'Τα Καλυτερα μας χρονια' Θεατρο Βραχων - 3D 1

Στις 8 Σεπτεμβριου, κατι μαγικο συνεβη στο Θεατρο Βραχων στο Βυρωνα... Εκεινο το βραδι, οσοι τυχεροι βρεθηκαμε εκει, "κλεισαμε την πορτα στο σημερα" και ταξιδεψαμε σε μελωδιες και χρονια αξεχαστα κι' αγαπημενα... Υπαιτιοι οι αγαπημενοι : Δακης, Ελπιδα, Πασχαλης, Robert Williams, Λακης Τζορντανελι, Γιωργος Πολυχρονιαδης και η Κατερινα Αδαμαντιδου! Πλαισιωμενοι απο καταξιωμενους καλλιτεχνες, οπως και το μπαλετο και τους ανθρωπους του Vinyl Attack Generation’s Party, μας παρεσυραν σ' ενα γαιτανακι συναισθηματων, αναμνησεων, αλλες φορες ωσαν μια ρομαντικη βολτα διπλα στη θαλασσα, αλλες ως μιαν αξεχαστη βραδια σε παλια ντισκοτεκ, και αλλες ως μια εκρηξη παθους αλλα και... σοφιας. Η βραδια ξεκινησε με ενα μουσικο pot-pourri pop επιτυχιων των δεκαετιων '70 και '80, με τη συνδρομη του μπαλετου Vinyl Attack, δινοντας μας μια ωραια προγευση του τι θα ακολουθουσε... Και τοτε ανεβηκαν στη σκηνη ο Robert, ο Λακης, ο Γιωργος, και η Κατερινα.... Και εγινε Χαμος! Ο κοσμος τους υποδεχτηκε σαν "φιλους απ' τα παλια", οχι τιποτα, αλλα ειναι... Επιτυχιες οπως "Τζενγκινς Χαν", "Μιλα μου", "Ανθρωπε αγαπα" εκαναν το κοσμο σε ενα καταμεστο Θεατρο Βραχων, να λινκιζεται σε ρυθμους αλλων εποχων, αγαπημενων... Τραγουδιων που "μιλανε" στην καρδια, αλλα και αφυπνιζουν συνειδησεις, με "μυρωδια" '60ς, και οχι μονο... Και τοτε εμφανιστηκε ο Δακης ..... Ποσες νεανικες καρδιες κυριων στο κοινο πεταρησαν... Και ειναι φυσικο, μια και ο Δακης, ο ανθρωπος, η φωνη, ειναι σαν το καλο κρασι. Οσο περνα ο καιρος γινεται ολο και καλυτερο... Ενας κομψος κυριος, με μεστη φωνη, κι' ενα βλεμμα σκετο χαμογελο, μοιραστηκε μαζι μας μερικες απο τις ομορφοτερες μπαλαντες που εχουμε ακουσει, οπως τα, κλασσικα, "Τοσα καλοκαιρια"και "Αυτο το καλοκαιρι", αλλα και... "κεφατα" κομματια οπως τα "Αλαλουμ αλαλουμ", "Θωρακισμενη Mercedes"" και αλλα, ολα εξ' ισου κλασσικα κι' αγαπημενα. Το ταλεντο του Ευγενικου, και παντα αγαπημενου, Δακη ειναι απλα διαχρονικο.... Το Θεατρο Βραχων ειχε πλεον μεταμορφωθει σε μια "χρονομηχανη", με... "πινελιες ντισκοτεκ". Και ποια ειναι το συμβολο της ντισκοτεκ στην Ελλαδα; Μα, φυσικα, η Ελπιδα! Εκει που ακομη προσπαθουσαμε να "συνελθουμε" απο τις μελωδιες των προηγουμενων Φιλων μας, μια εκθαμβωτκη Ελπιδα ανεβηκε στη σκηνη... "Ετσι απλα σ' αγαπω", "Κοιτα το φως", "Σωκρατη εσυ superstar", κλπ, ενας "καταιγισμος" επιτυχιων, κι' ενα κοινο απλα να παραληρει... Και σα να μην εφθανε αυτο, μας "αποτελειωσε" με το "Στη Ντισκοτεκ"! Ελπιδα ειναι αυτη, δυναμικη, και γεματη Μελωδια.... Γι' αυτο και την αγαπαμε! Το προγραμμα, που παρουσιαζε ο Νικος Βεντουρατος (ο οποιος μαλιστα και τραγουδησε!), συνεχιζοταν, και η ομαδα του Vinyl Attack, για μια ακομη φορα, μας χαρισε ομορφες εικονες, με τις καλλιγραμμες χορευτριες, και τους ευλιγιστους χορευτες, να λικνιζονται με εκρηκτικοτητα, αλλα και χαρη, στις ωραιες επιλογες του εμπειρου Dj της ομαδας. Το ψιλοβροχο που μας "επισκεπτοταν" καθε τοσο, το μονο που εκανε ηταν να προσδιδει μια "Φθινοπωρινη νοτα" και.. να μας δροσιζει απο την "καψα" της νιοτης, που πολλοι μεσα στο κοινο "ξαναζουσαν", ενιοτε αγκαλιασμενοι, να λικνιζονται σε ρομαντικες μελωδιες, και αλλες φορες να χορευοντας με κεφι, τις επτυχιες των νεανικων τους, και οχι μονο, χρονων! Αναμεσα στο κοινο, να μοιραζονται τη μαγεια, αρκετα αστερια της εγχωριας show-biz, οπως η Βικυ Χατζηβασιλειου, ο Μακης Δελαπορτας, και αλλοι. Η βραδια ομως δεν ειχε τελειωσει... Πισω απ' τη σκηνη, φανηκε ν' ανεβαινει μεσα απ' τις σκιες ενας νεαρος. Φορουσε λευκα, ειχε μακρια μαλλια και κρατουσε κιθαρα... Το προσωπο που κοσμουσε, ως αφισα, τα δωματια αμετρητων κοριτσιων, για δεκαετιες(!), εμφανιστηκε λουσμενο στο φως. Φυσικα μιλαμε για τον Πασχαλη! "Αν μια μερα σε χασω", "Κοριτσι του Μαη", "Παραδωσου λοιπον"... και το κοινο ειχε απλα "παραδωθει" στη μαγεια αλλων δεκαετιων, πιο... ρομαντικων. Με παθος και δυναμισμο, ο Πασχαλης ειναι μια "αιωνια νιοτη", πραγμα που βιωσαμε, βλεποντας τον, σε ενα one-man-show να τραγουδα, να χορευει, να "φλερταρει" μ' ενα εκστασιασμενο κοινο, εχοντας μετατρεψει το Θεατρο Βραχων, σε ενα "δικο μας" "Μπαρακι".... Ομως καθε τι ομορφο, καποια στιγμη τελειωνει... Οσοι ημασταν εκει, ημασταν απλα Τυχεροι. Ειδαμε κι' ακουσαμε αγαπημενους Τραγουδιστες και Τραγουδιστριες, "ταξιδεψαμε" μαζι τους στα παιδικα και νεανικα μας χρονια, συγκινηθηκαμε, ενιοτε βουρκωσαμε.. αλλα και χαμογελασαμε και χορεψαμε σαν ερωτευμενοι εφηβοι... Κοινως, νιωσαμε λιγη απο τη μαγεια που ειναι η παρεα του "Τα Καλυτερα μας Χρονια"... Ευχαριστουμε τον Κο Κοσμιδη και την Chronos Art Productions, για μια πολυ καλα οργανωμενη και, κυριως, Αξεχαστη βραδια!