Γιάννης Χαρούλης - Η ουρά του αλόγου

preview_player
Показать описание

Το κομμάτι "Η ουρά του αλόγου" από την πολυαναμενόμενη συνεργασία του Γιάννη Χαρούλη με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου με τίτλο "Μαγγανείες" που κυκλοφόρησε στις 18 Μαΐου του 2012.

Η ουρά του αλόγου

Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Ο καβαλάρης τ' άλογο το 'χε μες στην καρδιά του.
Που να 'βρει φίλο πιο καλό να λέει τα μυστικά του.
Το τάιζε αγριοκρίθαρο, τετράφυλλο τριφύλλι,
στολίδια είχε στη σέλα του με λαμπερό κοχύλι.
Ήταν λευκό, ήταν κάτασπρο, ήταν γοργό και ξύπνιο,
κάλπαζε στα γυμνά βουνά και ξέφευγε απ' τον ίσκιο.
Μα ένα παλιομεσήμερο, σε μια συκιά από κάτω,
αστρίτης στραβογάμησε (στραβογάνισε) και δίνει δαγκωσιά του.
Δεν πέρασαν πέντε λεπτά μα πέρασαν αιώνες
ο καβαλάρης το θρηνεί, χαϊδεύει τους λαγώνες.
«Σύντροφε που ξανοίγεσαι, που χάνεσαι και φεύγεις;
Ας δώσουμε όρκο. Με καιρούς θα σ' εύρω ή θα μ' εύρεις».
Σκυφτός γυρνάει στο σπίτι του, σκυφτός την πόρτα ανοίγει,
καρφώνει τα παράθυρα και στο πιοτό το ρίχνει.
Το άλογο στο μεταξύ τα όρνια το τυλίξαν
το σκελετό και την ουρά μονάχα που τ' αφήσαν.
Περνούσε κι ένας μάστορας που 'μαθε στην Κρεμόνα
να φτιάχνει βιόλες και βιολιά που να κρατάνε χρόνια.
Είδε την τρίχα της ουράς άσπρη και μεταξένια,
την πήρε κι έφτιαξε μ' αυτή δοξάρια ένα κι ένα.
Δυο μήνες έκανε ο νιος ν' ανοίξει παραθύρι
την Τρίτη την πρωτομηνιά βγαίνει στο πανηγύρι.
Εκεί 'ταν λαουτιέρηδες που θέλαν' παρακάλια
ήταν κι ένας βιολιτζής που έπαιρνε κεφάλια.
«Γεια και χαρά στου βιολιτζή. Χρήμα πολύ θα δώσω.
Θέλω ν' ακούσω απ' τα καλά, μήπως και ξαλαφρώσω».
Δέκα φορές το πέρασε ρετσίνι το δοξάρι,
ταιριάζει στο σαγόνι του, τ' όργανο με καμάρι,
και σαν αρχίζει δοξαριές, μια πάνω και μια κάτω,
τον κόσμο φέρνει ανάποδα, τη γη μέσα στο πιάτο.
Πετάει με χούφτες τα λεφτά, ο άντρας και χορεύει
ακούγεται χλιμίντρισμα και το μυαλό του φεύγει.

Φωτογραφία:
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Αφιερωμένο σε όσους έχασαν φίλους καρδιάς ... και πονάνε ακόμα!

vassoKamposiori
Автор

Έχασα σήμερα τον σκύλο μ τον πιο καλό μ φίλο ύστερα από 12 χρόνιας αγάπης κ συντροφιάς...μ είπαν να ακούσω αυτό το τραγούδι...θα μ λείπεις και θα σε αγαπώ για πάντα αγόρι μ! Εις το επανιδείν

dimitrisbam
Автор

Σύντροφε που ξανοιγεσαι, που χάνεσαι και φεύγεις, ας δώσουμε όρκο με καιρούς, να σ' εβρω ή να με εβρεις.... 25/9/2023 θα σ' αγαπώ για πάντα

vasilislamprousis
Автор

Ύμνος σε ότι πιο ιερό μπορεί να βιώσει μια ψυχή τη συνάντηση και την ένωση της με μια άλλη ψυχή, συγχαρητήρια σε όλους γι αυτή τη δυνατή στιγμή

Stelioskarpathakis
Автор

εγω και λίγο που το άκουσα και εγώ που είμαι 10 χρωνον σκευτικα αυτά αξηζουν πιο πολύ από τη τα άλλα όπως οι βρισιές δεν είναι μαγκιά αυτό μαγκιά είναι αυτό το ωραίο τραγούδι και θα ακούω μόνο τέτοια και αυτά είναι και για μεγάλους και για μικρούς να ξέρετε οποίος συμφωνεί 1+ .

antonis
Автор

Ο παππούς μου, Καρπαθιός μετανάστης, έλεγε την παρακάτω μαντινάδα:
Αυτή τ' αλόγου η ουρά και του κριού τ' αντέρι
με κάνανε να θυμηθώ του τόπου μου τα μέρη.

Σας ευχαριστώ Γίαννη Χαρούλη και Θανάση Παπακωνσταντίνου για αυτό το υπέροχο τραγούδι που με έκανε να θυμηθώ τον παππού μου.

alexandertm
Автор

Το συγκεκριμένο τραγούδι δεν είναι μια απλή ιστορία επηρεασμένη απ τη δημοτική μας παράδοση, είναι κάτι πολύ περισσότερο απ αυτό. Χρησιμοποιώντας με Άριστοτεχνικό τρόπο την τεχνική της αλληγορίας, αναφέρεται στο παναθρώπινο ζήτημα της απώλειας. Κάτι τόσο μοναδικό μα συνάμα σκληρό και οδυνηρό στο ταξίδι κάθε ανθρώπου στην θάλασσα της ζωής.
Δηλαδή με πιο απλά λόγια " Α ρε Θανασάρα"

peterwayne
Автор

Θα έλεγε κανείς ότι το άλογο αντικατοπτρίζει την ψυχή μας όταν είναι αγνή και αμόλυντη, πριν μπούμε σε ιστορίες που θα τη σκοτώσουν.
Γειά σου ρε Γιάννο!

gl
Автор

Beatiful song, greetings from Turkey. 🇹🇷🇬🇷

alik.
Автор

Για όσους έχασαν έναν αγαπημένο τετράποδο φίλο... κι' ας μην είναι άλογο! Γιατί αυτές οι ψυχούλες, είναι αγνές κι' αγαπάνε ειλικρινά, έτσι όπως μόνο αυτά μπορούν. Κι' αυτή την αγάπη αξίζουν. Ας ελπίσουμε ότι θα ξανανταμώσουμε τους φίλους μας κι' ας τους θυμόμαστε για πάντα...

nickthegreek
Автор

ΥΠΕΡΟΧΟΣ Ο ΧΑΡΟΥΛΗΣ ΤΟ ΑΠΕΔΩΣΕ ΝΟΜΙΖΩ ΟΠΩΣ ΤΟ ΗΘΕΛΕ Ο ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ . ΤΕΛΙΚΑ Η ΝΕΑ ΜΑΣ ΓΕΝΙΑ ΗΡΘΕ ΜΕ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΚΟΥΒΑΛΑΕΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΤΟΥΣ

LhL
Автор

«Σύντροφε που ξανοίγεσαι, που χάνεσαι και φεύγεις;
Ας δώσουμε όρκο. Με καιρούς θα σ' εύρω ή θα μ' εύρεις».

christoskaradonis
Автор

Γροθιά στο στομάχι. Συγκλονιστικό! Εύγε σ' όλους τους συντελεστές.

socratesgoulas
Автор

Η σχέση του ανθρώπου με το άλογο.
Μια σχέση αιώνων. Τόσο όμορφο ζώο. 

kostas
Автор

Τι τραγούδι έχει γράψει, ρε παιδιά, ο άνθρωπος; Αλλά και ο Χαρούλης είναι σπουδαίος ερμηνευτής. Πιστεύω βρισκόμαστε μπροστά στη δημιουργία ενός νέου θρύλου της Ελληνικής μουσικής. Μόνο να τον στηρίξουμε.

alefas
Автор

Συναυλία στην Καστοριά. Η μουσική κορυφώνεται και ο κόσμος μπροστά (μαζί και εγώ) τρελαίνεται και παθαίνει αμόκ. Αφού πορωνόμαστε με την ουρά του αλόγου η μοίρα της ανθρωπότητας είναι σε καλό δρόμο

KostasPagounopoulos
Автор

Πραγματικά κάθε φορά που το ακούω ανατριχιάζω!!! 🙌🙌
Κανω εικόνα όλο το τραγούδι!! Πραγματική ιστορία σε ταξιδεύει!! Πολλά συγχαρητήρια γι αυτό το αριστούργημα!!! ❤

Eliss-py
Автор

Ραιανάκο μου, θα είσαι πάντα στην καρδιά μου!

mpmp
Автор

Τρομερό τραγούδι, απίθανη εκτέλεση!!!! Εύγε σε δημιουργό και ερμηνευτή!

PanosIatridis
Автор

Οι θύμησες πολλές Χαρούλης εξερετικος θαυμάσιος φωνάρα

olgamatatsi