρεφόμαστε και κλαίνε τα πουλιά
στις παρυφές, καθώς γυρίζουνε, των λόφων
για μας που ήσυχοι αλλάζουμε φιλιά
στην εποχή των περιστρόφων...

Περιστρεφόμαστε μακάριοι, μακάριοι κι ωραίοι
άρχοντες δούλοι και μεγάλοι και μικροί
σαν είδος όρθιοι καινούργιοι αρουραίοι
κι ονειρευόμαστε μια όαση αντίκρυ
μα το κουράγιο να διαβείς
το αφρισμένο το ποτάμι της ζωής είναι μεγάλο,
είναι μεγάλο κι η καρδιά τόσο μικρή,
ας βολευτούμε κι ας πα να κοιμηθούμε
η Γη μαζί μας περιστρέφεται κι εκείνη
κι ίσως γι αυτό να 'χουμε πάθει τώρα όλοι σκοτοδίνη

Περιστρεφόμαστε τριγύρω απ' τις ωραίες
κάποιων ιδανικών μας τις σημαίες
κι ύστερα πάλι δε βαριέσαι, τι να γίνει
τις ξαναβάζουμε κι αυτές στη ναφθαλίνη
και περιστρεφόμαστε και κλαίνε τα πουλιά
στις παρυφές, καθώς γυρίζουνε, των λόφων
για μας που ήσυχοι αλλάζουμε φιλιά
στην εποχή των περιστρόφων,
των περιστρόφων, των περιστρόφων,
των περιστρόφων..

[ratnasaridewiku]

beautiful, nice, music….syair…very beautiful, very nice…excellent….lovely….

[amaliapapoutsi]

Γεννημένος το 1881,   ο Πάμπλο Πικάσο, αποτελεί έναν από τους πιο γνωστούς αλλά και σπουδαιότερους εικαστικούς του 20ου αιώνα με το έργο του να γίνεται αναγνωρίσιμο παγκοσμίως.

Επηρεασμένος από την αυτοκτονία του, επίσης ζωγράφου και φίλου του, Carlos Cassagemas, μέσα σε ένα γενικό κλίμα μελαγχολίας, τόσο στο Παρίσι όσο και στην Βαρκελώνη, ο Picasso, απομονωμένος μακριά από την πόλη του φωτός, αλλάζει για μια σύντομη περίοδο 2-3 χρόνων το ύφος των έργων του. Η περίοδος αυτή (1901-1903) ονομάστηκε "Η μπλε περίοδος του Πικάσο" (Picasso's Blue Period).

Γαλάζιες και πράσινες αποχρώσεις, χαρακτηρισμένες ως ψυχροί τόνοι, έρχονται να περάσουν μια έντονη πνευματικότητα και μια αίσθηση μυστικότητας στους πίνακες εκείνης της περιόδου. Λιτότητα, απλότητα, μονοχρωμία, αρμονία, φιγούρες απελπισμένες, περνούν μηνύματα που προβληματίζουν μέσα σε ένα κλίμα φορτισμένο μελαγχολικά.

 Η μπλε περίοδος του Πικάσο – 

[SvartVarg]

στο «δε βαριέσαι» τελικά, ΠΟΤΕ ΔΕΝ παραδινόμαστε...