ΒΗΤΑ ΠΕΙΣ - ΟΣΑ ΜΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΝ (Κουπλε Ασαρκου, Φορτσατου)

Показать описание

Βητα Πεις
Οσα με χαρακτηριζουν (Κουπλε Ασαρκου και Φορτσατου)
beat by rios

ΑΣΑΡΚΟΣ:
Οχι το ντυσιμο του, το φερσιμο του
μα τα ματια, τα ματια
ο καθρευτης ειναι ψυχης ανθρωπου
οτι βλεπεις ειναι στο προσωπο του καθενα
αυτα που δεν βλεπεις ειναi καλα κρυμμενα
κ' εχω τοσα να σου δειξω, κι αλλα τοσα να σου κρυψω
για να μη σ' ανησυχησω πρεπει να σου εξηγησω
ενδιαφερομαι για σενα μα μη μενεις αλλο πισω,
περιμενεις καποιον αλλον, ασε με να συνεχισω
ειμαι κακος ακροατης, αλλα ικανός ομιλιτης
ερμινευτης, αφηγητης, μην υπνοβατεις
ακροβατεις, αυτο που ζεις ειναι μαρτυριο
και πεφτεις δε σηκωνεσαι και ειναι βασανιστηριο
εγκαταλλελημενο κτηριο ειναι το σωμα σου
αδειο απο συναισθηματα χανεις την ωρα σου
με βηματα που σε κρατανε με κλειστο το στομα σου
και χανεις το κουραγιο σου, εκει στην ανηφορα σου
προχωρα δεν υπαρχει αυριο, υπαρχει τωρα
και ειναι περασμενη η ωρα, μα το ξενυχταω ακομα
πανε χρονια και ζαμανια, δινοντας τον ιδιο αγωνα
και κατεληξα να γραφω, μα ποτε για την 'κονομα
απο νωρις ειμαι εδω στη παγονια στο κρυο
σε μια γωνια και στην οδο που χωραμε κι οι δυο
κανε μια βολτα απο δω, δεν ειναι αστειο
το χαρακτηριστικο μου, αν δεν ερθεις αντιο.

Ρεφρεν:
Οσα με χαρακτηριζουν
ναι ναι
οσα με χαρακτηριζουν ειναι
διαφορετικα για μενα για τον αλλον ή εκεινον ή για σενα

ΦΟΡΤΣΑΤΟΣ:
Δεν ανταποκρινομαι καλα στους χρονους, δεν ειμαι ακριβης
πασχω απο αναβλητικοτητα οξειας μορφης
φιλοι μου που μου τα λετε, φχαριστω καλα μου κανετε
κι ολο λεω να το αλλαξω, μα ολο αυτο αναβαλλεται
οι φιλοι μου ξερουν καλα οσα με χαρακτηριζουν
κοντινοι ανθρωποι, δηλαδη οσοι με χαρα στηριζουν
και η ανταποδωση ειναι νομος σα την κριτικη βεντετα
ετσι αν μου δωσεις ενα θα παρεις πισω δεκα
οταν δεκτω τα πυρα, εσυ διπλα μου μεινε
εκτιμω τους ανθρωπους μονο για αυτο που αληθεια ειναι
οταν σε γνωρισα χαζευα τα παπουτσια σου και απορησες
μα μαντευα για να ερθεις ως εδω απο που προχωρησες
γιατι δε περασες εσυ απο εκει που περασα
ρωτας τι θα κανω με τη ζωη μου, και εγω γελασα
καλη μου δεν ξερω τι να απαντησω,
τι αλλο θα μπορουσα να κανω εκτος απ' το να τη ζησω
Αγρια, γιατι πολυ δεν διαρκουν τα ημερα
η αγνη φορμα baby, ακομη ζω για το σημερα
δε σεβομαι, τα φραγκα μου, τα βραδυα μου
γιατι οταν κανω προπωση, γεματα ποτηρια κραταν τα αλανια μου
νιωθω παιδι μα στον καθρευτη μου, δακρυζει ο αντρας
στιχουργος και ερμηνετυης εγω της πιο βαρυας μπαλαντας
το τραγουδι μου στηριζει αυτους που δινουν αγωνα
καλυτερα ομως ταιριαζει σε παιδια που μειναν μονα.