**Η Στέγη των Αιώνων**

Γιάννης Αριστοτέλη Ζυγούρης
μουσική και στίχοι -'ποίημα μου΄'
τραγούδι η Έλενα
--
Ελλάδα
"Η Στέγη των Αιώνων"
--
Των αρχαίων μου στέγη, εσύ η ψυχή,
που στον χρόνο γυρεύεις μια νέα αρχή.
Με τις μνήμες σου πλάθεις ένα φως ζεστό,
και τα όνειρα δένεις σε ένα κύμα κρυφό.
--
Προξενήτρα των στόχων, σε δρόμους τραχείς,
φέρνεις άστρα στο βράδυ και γέλιο στη γης.
Στα σκοτάδια μιλώντας, ψιθυρίζεις γλυκά,
πως η ελπίδα αντέχει σε ψυχές ταπεινά.
--
Στων ναών τα θεμέλια, οι αιώνες μιλούν,
για φωνές που δε σβήνουν, μα πάντα καλούν.
Κι εσύ γίνεσαι γέφυρα, με χέρια ανοιχτά,
μια πατρίδα να φέρεις στα όνειρα μπροστά.
--
Κάθε άνεμος λέει το δικό σου όνομα,
και η θάλασσα γράφει τη δική σου Ρότα.
Με το βλέμμα σου χτίζεις ουρανούς φωτεινούς,
και στη γη κατεβάζεις θεούς δυνατούς.
--
Των αρχαίων η στέγη, με αίμα και φως,
για την ψυχή μου μια σκέψη κοινός οδηγός.
Προξενήτρα του μέλλοντος, καρδιάς αργαλειός,
πλέκεις δρόμους και μύθους, σε άχρονους χρόνους ο χορός.