filmov
tv
Δρ. Βάνα Νικολαΐδου Κυριανίδου (Α' μέρος) ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Δαυίδ Ναχμίας ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ

Показать описание
η εκπομπη μεταδόθηκε απ' το Τρίτο Πρόγραμμα 04-01-25
Η διανοητική οδύσσεια της Βάνας Νικολαΐδου-Κυριανίδου συγκροτεί ένα αξιοθαύμαστο παράδειγμα δημιουργικής σύνθεσης ανάμεσα στην αθηναϊκή πνευματική κληρονομιά και τη γαλλική ακαδημαϊκή αυστηρότητα. Μετά τα πρώτα της σμιλεύματα στο Τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου διέτρεξε τις απαρχές του στοχαστικού της βίου, μετοίκησε στο Παρίσι για να εμβαθύνει στην απαιτητική θεωρητική παράδοση της Σορβόννης (Université de Paris 4), κατακτώντας το 1987 τον τίτλο της διδάκτορος στη Φιλοσοφία. Η αναγόρευσή της εκεί επισφράγισε την έμφυτη ροπή της προς την πολυεπίπεδη επιστημονική έρευνα, ορίζοντας ένα πεδίο μέσα στο οποίο η πολιτική σκέψη και η ανθρωπιστική αναζήτηση αλληλοδιαπλέκονται.
Στο πλαίσιο του Πανεπιστημίου Αθηνών, η Νικολαΐδου-Κυριανίδου υπηρετεί το πεδίο της Πολιτικής Φιλοσοφίας υπό τη διπλή ιδιότητα της ερευνήτριας και της Προέδρου του Τμήματος Φιλοσοφίας. Χάρη σε αυτή τη διευρυμένη της ευθύνη, όχι μόνο διευθύνει τις ακαδημαϊκές διεργασίες, αλλά φωτίζει και τη διανοητική κατεύθυνση της φιλοσοφικής κοινότητας. Στις προηγούμενες ακαδημαϊκές της αναζητήσεις, δίδαξε στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο και στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, μεταλαμπαδεύοντας στους φοιτητές της το εύρος του προβληματισμού και την κριτική οξυδέρκεια που τη διακρίνουν.
Οι πολυάριθμες μελέτες της, δημοσιευμένες τόσο εντός της ελληνικής επικράτειας όσο και σε διεθνή περιβάλλοντα, αναδεικνύουν την ενδελεχή της εμβάθυνση στις ανθρωπιστικές επιστήμες και την αταλάντευτη προσήλωσή της στη μελέτη των κοινωνικοπολιτικών φαινομένων. Ενδεικτικά, από τις Εκδόσεις Αλεξάνδρεια έχει παρουσιάσει δύο εμβληματικά έργα της: αφενός, το Ο απόβλητος και ο θεοπρόβλητος. Πολιτική ανάγνωση της Ακολουθίας του Σπανού (1999), όπου με δεξιοτεχνική ερμηνευτική πρακτική απελευθερώνει τις υπόγειες νοηματικές αποχρώσεις ενός μεσαιωνικού κειμένου· αφετέρου, τη μετάφραση του δοκιμίου Περί βίας της Hannah Arendt (2000), που, εμπλουτισμένη με εισαγωγικό σχόλιο και αναλυτικό υπομνηματισμό, επιβεβαιώνει την ικανότητά της να ανατέμνει το βάθος ενός φιλοσοφικού ήθους και, ταυτόχρονα, να το καθιστά διαυγές στον σύγχρονο αναγνώστη. Έτσι, η συνολική της συγγραφική και πανεπιστημιακή συνεισφορά επικυρώνει τη δέσμευσή της στον κριτικό λόγο και τη δυναμική σύζευξη σκέψης και πράξης.
Δαυίδ Ναχμίας 4/1/2025
Η διανοητική οδύσσεια της Βάνας Νικολαΐδου-Κυριανίδου συγκροτεί ένα αξιοθαύμαστο παράδειγμα δημιουργικής σύνθεσης ανάμεσα στην αθηναϊκή πνευματική κληρονομιά και τη γαλλική ακαδημαϊκή αυστηρότητα. Μετά τα πρώτα της σμιλεύματα στο Τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου διέτρεξε τις απαρχές του στοχαστικού της βίου, μετοίκησε στο Παρίσι για να εμβαθύνει στην απαιτητική θεωρητική παράδοση της Σορβόννης (Université de Paris 4), κατακτώντας το 1987 τον τίτλο της διδάκτορος στη Φιλοσοφία. Η αναγόρευσή της εκεί επισφράγισε την έμφυτη ροπή της προς την πολυεπίπεδη επιστημονική έρευνα, ορίζοντας ένα πεδίο μέσα στο οποίο η πολιτική σκέψη και η ανθρωπιστική αναζήτηση αλληλοδιαπλέκονται.
Στο πλαίσιο του Πανεπιστημίου Αθηνών, η Νικολαΐδου-Κυριανίδου υπηρετεί το πεδίο της Πολιτικής Φιλοσοφίας υπό τη διπλή ιδιότητα της ερευνήτριας και της Προέδρου του Τμήματος Φιλοσοφίας. Χάρη σε αυτή τη διευρυμένη της ευθύνη, όχι μόνο διευθύνει τις ακαδημαϊκές διεργασίες, αλλά φωτίζει και τη διανοητική κατεύθυνση της φιλοσοφικής κοινότητας. Στις προηγούμενες ακαδημαϊκές της αναζητήσεις, δίδαξε στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο και στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, μεταλαμπαδεύοντας στους φοιτητές της το εύρος του προβληματισμού και την κριτική οξυδέρκεια που τη διακρίνουν.
Οι πολυάριθμες μελέτες της, δημοσιευμένες τόσο εντός της ελληνικής επικράτειας όσο και σε διεθνή περιβάλλοντα, αναδεικνύουν την ενδελεχή της εμβάθυνση στις ανθρωπιστικές επιστήμες και την αταλάντευτη προσήλωσή της στη μελέτη των κοινωνικοπολιτικών φαινομένων. Ενδεικτικά, από τις Εκδόσεις Αλεξάνδρεια έχει παρουσιάσει δύο εμβληματικά έργα της: αφενός, το Ο απόβλητος και ο θεοπρόβλητος. Πολιτική ανάγνωση της Ακολουθίας του Σπανού (1999), όπου με δεξιοτεχνική ερμηνευτική πρακτική απελευθερώνει τις υπόγειες νοηματικές αποχρώσεις ενός μεσαιωνικού κειμένου· αφετέρου, τη μετάφραση του δοκιμίου Περί βίας της Hannah Arendt (2000), που, εμπλουτισμένη με εισαγωγικό σχόλιο και αναλυτικό υπομνηματισμό, επιβεβαιώνει την ικανότητά της να ανατέμνει το βάθος ενός φιλοσοφικού ήθους και, ταυτόχρονα, να το καθιστά διαυγές στον σύγχρονο αναγνώστη. Έτσι, η συνολική της συγγραφική και πανεπιστημιακή συνεισφορά επικυρώνει τη δέσμευσή της στον κριτικό λόγο και τη δυναμική σύζευξη σκέψης και πράξης.
Δαυίδ Ναχμίας 4/1/2025
Комментарии