filmov
tv
Είμαι με έναν άνδρα που μου υπόσχεται πως θα χωρίσει ενώ δέχεται πόλεμο. Vlog 12.3.2019

Показать описание
Απάντηση στην ακόλουθη επιστολή:
Αγαπημένη μου Θέκλα καλημέρα ❤️ Παρακολουθώ συχνά τα βίντεο σας και η αλήθεια είναι πως κάθε φορά που σας βλέπω νιώθω πως δεν είμαι "μόνη". Είστε φοβερή, ένας πολύ θετικός άνθρωπος με τρομερή μεταδοτικότητα. Θα ήθελα πολύ να είχα τη δυνατότητα να σας συναντήσω από κοντά και να πιω έναν καφέ μαζί σας. Θα το έβλεπα σαν "μάθημα". Βρίσκομαι σε αδιέξοδο. Λίγα χρόνια πριν δεν περίμενα ποτέ ότι θα μπω σε τέτοιες περιπέτειες. Δεν ξέρω πώς έμπλεξα έτσι (βασικά ξέρω, είχα ανάγκη από αγάπη). Είμαι 29 χρονών και μένω και εργάζομαι σε μια μεγάλη πόλη. Μετά από μία αποτυχημένη σχέση (έμενα με κάποιον μαζί και χώρισα) αποφάσισα να μείνω μόνη για 2 περίπου χρόνια. Είχα πληγωθεί πάρα πολύ, τρόμαξα να συνέλθω (ο πρώην σύντροφος -διαταραγμένος αν κρίνω από το πόσο πολύ με βασάνιζε-, αρραβωνιάστηκε σχεδόν αμέσως, σε 3-4 μήνες δηλαδή αφότου έφυγα από το σπίτι. Πέρασα πολύ δύσκολους μήνες, γι΄ αυτό για να ξεχαστώ και να μην σκέφτομαι αποφάσισα να βρω και μια δεύτερη δουλειά (παρότι είχα) για να απασχολώ το μυαλό μου. Εκεί γνώρισα τον νυν σύντροφο μου. 17 χρόνια μεγαλύτερός μου. Δέσαμε εξ αρχής. Κάθε φορά που δουλεύαμε μαζί με κάποιο μαγικό τρόπο ερχόμασταν κοντά, χωρίς ποτέ να εννοηθεί κάτι παραπάνω, καθώς εκείνος ήταν παντρεμένος με δύο παιδιά στην εφηβεία. Για δύο χρόνια περίπου είχαμε τυπικές επαφές, φιλικές σχέσεις, κάποια τηλέφωνα, μια φορά στο τόσο πηγαίναμε για καφέ και πάντα νιώθαμε αυτή την οικειότητα: ότι ο άλλος είναι δικός σου άνθρωπος - φίλος, τον σέβεσαι, τον εκτιμάς και θες να τον βλέπεις. Για δύο χρόνια περίπου όλα αυτά. Κάποια στιγμή, λοιπόν, μου εκμυστηρεύτηκε ότι με τη σύζυγό του δεν είναι πλέον ζευγάρι και ότι μόλις τελειώσει το παιδί φέτος το σχολείο θα χωρίσουν. Μου είπε ότι είναι ερωτευμένος μαζί μου και ότι θέλει να είμαστε μαζί. Αντιστάθηκα πολύ το πρώτο διάστημα, αλλά μετά ένιωθα πώς ήταν αδύνατον. Ήμουν μόνη μου πολύ καιρό και αυτός ο άνθρωπος με έκανε να αισθάνομαι ότι είμαι σημαντική. Είμαστε μαζί εδώ και 10 μήνες. Ενώ νόμιζα λοιπόν ότι όλα αυτά τα έχουν συμφωνήσει (με τη γυναίκα του περί διαζυγίου κλπ) μπαίνοντας σε αυτή τη σχέση διαπίστωσα ότι εκείνη είναι ένας πολύ χειραγωγικός άνθρωπος και αυτός πολύ δειλός. Είχε τελειώσει η μεταξύ τους ερωτική σχέση, αλλά παρόλα αυτά εκείνη είχε βολευτεί σε αυτή την κατάσταση, επειδή εκείνος έκανε δύο δουλειές, πλήρωνε τα πάντα, μαγείρευε, έκανε δουλειές στο σπίτι και αυτή κρατούσε τα λεφτά του ... Δεν ήταν απόλυτα ξεκάθαρος μαζί της για το τι σκέφτεται να κάνει, ενώ αντίθετα αυτή επειδή είχε καταλάβει ότι είχε κάτι στη ζωή του, του έκανε δύσκολη τη ζωή με απειλές, φωνές κλπ. Να σας τονίσω ότι δεν έχει δουλέψει ποτέ στη ζωή της και ούτε έδειχνε να θέλει. Τις περισσότερες μέρες λοιπόν μου έλεγε ότι δεν μπορεί να έρθει, γιατί δεν θέλει να δώσει δικαιώματα μέχρι να φύγει από κει. Αν και στην αρχή έδειχνα κατανόηση, μετά άρχισα να προβληματίζομαι, γιατί σκεφτόμουν πώς γίνεται να θέλει να χωρίσει από τη μία και από την άλλη να κάνει ό,τι του λέει εκείνη και να "ρίχνει" εμάς; Δεν θα έπρεπε να δίνει βάρος στη νέα του σχέση, εφόσον ήθελε να χωρίσει; Συνεχώς βλέπω ότι την φοβάται. Βλέπω ότι ασκεί εξουσία πάνω του και τον επηρεάζει δραματικά. Τι έγινε μετά; Μας είδαν και της το είπαν. Έγινε χαμός μεταξύ τους και της παραδέχτηκε τα πάντα. Επειδή λοιπόν έχουν κοινή περιουσία και πρέπει να μοιραστεί, εκείνη αρνείται να συνεργαστεί και να χωρίσουν την περιουσία τους πεισματικά. Ενώ της είπε ότι θα φύγει παραχωρώντας της και οικονομικά οφέλη, τον κατηγορεί ότι την κατέστρεψε, ότι θα αυτοκτονήσει, ότι θα φύγει μακριά, ότι τα παιδιά του τα εγκατέλειψε, ότι τα παιδιά του τον μισούν και άλλα χίλια δύο παράλογα που δεν έχουν βάση. Κάνει πραγματικά κινήσεις για την οικογένειά του, -ακόμα και γι αυτήν- που του αναγνωρίζω. Ψάχνει να της βρει δουλειά αλλά αυτή δεν πάει. Tον εκβιάζει συνεχώς με τα παιδιά. Της εξηγεί ότι το καλοκαίρι θα φύγει και κάθε μέρα μου λέει πως συνυπάρχουν δύσκολα. Νιώθω ότι είναι αδύναμος χαρακτήρας και ότι δεν θα μπορέσει τελικά να αποδεσμευτεί από όλο αυτό. Δεν ξέρω τι να κάνω. Έχω κουραστεί. Όλο αυτό δημιουργεί προστριβές και σε μας και συνέχεια κλαίω. Από τη μία θέλω να είμαι μαζί του, αλλά από την άλλη, παρότι έχει μαθευτεί όλο αυτό, συνεχίζω να είμαι τις περισσότερες μέρες μόνη μου, για να μην "προκαλεί" και αυτό με θυμώνει. Νιώθω ηλίθια, έχω δείξει πολλή αγάπη και κατανόηση σε όλο αυτό, χωρίς να ξέρω τελικά αν αξίζει. Μετά μιλάει για μας και κάνει όνειρα (θα μείνουμε μαζί, θα παντρευτούμε, θα κάνουμε παιδιά). Είναι λογικό Θέκλα μου; Περιμένω πώς και πώς την απάντησή σου!!!
Αγαπημένη μου Θέκλα καλημέρα ❤️ Παρακολουθώ συχνά τα βίντεο σας και η αλήθεια είναι πως κάθε φορά που σας βλέπω νιώθω πως δεν είμαι "μόνη". Είστε φοβερή, ένας πολύ θετικός άνθρωπος με τρομερή μεταδοτικότητα. Θα ήθελα πολύ να είχα τη δυνατότητα να σας συναντήσω από κοντά και να πιω έναν καφέ μαζί σας. Θα το έβλεπα σαν "μάθημα". Βρίσκομαι σε αδιέξοδο. Λίγα χρόνια πριν δεν περίμενα ποτέ ότι θα μπω σε τέτοιες περιπέτειες. Δεν ξέρω πώς έμπλεξα έτσι (βασικά ξέρω, είχα ανάγκη από αγάπη). Είμαι 29 χρονών και μένω και εργάζομαι σε μια μεγάλη πόλη. Μετά από μία αποτυχημένη σχέση (έμενα με κάποιον μαζί και χώρισα) αποφάσισα να μείνω μόνη για 2 περίπου χρόνια. Είχα πληγωθεί πάρα πολύ, τρόμαξα να συνέλθω (ο πρώην σύντροφος -διαταραγμένος αν κρίνω από το πόσο πολύ με βασάνιζε-, αρραβωνιάστηκε σχεδόν αμέσως, σε 3-4 μήνες δηλαδή αφότου έφυγα από το σπίτι. Πέρασα πολύ δύσκολους μήνες, γι΄ αυτό για να ξεχαστώ και να μην σκέφτομαι αποφάσισα να βρω και μια δεύτερη δουλειά (παρότι είχα) για να απασχολώ το μυαλό μου. Εκεί γνώρισα τον νυν σύντροφο μου. 17 χρόνια μεγαλύτερός μου. Δέσαμε εξ αρχής. Κάθε φορά που δουλεύαμε μαζί με κάποιο μαγικό τρόπο ερχόμασταν κοντά, χωρίς ποτέ να εννοηθεί κάτι παραπάνω, καθώς εκείνος ήταν παντρεμένος με δύο παιδιά στην εφηβεία. Για δύο χρόνια περίπου είχαμε τυπικές επαφές, φιλικές σχέσεις, κάποια τηλέφωνα, μια φορά στο τόσο πηγαίναμε για καφέ και πάντα νιώθαμε αυτή την οικειότητα: ότι ο άλλος είναι δικός σου άνθρωπος - φίλος, τον σέβεσαι, τον εκτιμάς και θες να τον βλέπεις. Για δύο χρόνια περίπου όλα αυτά. Κάποια στιγμή, λοιπόν, μου εκμυστηρεύτηκε ότι με τη σύζυγό του δεν είναι πλέον ζευγάρι και ότι μόλις τελειώσει το παιδί φέτος το σχολείο θα χωρίσουν. Μου είπε ότι είναι ερωτευμένος μαζί μου και ότι θέλει να είμαστε μαζί. Αντιστάθηκα πολύ το πρώτο διάστημα, αλλά μετά ένιωθα πώς ήταν αδύνατον. Ήμουν μόνη μου πολύ καιρό και αυτός ο άνθρωπος με έκανε να αισθάνομαι ότι είμαι σημαντική. Είμαστε μαζί εδώ και 10 μήνες. Ενώ νόμιζα λοιπόν ότι όλα αυτά τα έχουν συμφωνήσει (με τη γυναίκα του περί διαζυγίου κλπ) μπαίνοντας σε αυτή τη σχέση διαπίστωσα ότι εκείνη είναι ένας πολύ χειραγωγικός άνθρωπος και αυτός πολύ δειλός. Είχε τελειώσει η μεταξύ τους ερωτική σχέση, αλλά παρόλα αυτά εκείνη είχε βολευτεί σε αυτή την κατάσταση, επειδή εκείνος έκανε δύο δουλειές, πλήρωνε τα πάντα, μαγείρευε, έκανε δουλειές στο σπίτι και αυτή κρατούσε τα λεφτά του ... Δεν ήταν απόλυτα ξεκάθαρος μαζί της για το τι σκέφτεται να κάνει, ενώ αντίθετα αυτή επειδή είχε καταλάβει ότι είχε κάτι στη ζωή του, του έκανε δύσκολη τη ζωή με απειλές, φωνές κλπ. Να σας τονίσω ότι δεν έχει δουλέψει ποτέ στη ζωή της και ούτε έδειχνε να θέλει. Τις περισσότερες μέρες λοιπόν μου έλεγε ότι δεν μπορεί να έρθει, γιατί δεν θέλει να δώσει δικαιώματα μέχρι να φύγει από κει. Αν και στην αρχή έδειχνα κατανόηση, μετά άρχισα να προβληματίζομαι, γιατί σκεφτόμουν πώς γίνεται να θέλει να χωρίσει από τη μία και από την άλλη να κάνει ό,τι του λέει εκείνη και να "ρίχνει" εμάς; Δεν θα έπρεπε να δίνει βάρος στη νέα του σχέση, εφόσον ήθελε να χωρίσει; Συνεχώς βλέπω ότι την φοβάται. Βλέπω ότι ασκεί εξουσία πάνω του και τον επηρεάζει δραματικά. Τι έγινε μετά; Μας είδαν και της το είπαν. Έγινε χαμός μεταξύ τους και της παραδέχτηκε τα πάντα. Επειδή λοιπόν έχουν κοινή περιουσία και πρέπει να μοιραστεί, εκείνη αρνείται να συνεργαστεί και να χωρίσουν την περιουσία τους πεισματικά. Ενώ της είπε ότι θα φύγει παραχωρώντας της και οικονομικά οφέλη, τον κατηγορεί ότι την κατέστρεψε, ότι θα αυτοκτονήσει, ότι θα φύγει μακριά, ότι τα παιδιά του τα εγκατέλειψε, ότι τα παιδιά του τον μισούν και άλλα χίλια δύο παράλογα που δεν έχουν βάση. Κάνει πραγματικά κινήσεις για την οικογένειά του, -ακόμα και γι αυτήν- που του αναγνωρίζω. Ψάχνει να της βρει δουλειά αλλά αυτή δεν πάει. Tον εκβιάζει συνεχώς με τα παιδιά. Της εξηγεί ότι το καλοκαίρι θα φύγει και κάθε μέρα μου λέει πως συνυπάρχουν δύσκολα. Νιώθω ότι είναι αδύναμος χαρακτήρας και ότι δεν θα μπορέσει τελικά να αποδεσμευτεί από όλο αυτό. Δεν ξέρω τι να κάνω. Έχω κουραστεί. Όλο αυτό δημιουργεί προστριβές και σε μας και συνέχεια κλαίω. Από τη μία θέλω να είμαι μαζί του, αλλά από την άλλη, παρότι έχει μαθευτεί όλο αυτό, συνεχίζω να είμαι τις περισσότερες μέρες μόνη μου, για να μην "προκαλεί" και αυτό με θυμώνει. Νιώθω ηλίθια, έχω δείξει πολλή αγάπη και κατανόηση σε όλο αυτό, χωρίς να ξέρω τελικά αν αξίζει. Μετά μιλάει για μας και κάνει όνειρα (θα μείνουμε μαζί, θα παντρευτούμε, θα κάνουμε παιδιά). Είναι λογικό Θέκλα μου; Περιμένω πώς και πώς την απάντησή σου!!!
Комментарии