filmov
tv
ΡΕΖΕΝΤΑ ΚΑΝΤΑΔΑ ΤΗΣ ΠΑΛΙΑΣ ΑΘΗΝΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΦΙΝΗΣ

Показать описание
Η Ρεζεντά υπήρξε τραγούδι σύμβολο της Αθηναϊκής ελαφράς μουσικής. Γράφτηκε το 1930 από την συνθέτρια Λόλα Βώττη και παρουσιάστηκε στα Παναθήναια το 1931. Πρόκειται για ένα τανγκό που χορεύτηκε στις αίθουσες των αριστοκρατικών χοροεσπερίδων αλλά τραγουδήθηκε και ως καντάδα από τους ομίλους της συντεχνίας των αθηναϊκών κανταδόρων.
Η πιο γνωστή και πιο χαρακτηριστική είναι η ερμηνεία του Ορέστη Μακρή. Ο Ορέστης Μακρής υπήρξε, εκτός από μεγάλος της υποκριτικής τέχνης, κι ένας λαμπρότατος τενόρος της λυρικής σκηνής.
ΥΓ: Η ΡΕΖΕΝΤΑ, θεωρείται από την βοτανική επιστήμη ποώδης αρωματικό φυτό του γένους Reseda!
ΡΕΖΕΝΤΑ
Δεν ήρθα χτες να σ’ανταμώσω.
Ειν’ παγωνιά πολλή.
Το βράδυ εχιόνιζε τόσο κι έτρεμα σαν το πουλί.
Αυτά η άμυαλη του λέει κι εκείνος σαν παιδί
με πόνο κλαίει, στο δάκρυ πλέει
και σαν τρελός τραγουδεί.
Αν όμως Ρεζεντά, σε χρονιές περασμένες και λησμονημένες δε μου λες γιατί
μικρή μου Ρεζεντά με φοβίζει το χιόνι.
Μια βραδιά δεν ήρθες μόνη Ρεζεντά, Ρεζεντά.
Ηχούν μες στο μυαλό μου ντέφια,
είπες για λόγο ποιον,
δεν είμαι απόψε για κέφια, μη μου ζητήσεις να πιω.
Με τέτοια λόγια αυτή τον σφάζει κι αυτός σε μια γωνιά
ποτήρια αδειάζει , μα ξάφνου αλλάζει
και τραγουδεί μ’ απονιά.
Κακιά μου Ρεζεντά, αφού πια ξεχασμένα όλα ειν’ για σένα,
τη δική μου ωιμέτη φλόγα Ρεζεντά, το ποτήρι θα σβήσει
κι άντε αλλού να βρεις μεθύσι Ρεζεντά, Ρεζεντά.
Η πιο γνωστή και πιο χαρακτηριστική είναι η ερμηνεία του Ορέστη Μακρή. Ο Ορέστης Μακρής υπήρξε, εκτός από μεγάλος της υποκριτικής τέχνης, κι ένας λαμπρότατος τενόρος της λυρικής σκηνής.
ΥΓ: Η ΡΕΖΕΝΤΑ, θεωρείται από την βοτανική επιστήμη ποώδης αρωματικό φυτό του γένους Reseda!
ΡΕΖΕΝΤΑ
Δεν ήρθα χτες να σ’ανταμώσω.
Ειν’ παγωνιά πολλή.
Το βράδυ εχιόνιζε τόσο κι έτρεμα σαν το πουλί.
Αυτά η άμυαλη του λέει κι εκείνος σαν παιδί
με πόνο κλαίει, στο δάκρυ πλέει
και σαν τρελός τραγουδεί.
Αν όμως Ρεζεντά, σε χρονιές περασμένες και λησμονημένες δε μου λες γιατί
μικρή μου Ρεζεντά με φοβίζει το χιόνι.
Μια βραδιά δεν ήρθες μόνη Ρεζεντά, Ρεζεντά.
Ηχούν μες στο μυαλό μου ντέφια,
είπες για λόγο ποιον,
δεν είμαι απόψε για κέφια, μη μου ζητήσεις να πιω.
Με τέτοια λόγια αυτή τον σφάζει κι αυτός σε μια γωνιά
ποτήρια αδειάζει , μα ξάφνου αλλάζει
και τραγουδεί μ’ απονιά.
Κακιά μου Ρεζεντά, αφού πια ξεχασμένα όλα ειν’ για σένα,
τη δική μου ωιμέτη φλόγα Ρεζεντά, το ποτήρι θα σβήσει
κι άντε αλλού να βρεις μεθύσι Ρεζεντά, Ρεζεντά.
Комментарии