filmov
tv
ΤΑΥΓΕΤΟΣ - Βασίλης Κοιλάκος

Показать описание
Τραγούδι , ούτι , κιθάρα : Βασίλης Κοιλάκος . Βιολί : Ιώβ Κουμούτσης .
Διασκεύη δημοτικού,λόγω της απέραντης αγάπης μου για το ιερό βουνό !
Οι φωτογραφίες είναι απο τις αναβάσεις μου στην κορυφή - πυραμίδα - της Ταυγέτης .Ανεβαίνω απο την κορυφογραμμή και οχι απο μονοπάτια
( γι αυτό και δεν υπάρχουν στις φωτογραφιες ). Ευχαριστώ τον αγαπημένο φίλο Γιώργο Ρογκάκο για τις δύο φωτογραφίες της χιονισμένης κορφής .
Ανέβηκα Ταΰγετε, στην πιο ψηλή κορφή σου
Κι είδα τ’ απέραντο της Γης, της θάλασσας τα πλάτια
σαν τον αϊτό εκούρνιασα στον Αη Λιά μαζί σου,
κι αγνάντεψα από κοντά τ' αστέρινα παλάτια.
Είδα της Νύχτας τις σκιές και της Αυγής τα μάγια,
σαν αστραπή την έκλεισε την πλάση η ματιά μου,
ήπια το μύρο των ασκών, που σάλευαν στα πλάγια,
κι' ένας Θεός πως ήμουνα ,ε θάρεψε η καρδιά μου.
Η Μάνη κάτω πρόβαλε , στου ήλιου τις ακτίδες
ανθόσπαρτη απλώνεται , γεμάτη απο ελπίδες
Και στα νερά του πίστεψα , πως παίζαν οι νεράιδες
Μανιατοπούλες λυγερές , πανέμορφες κυράδες
Ο ΤΑΥΓΕΤΟΣ ΚΑΙ Η ΣΙΩΠΗ
Νικηφόρος Βρεττάκος
Έτσι μου στάθηκε ο Ταΰγετος: όπως η κόρφος της μητέρας μου.
Με πότισε γαλάζιο, αψύ αίμα, ήλιο και πράσινο
ως να μου δέσει την ψυχή όπως την πέτρα του
ως να χαράξει στην καρδιά μου τις βαθιές χαράδρες του
να σχηματίσει μες στη ζωή μου δώδεκα κορφές
να βγαίνω απάνω με μοναδικό μου όνειρο τον ήλιο.
Με δίψα μου μοναδική τον ήλιο.
Δίψα βαθιά σαν ωκεανό,
ψηλότερη κι απ’ το φεγγάρι.
Δίψα που να την λυπηθεί ο Θεός!
Γύρω τριγύρω στην καρδιά μου τα γεράνια στέφανα των γκρεμνών του
ρωγμές για ζώα, νεροσυρμές ελάτια κι αγριοπερίστερα.
Κ’ ένας αητός απάνω μου να σπαθίζει τα σύννεφα.
Κ’ ένας αητός απάνω μου να σκάφτει τις βροντές
Ζητώντας να ‘βρει μέσα τους ένα σπινθήρα!
Έτσι μου στάθηκε ο Ταΰγετος όσο να γεννηθούνε
Τα δυο παιδιά του Θεού μέσα μου: η Ποίηση και η Αγάπη!
Διασκεύη δημοτικού,λόγω της απέραντης αγάπης μου για το ιερό βουνό !
Οι φωτογραφίες είναι απο τις αναβάσεις μου στην κορυφή - πυραμίδα - της Ταυγέτης .Ανεβαίνω απο την κορυφογραμμή και οχι απο μονοπάτια
( γι αυτό και δεν υπάρχουν στις φωτογραφιες ). Ευχαριστώ τον αγαπημένο φίλο Γιώργο Ρογκάκο για τις δύο φωτογραφίες της χιονισμένης κορφής .
Ανέβηκα Ταΰγετε, στην πιο ψηλή κορφή σου
Κι είδα τ’ απέραντο της Γης, της θάλασσας τα πλάτια
σαν τον αϊτό εκούρνιασα στον Αη Λιά μαζί σου,
κι αγνάντεψα από κοντά τ' αστέρινα παλάτια.
Είδα της Νύχτας τις σκιές και της Αυγής τα μάγια,
σαν αστραπή την έκλεισε την πλάση η ματιά μου,
ήπια το μύρο των ασκών, που σάλευαν στα πλάγια,
κι' ένας Θεός πως ήμουνα ,ε θάρεψε η καρδιά μου.
Η Μάνη κάτω πρόβαλε , στου ήλιου τις ακτίδες
ανθόσπαρτη απλώνεται , γεμάτη απο ελπίδες
Και στα νερά του πίστεψα , πως παίζαν οι νεράιδες
Μανιατοπούλες λυγερές , πανέμορφες κυράδες
Ο ΤΑΥΓΕΤΟΣ ΚΑΙ Η ΣΙΩΠΗ
Νικηφόρος Βρεττάκος
Έτσι μου στάθηκε ο Ταΰγετος: όπως η κόρφος της μητέρας μου.
Με πότισε γαλάζιο, αψύ αίμα, ήλιο και πράσινο
ως να μου δέσει την ψυχή όπως την πέτρα του
ως να χαράξει στην καρδιά μου τις βαθιές χαράδρες του
να σχηματίσει μες στη ζωή μου δώδεκα κορφές
να βγαίνω απάνω με μοναδικό μου όνειρο τον ήλιο.
Με δίψα μου μοναδική τον ήλιο.
Δίψα βαθιά σαν ωκεανό,
ψηλότερη κι απ’ το φεγγάρι.
Δίψα που να την λυπηθεί ο Θεός!
Γύρω τριγύρω στην καρδιά μου τα γεράνια στέφανα των γκρεμνών του
ρωγμές για ζώα, νεροσυρμές ελάτια κι αγριοπερίστερα.
Κ’ ένας αητός απάνω μου να σπαθίζει τα σύννεφα.
Κ’ ένας αητός απάνω μου να σκάφτει τις βροντές
Ζητώντας να ‘βρει μέσα τους ένα σπινθήρα!
Έτσι μου στάθηκε ο Ταΰγετος όσο να γεννηθούνε
Τα δυο παιδιά του Θεού μέσα μου: η Ποίηση και η Αγάπη!
Комментарии