@Συναίσθητα με την Μάγδα Βαρούχα: Απρίλης - Λαχτάρα

Η Μάγδα Βαρούχα σε συνεργασία με το itravelpoetry παρουσιάζουν την στήλη @Συναίσθητα. Κάθε μήνας και ένα συναίσθημα.

Κείμενο- Απαγγελία
Μάγδα Βαρούχα

----

ΑΠΡΙΛΙΟΣ – λαχτάρα
——
Λαχτάρα είπες. Το συναίσθημα ενός μήνα που αιωρείται μεταξύ Άνοιξης και Καλοκαιριού.

Δε σε αδικώ. Τι άλλο θα μπορούσε να ταρακουνήσει τις δήθεν σταθερές μας, αν όχι η προσμονή του μεσημεριανού αέρα που αφήνει τα βρεγμένα σημάδια του στην καρδιά και στο δέρμα.

«Ανυπομονείς για κάτι;» Με ρώτησες.
«Ναι.»
«Για την ευτυχία. Για τα ανοιχτά παράθυρα. Για τον μεθυσμένο χορό του θερινού ανέμου. Για τον ήλιο μεταξύ ουρανού και θάλασσας, που τυφλώνει τα ανείπωτα τραύματα και τους δίνει χρώμα και ανεμελιά»

«Τι έχω; Τώρα;»
«Ναι. Τώρα.», μου λες.
Ένα λευκό χαρτί, που μόλις πότισε με λίγο καφέ. Σκέτο. Όπως σου αρέσει. Εκεί θα αποτυπώσω τη λαχτάρα σου. Τη λαχτάρα μου δηλαδή, που έγινε και δική σου. Όχι μόνο για έναν ακόμη καφέ. Αλλά για μια ακόμη ζωή.

Ίσως γράψω κάτι αυτή τη φορά, που να σε φέρει στο μπαλκόνι μου, πριν ξημερώσει, όπως η άνοιξη το πρώτο κουρασμένο σπουργίτι.
Μπορεί και να μη γράψω, μπορεί να ζωγραφίσω. Έχω καιρό. Όπως έχω και καιρό να νιώσω αυτή τη λαχτάρα.

Ξέρεις, το Καλοκαίρι φωτίζει όσα κρύβουμε μέσα μας. Μας φέρνει κοντά με ότι κουραστήκαμε να είναι μακριά. Με ότι καυτό κινείται ανάμεσα στα παγωμένα συναισθήματά μας. Και εγώ ανυπομονώ να καώ.
Ξανά. Όσο αντέχω. Δεν έχει ουσία αλλιώς.

«Μα ακόμα είναι Άνοιξη.».
«Ναι, είναι.».

Αλλά άσε με να ονειρευτώ πως θα πνίγω φέτος.
Από έρωτα και αλμύρα. Στη θάλασσα (εκείνη) που σε ανακάλυψα. Που ανακάλυψα και εμένα.
Μεταξύ πληγής και αυτοθυσίας. Για ένα χτυποκάρδι.

Άλλωστε ο Απρίλιος, αν δεν τον πιστέψουμε από την αρχή. Θα είναι ένα κακόγουστο ψέμα.

Και εμείς, είμαστε η πιο σπουδαία αλήθεια.

Μάγδα Βαρούχα | @-συναίσθητα | ΑΠΡΙΛΙΟΣ – Λαχτάρα