Nisigma - Από Καρδιάς (official video clip)

Στίχοι: Αλέξης Αργείτης, Χρήστος Τσιάβος
Μουσική: Στάθης Καμπύλης
Ηχοληψία: Μιχάλης Μπούτας
Σκηνοθεσία / Μοντάζ: Μιχάλης Γκούβερης, Αλέξης Αργείτης

Στίχοι:
Άλλη μια μέρα που με βρίσκει στο δωμάτιό μου τ' άδειο και να γράφω στο παλιό μου το τετράδιο
άλλη μια μέρα που τα δύσκολα με κάνουν να θυμάμαι αυτά που πέρασα να υποδεχθούν το αύριο
άλλη μια ακόμα νοσταλγία που είναι το τότε όπου έλεγα πώς κάποτε θα κατακτήσω κόσμους
μ' εκείνο το όπλο από ψήλο θυμάμαι που μου φτιαξε ο παππούς μου για να μη σκοτώνω ανθρώπους
άλλο ένα όνειρο πως κάποτε θα φτάσω στο σημείο που ο κόσμος θα μιλά με τα κομμάτια μου
άλλο ένα αίνιγμα που είπα πως θα λύσω και δεν έλυσα στα τρία χρόνια πρίν απ' τα τριάντα μου
είναι το αίνιγμα που λέγεται αγάπη και το βρήκα να πεθαίνει κάπου πίσω απο τα μάτια σου
είναι που είπα δε θα γράψω μα μου λείπεις και μου λείπει το οξυγόνο που μου έδινε η ανάσα σου
για λίγο πίστεψα πως κάπου θα μπορούσε ερωτευμένο να με βρεί το πιο γλυκό χαμόγελό σου
είναι ωραία να έχεις βρεί τον ανθρωπό σου να δείς λίγο χαρούμενο τον φύλακα άγγελό σου
μα έτσι είναι ο κύκλος της ζωής και τ' όνειρό σου το χάνεις στη κουβέντα που' χες με τ' αφεντικό σου
κι' όταν θα βρίσκεις τον χαμένο εαυτό σου θα ψάξεις να το δώσεις σ' έναν άνθρωπο δικό σου

κι' αφού τα δύσκολα περάσανε πές μου γιατί πιο δύσκολα να' ναι εκείνα που θα συναντήσω
είναι οι χαρές τόσο μικρές που δε μου φτάνουν μα για εκείνες πολεμώ στη κάθε μέρα μου να ελπίζω
κι' είχα μια ελπίδα να σε βλέπω να γελάς μα κι' ενα ψέμα ως το τέλος πως μαζί θα μεγαλώνουμε
είχα μια ανάγκη να στα πώ από καρδιάς και μια αλήθεια πως τα όμορφα κάποτε θα τελειώνουνε

ξέρεις πως είναι να παλεύεις κάθε βράδυ επί χρόνια με το μέσα σου και πάντα να λυγίζεις
για τις επιλογές που έκανες τα λόγια που δεν είπες και τον χρόνο που δε μπορείς να γυρίσεις
κι' αναρωτιέμαι πως θα ήταν η ζωή μου αν το βράδυ εκείνο που έφυγες ερχόμουνα μαζί σου
αν είχα δύναμη σφικτά να σε κρατήσω αφότου μου δινες με δάκρυα το τελευταίο φιλί σου
θυμάμαι ακόμα τη φωτιά από τη λαίλαπα να σιγοκαίει στα μάτια ενός μικρού επαναστάτη
που είχε όνειρο να φτιάξει απ' την αρχή αυτό τον κόσμο με χαμόγελο παιδιών και με αγάπη
ψάχνωντας για καλοκαίρια χάθηκα στους χειμώνες εδώ παγώσαν οι αγκαλιές και μείναν μόνες
εδώ τα όνειρα πεθαίνουν το ξημέρωμα και οι ανθρώποι που αγάπησες μένουν για πάντα εικόνες
θα θελα να βλεπα γι' ακόμα μια φορά τη γυναίκα που μ' έφερε στο κόσμο αυτό να μου γελάει
να με κοιτάξει μες στα μάτια χαρούμενη να μου πεί πως δε πονάει και πως όμορφα περνάει
κι' όσα δε πρόλαβα να πώ στον πατέρα μου τα έχω κάνει τραγούδια όλος ο κόσμος να τα μάθει
για κάθε φίλο και εχθρό θα έχω για πάντα ένα χαμόγελο μεγάλο απ' της καρδιάς μου ρε τα βάθη

κι' αφού τα δύσκολα περάσανε πές μου γιατί πιο δύσκολα να' ναι εκείνα που θα συναντήσω
είναι οι χαρές τόσο μικρές που δε μου φτάνουν μα για εκείνες πολεμώ στη κάθε μέρα μου να ελπίζω
κι' είχα μια ελπίδα να σε βλέπω να γελάς μα κι' ενα ψέμα ως το τέλος πως μαζί θα μεγαλώνουμε
είχα μια ανάγκη να στα πώ από καρδιάς και μια αλήθεια πως τα όμορφα κάποτε θα τελειώνουνε
κι' αφού τα δύσκολα περάσανε πές μου γιατί πιο δύσκολα να' ναι εκείνα που θα συναντήσω
είναι οι χαρές τόσο μικρές που δε μου φτάνουν μα για εκείνες πολεμώ στη κάθε μέρα μου να ελπίζω
κι' είχα μια ελπίδα να σε βλέπω να γελάς μα κι' ενα ψέμα ως το τέλος πως μαζί θα μεγαλώνουμε
είχα μια ανάγκη να στα πώ από καρδιάς και μια αλήθεια πως τα όμορφα κάποτε θα τελειώνουνε

[telessilakaklamanou]

Μπράβο σας. Πολύ ωραίο τραγούδι και καταπληκτικό βίντεο κλιπ.

[AdversusMusic]

Θα θελα να βλεπα για ακομα μια φορα
την γυναικα που με εφερε στον κοσμο αυτο να μου γελαει
να με κοιταξει μεσ'τα ματια χαρουμενη
να μου πει πως δεν ποναει και πως ομορφα περναει...

Κομματαρος γαμω την τρελα μου!

[nikhe.]

Είναι που είπα δεν θα γράψω μα μου λείπεις και μου λείπει το οξυγόνο που μου έδινε η ανάσα σου.

[spiros]

Άλλη μια μέρα που με βρίσκει  στο δωμάτιο μου το άδειο και να γραφώ στο παλιό μου το τετράδιο
Άλλη μια  μέρα που τα δύσκολα με έκαναν  να θυμάμαι αυτά που πέρασα να υποδεχτούν το αύριο
Άλλη μια ακόμα  νοσταλγία που από  το τότε  που έλεγα πως κάποτε θα κατακτήσει ο κόσμος μα εκείνο το όπλο από ξύλο  θυμάμαι που μου έφτιαξε ο παππούς  μου για να μην σκοτώνω  ανθρώπους
Άλλο ένα όνειρο πως κάποτε θα φτάσω στο σημείο που ο κόσμος θα μιλά με τα κομμάτια μου   
Άλλο ένα αίνιγμα που είπα πως θα λύσω και δεν το έλισσα στα 3 χρόνια πριν από τα 30αντα μου  
Είναι το αίνιγμα που λέγεται  αγάπη και το βρήκα να πεθαίνει κάπου πίσω από τα μάτια σου 
Είναι που είπα δεν θα γράψω μα μου λείπεις και μου λείπει το οξυγόνο που μου έδινε η ανάσα σου 
Για λίγο πίστεψα πως κάπου θα μπορέσει ερωτευμένο να με βρει το πιο γλυκό χαμόγελο σου 
Είναι ωραία να έχεις βρει τον άνθρωπο σου να δεις λίγο χαρούμενο τον φύλακα άγγελο σου
Μα έτσι είναι ο κύκλος  της ζωής και το όνειρο σου το χάνεις στην κουβέντα που κάνεις με το αφεντικό σου 
Και όταν θα βρίσκεις τον χαμένο  εαυτό σου θα ψάξεις να το δώσεις σε έναν άνθρωπο δικό σου
Και αφού τα δύσκολα περάσανε  πες γιατί  πιο δύσκολα νάνε  εκείνα που θα συναντήσω
Είναι η χαρές τόσο μικρές που δεν μου φτάνουν μα για εκείνες  πολεμώ  στην κάθε μέρα μου να ελπίζω 
Και είχα μια ελπίδα να σε βλέπω να γελάς μα κ'ένα ψέμα ως το τέλος πως μαζί θα μεγαλώνουμε.
.Είχα μια ανάγκη  να στα πω από καρδίας  και μια αλήθεια πως τα όμορφα κάποτε θα τελειώνουνε    
Ξέρεις πως είναι να παλεύεις κάθε βράδυ επί χρόνια με το μέσα σου και πάντα να λυγίζεις
Για τις επιλογές που έκανες, τα λόγια που δεν είπες και το χρόνο που δεν μπορείς να γυρίσεις?
και  αναρωτιέμαι  πως  θα  ήταν η ζωή μου αν το βράδυ εκείνο που έφυγες ερχόμουνα μαζί  σου αν είχα τη  δύναμη σφιχτά να σε κρατήσω αφότου μου έδινες με δάκρυα το τελευταίο φιλί σου
θυμάμαι ακόμα τη φωτιά από την λαίλαπα να σιγοκαίει  στα μάτια ενός μικρού επαναστάτη που είχε όνειρο να φτιάξει απ΄την αρχή αυτόν τον κόσμο με  χαμογέλα, μπετόν και με αγάπη
ψάχνοντας για καλοκαιριά χάθηκα  στους χειμώνες   ενώ πάγωσαν οι αγκαλιές και μείνανε μόνες 
εδώ τα όνειρα πεθαίνουν το ξημέρωμα και άνθρωποι που αγάπησες μένουν για πάνα εικόνες
θα’θελα να έβλεπα για ακόμα μια φορά την γυναίκα  που με έφερε στον κόσμο αυτόν να μου γελάει να με κοιτάξει μέσα στα μάτια χαρούμενη  να μου πει πως δεν πονάει και πόσο  όμορφα περνάει
και όσα δεν πρόλαβα να πω στον πατέρα μου τα έχω κάνει τραγούδια όλος ο κόσμος να τα μάθει
για κάθε φίλο και εχθρό θα έχω για πάντα ένα χαμόγελο μεγάλο από της καρδίας μου ρε τα βάθη        
Και αφού τα δύσκολα περάσανε  πες γιατί  πιο δύσκολα νάνε  εκείνα που θα συναντήσω
Είναι η χαρές τόσο μικρές που δεν μου φτάνουν μα για εκείνες  πολεμώ  στην κάθε μέρα μου να ελπίζω 
Και είχα μια ελπίδα να σε βλέπω να γελάς μα κ'ένα ψέμα ως το τέλος πως μαζί θα μεγαλώνουμε.
.Είχα μια ανάγκη  να στα πω από καρδίας  και μια αλήθεια πως τα όμορφα κάποτε θα τελειώνουνε