Με πλοίο δίχως πόδια ψυχή χωρίς κατάρτια του Τσαβδάρη Ευάγγελου

σπουδή πάνω στο έργο του καββαδία
Με πλοίο δίχως πόδια ψυχή χωρίς κατάρτια

Δυο σύμφωνα σφηνώθηκαν ανάμεσα στο άνυδρο σκαρί
μαζί με το μελάνι με το κρασί το καμπερνέ στα ευπροσήγορα φωνήεντα

Το λευκό χαρτί αρένα
μια αρένα μοναξιάς με το αλμυρό νυστέρι.

Οι κηλίδες της πένας σπάνε μονότονα
Μεσογειακές όψεις στο δώμα
μυρίζει το αλάβαστρο απ’ την ηχολαλία του σώματος.

Μελωδία, μια περιρρέουσα μελωδία διαπερνά το ρου του φαίνεσθαι.

Μονοσήμαντα
Σημαίνοντα μονοσήμαντα,

Διαρκείς έξεις διασαλεύουν τη πραγματικότητα.

Μέχρι εδώ νομίζω κατάφερα να αντισταθώ

Το δέρμα ποτισμένο από καμπερνέ
Η φωνή σου παράγει αντίρροπες εμπειρίες σε αντιφατικά λιμάνια.
σε νοτισμένα σαπιοκάραβα με τα σταφύλια πάνω

Ως πράξη τιμής φτιάχνω ένα στεφάνι
με τα αρωματισμένα τούτα νάματα των σταφυλιών και τα άνθη της ορθοπραξίας

βάζω στα μαλλιά σου.

σπουδή πάνω στο έργο του καββαδία
έξεις (οι εξάψεις): Εφτιαξα δική μου λέξη

Τσαβδάρης Ευάγγελος