Δημήτρης Παστουρματζής Αυτές οι ιστορίες δεν έχουν 1

Ευχαριστώ την Μαρία -ασχολούμενη με το ραδιόφωνο τότε, Δασκάλα σήμερα- για τη σημαντική βοήθεια και συμμετοχή της στην παρουσίαση του διηγήματος του Δημήτρη Παστουρματζή "Αυτές οι ιστορίες δεν έχουν καλό τέλος"... Το "παλιό" ραδιόφωνο είναι on ... Έαρ ! Πάμε πίσω στο χρόνο... στο 1997 ... τότε που άρχιζε να ολοκληρώνει τον κύκλο της η αναλογική τεχνολογία και είχαν αρχίσει ήδη τα CD να κατακλύζουν την αγορά -δειλά στην αρχή στα ράφια των δισκοπωλείων και μετά μέσω περιοδικών και εφημερίδων... το 1997 όμως ακόμα στα περιφερειακά ραδιόφωνα και STUDIO, τα μέσα ηχογράφησης ήταν τα κλασσικά αναλογικά... στο συγκεκριμένο που ήταν για την εποχή του ότι καλύτερο προς τον σκοπό για τον οποίο εξυπηρετούσε είχα στη διάθεσή μου ένα fulltime κασσετόφωνο εγγραφής, δύο επίσης ασταμάτητα hardworking player κασσετόφωνα για ηχητικά και μουσικά effects, δύο turn-around-the-clock pick-ups για τα τραγούδια που ακούγονται με το χαρακτηριστικό "χρατς", και δύο μπομπίνες για ηχογράφηση πρόζας .... κι όμως για τα δεδομένα της εποχής αυτός ο εξοπλισμός ήταν πλούσιος και ότι καλύτερο για μια παραγωγή ραδιοφωνικών εκπομπών... βάλτε επιπλέον πολύ αγάπη και εργασία χωρίς φειδώ χρόνου και να το αποτέλεσμα... μεταφορά μερικών διηγημάτων σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών στο μικρόφωνο ... μια πρόκληση που αντιμετωπίσθηκε με σεβασμό στους δημιουργούς των λογοτεχνικών κειμένων και της μουσικής αλλά και επιπροσθέτως προσπάθησε να συνδυάσει πολλά "στοιχεία" και "μέσα"... με "ερασιτεχνική" -κυριολεκτικώς- διάθεση... αναζήτηση και πειραματισμό ... ενθουσιασμό για το λόγο, τη μουσική, το θέατρο, το ραδιόφωνο ... καλή ακρόαση ...

[mariamelessanaki]

Απίστευτα χρόνια!! Μπράβο Γιώργο για την ιδέα, την παραγωγή, αλλά και που συνεχίζεις με το ίδιο μεράκι και ζήλο να δημιουργείς!