ΨΑΡΑΝΤΩΝΗΣ - ΤΡΕΙΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΙ ΚΡΗΤΙΚΟΙ

Ο ίδιος είναι μια ξεχωριστή μορφή της κρητικής μουσικής, διαθέτει μία φωνή με ιδιαίτερη χροιά και προσωπικό ύφος στο παίξιμο της λύρας και των άλλων παραδοσιακών οργάνων.

Έμαθε μουσική δίπλα στο μεγαλύτερο αδελφό του τον Νίκο από πολύ μικρός. Για πρώτη φορά έπαιξε σε γάμο σε ηλικία 13 ετών και πολύ γρήγορα απέκτησε φήμη παίζοντας σε γιορτές και πανηγύρια σε διάφορα μέρη και χωριά της Κρήτης.

Το 1964 ηχογράφησε τον πρώτο του δίσκο 45 στροφών. Μέχρι σήμερα έχει εκπροσωπήσει πολλές φορές την Ελλάδα σε φεστιβάλ του εξωτερικού. Πρώτη φορά πήρε μέρος σε φεστιβάλ το 1982 στην Κολωνία της Δυτικής Γερμανίας σε διοργάνωση του τηλεοπτικού καναλιού WDR. Το 1984 έπαιξε στο Βερολίνο, στις εκδηλώσεις για τα 750 χρόνια από την ίδρυση της πόλης, το 1989 στο "Journée des cinq continents" στη Ζυρίχη και το Άμστερνταμ, ενώ τον Ιούνιο του 1999 πάλι ως εκπρόσωπος της Ελλάδας στο φεστιβάλ Η Συνάντηση των Πέντε Ηπείρων στο Μαρτινί στην Ελβετία κερδίζοντας διθυραμβικές κριτικές.

Το 2005 παίζει για τα 20 χρόνια του World Music Institute στο Town Hall της Νέας Υόρκης, το 2007 στο φεστιβάλ ροκ μουσικής "All tomorrow's Parties" στο Μάινχεντ της Αγγλίας, η πρώτη ελληνική συμμετοχή σε αυτό το φεστιβάλ, και το 2009 για δεύτερη φορά στο ίδιο φεστιβάλ στο Σίδνεϊ και στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, το οποίο επιμελήθηκε ο Nick Cave.

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ Τρεις καλοήροι Κρητικοί και τρεις 'που τ' Άγιον Όρος
καράβιν αρματώσανε.
Καράβιν αρματώσανε με το Χριστός Ανέστη
και με το Κύρ' ελέησον
και με το Κύρ' ελέησον στην Κρήτη για να πάσι.
Κι ο ναύτης τους αρρώστησε
κι ναύτης τους αρρώστησε στου καραβκιού την πλώρη
δεν έχει μάναν να τον κλαί'.
Δεν έχει μάναν να τον κλαί', κύρην να τον λυπάται
μήτ' αδερφόν, μήτ' αδερφήν
μητ' αδερφόν, μήτ' αδερφήν να τον μοιρολοάται
τον κλαίει ο καπετάνιος του
τον κλαίει ο καπετάνιος του, τον νιόν το παλικάρι.
Αχ, σήκου πάνω ναύτη μας
αχ, σήκου πάνω ναύτη μας, σήκου να κουμπασάρεις.
Πκιάστε με για να σηκωθώ
πκιάστε με για να σηκωθώ, και βάλτε με να κάτσω
και φέρτε μου τη χάρτα μου
και φέρτε μου τη χάρτα μου, τον αργυρόν κουμπάσον
να κουμπασάρω τον καιρόν.
Να κουμπασάρω τον καιρόν, να βγούμε σε λιμάνι.
Θωρείτ' εκείνα τα βουνά;
Θωρείτ' εκείνα τα βουνά, ανάμεσα να πάτε
δεξιά ρίξτε την άγκυραν.
Δεξιά ρίξτε την άγκυραν, κι αριστερά εμέναν
κι εσείς μικρά ναυτόπουλα
κι εσείς μικρά ναυτόπουλα να βγάλετε το μνήμαν
να μη το βγάλετε μακράν.