ΒΟΥΚΟΛΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ – DO YOU LOVE ME? (BENDALY FAMILY) – FUZZ CLUB – 10.12.2021!

Показать описание

Το να αναπλάσει κανείς τον έρωτα στον παράλογο κόσμο σημαίνει στην πραγματικότητα να αναπλάσει το πιο καυτό και το πλέον φθαρτό από όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα. (Πλάτων: «Αν ήμασταν θεοί, δεν θα γνωρίζαμε τον έρωτα»). Αλλά δεν υπάρχει αξιολογική κρίση για τον έρωτα που διαρκεί (πάνω σε τούτη τη γη) και για τον έρωτα που δεν έχει διάρκεια. Ένας πιστός έρωτας – αν δεν εξασθενεί – είναι ένας τρόπος για τον άνθρωπο να διαφυλάσσει, όσο περισσότερο γίνεται τον καλύτερο εαυτό του. Έτσι, η πίστη αναβαθμίζεται. Τούτος όμως ο έρωτας είναι έξω απ’ το αιώνιο. Είναι το πιο ανθρώπινο από τα συναισθήματα, με ό,τι περιορισμό και έξαρση συνάμα εμπερικλείει η λέξη. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο ο άνθρωπος πραγματώνεται μόνο στην αγάπη, επειδή βρίσκει εκεί, κάτω από μια κεραυνοβόλα μορφή, την εικόνα τής δίχως μέλλον μοίρας του (και όχι, όπως λένε οι ιδεαλιστές, επειδή προσεγγίζει μια κάποια μορφή του αιώνιου). Τυπική περίπτωση: ο Χίθκλιφ. Όλα αυτά απεικονίζουν το γεγονός ότι το παράλογο έχει την τυποποιημένη έκφρασή του στην αντίθεση μεταξύ αυτού που διαρκεί και αυτού που δεν διαρκεί. Εξυπακούεται πως υπάρχει μόνο ένας τρόπος διάρκειας, που είναι η αιώνια διάρκεια, χωρίς να υπάρχει μέσος όρος. Ανήκουμε στον κόσμο που δεν διαρκεί. Και ό,τι δεν διαρκεί – και μόνο αυτό που δεν διαρκεί – είναι δικό μας. Θα πρέπει, λοιπόν, να ξαναπάρουμε την αγάπη από την αιωνιότητα ή τουλάχιστον από αυτούς που την μεταμφιέζουν σε εικόνα αιωνιότητας. Βλέπω κιόλας την αντίρρηση: σίγουρα, δεν αγαπήσατε ποτέ. Ας πάμε παρακάτω.

–Albert Camus: Σημειωματάρια (βιβλίο δεύτερο)