K74M - ΘΑ ΦΥΓΕΙΣ (ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ NADEZDA)

Μουσική Παραγωγή: JK ONE
Στίχοι και Ερμηνεία : Κ74Μ & Nadezda
Προγραμματισμός : JK ONE
Ηχογράφηση μιξη και mastering : JK ONE στο Mixdown Studio
Artwork: (A.D.VISIONS)
Σελίδα επικοινωνίας Instagram:

Nadezda [Refrain]

Και λες θα φύγω να διώξω το χθες
αποφεύγοντας το σημερα ξεγράφεις το κόσμο
που επέλεξες χωρις να θες
και θες να αλλάξεις να πάψεις να κλαις
πασχίζεις για τα εφήμερα ξεγράφεσαι ανόητα
αδιάφορα ειναι όσα λες

Mpilly [Verse 1]

Βλέπεις σε νιώθω θύμα μου σου δίνω στόχο
εκπυρσοκρότησε την κάνη η δικαίωση να βρει τόπο
αδιαφορώντας για τον όχλο ένα τέλος βάλε με το όπλο
στον τόπο τον κόσμο αφάνισε με τροπο

Μην πεις πως μπλέχτηκες, ξέρω βαρέθηκες
οι εποχές αλλάζουν μα μεσα σου ίδιος έμεινες,
δεν το αποδέχτηκες πείσμωσες μάταια επέμεινες
και ξέμεινες σβήνοντας τα χρόνια που ο ίδιος έζησες

Όσα έχτιζες γίνανε χώμα
η θάλασσα τα σκέπασε αργότερα πέφτει μπόρα
κι εσύ το θύμα ακόμα σε άγονη χώρα
εχάθησαν τα νώτα στα πέρατα του αιώνα

Η κατάρα ως στην φλέβα στα χρονικά
το ίδιο τίμημα δίλημμα τελικά
με μια μπλεγμένη παιδεία μες στην βρομιά
αγωνιάς να ξεφύγεις απ την πυρά..

Kela [Verse 2]

Από σκατά μαζί
Όμως στα σκατά ξεχωριστά ο καθένας
Το χθες δεν ξέχασε κανένας
Είμαστε όλοι εκεί .

Οι ουρανοί θα ανοίξουν είπα και θα μοιάζει με γιορτή
Το τριαντάφυλλο δεν ξερίζωσα ήταν υπερβολή
Και έτσι προχώρησε ο δρόμος του καθενός
αν και φοβήθηκα μην συμβαδίσω με το δρόμο του κανενός του κανενός

Μα κανένας μας εγώ δεν πιστεύω δεν κάνει για τίποτα
Όλοι κάτι όλοι κατι όλοι λίγα βήματα
Και ας είναι αυτά τα βήματα που κάνουμε τα βράδια
Σιωπηλοί και μουδιασμένοι στα σκοτάδια

Η πόλη μοιάζει τόσο μεγάλη μπροστά μας
Ένα και κάτι είμαστε, χωρίς τα όνειρα μας
Δεν ξεχνιέται αυτή η γαμω ματιά μας
Το πάρκο τα σκαλιά μας το παγκάκι η γειτονιά μας

Η συμπεριφορά μας καταχρήσεις να ξεσκάμε
Μα καταλήγουμε και πιο πολύ να σκάμε
Δεν αφήνω το χθες και ίσως προσπάθησα κάποιες στιγμές
Μα δεν γίνεται να αντικαταστάσεις γεγονότα
Αυτά που έκανες πρώτα ήταν μόνο η αρχή
(Η αρχή ρε)
για αυτά που θα κάνεις όλα τώρα

Εκτιμάω την στιγμή για αυτό μου λέω προχώρα
Σε μια προ χώρα μου λες bro τώρα
αν δεν το ζήσεις όπως πρέπει δεν το τρέχεις
απλά δεν τρέχει η ώρα στο λέω ξαφνική θα είναι η μπόρα

SeventyFour74 [Verse 3]

Ενοχές φαντάσματα πόρνες κραυγές
Ποτέ τους δε σ'αφήνουνε μην ελπίζεις σε θαύματα
Κοιτάσματα πλούτου εσωτερικού στα μάτια σου
Θραύσματα αλήθειας για παρηγοριά στα λάθη σου

Θες να διαφέρεις ποτέ σου δε το πίστεψες πως θα το καταφέρεις;
Πόσο καλά σε ξέρω το ξέρεις τι ακριβώς αρνείσαι
Εθελοτυφλείς bro ομφαλόσκοπεις παραιτησαι

Πόσα ξενύχτια από κακές επιλογές
Πόσο στα ίδια από νέες αλλαγές
Πόσα μεθύσια στη ρουτίνα σου ξεκόλλα
Πόσο θα κάνεις τον αδιάφορο ακόμα

Όσο σε παίρνει αδιαφόρησε
Όμως η ρόδα δε γυρίζει αν κατηφόρισε
Κάτι φόρεσε σου χρωστάω εξηγήσεις
Έλα μαζί μου απόψε δέχομαι παρατηρήσεις

Πώς να στο πω φερε να πιω μιλάω μόνος
μόνος μάρτυρας ο χρόνος
Κι ένας καθρέφτης ακροατής χωρίς συμπόνια
Ο φθόνος μου εδραιώθηκε στο πράσινο μου χρώμα

Ζηλεύω με μανία τον καλό μου εαυτό
Είναι ο ένας και μόνος πού με περιπαίζει ύπουλα
Ο αποστολέας είμαι εγώ και έστειλα το μήνυμα
Εγώ ο παραλήπτης μα η επιστολή στα αζήτητα

Nadezda [Refrain]

Και λες θα φύγω να διώξω το χθες
αποφεύγοντας το σημερα ξεγράφεις το κόσμο
που επέλεξες χωρις να θες
και θες να αλλάξεις να πάψεις να κλαις
πασχίζεις για τα εφήμερα ξεγράφεσαι ανόητα
αδιάφορα ειναι όσα λες