Κρέων Κανακάρης -Το Δέντρο Μπονζάι

Ντέμο, 8/8/19

Στίχοι :

Όλη νύχτα βλέπω τους γύψους στο ταβάνι
Δίπλα μου κοιμάται σαν παιδί με πυρετό
Τ' ομορφότερο κορίτσι σ' όλο το δωμάτιο
Παραμιλάει γλυκά μέχρι ν' αλλάξει πλευρό

Ορίστε ένα τραγούδι σαν το δέντρο μπονζάι
Θα σου 'στελνα ένα γράμμα μα απόψε προτιμώ
Αργά να 'πινα όλο το μελάνι απ' το δοχείο
Πριν με κατηγορήσεις για πείσμα κι εμπαιγμό.

Έχω κι ένα όνομα, όπως κάθε άλλος
Μα ακόμη δε μου 'χει βγει σε καλό
Ήδη στα κατάστιχα της κόλασης γραμμένο
Δε θα λεν τουλάχιστο ότι ανήκει σε δειλό.

Θα μ' αγαπούσες άραγε αν ήξερες ποιος είμαι;
Τη νύχτα στα όνειρα μου πέφτω απ' τον ίδιο γκρεμό
Και το ίδιο ετούτο χέρι που αόρατο με σπρώχνει
Ειν' εκείνο που στο τέλος κρατά λογαριασμό.