NAUKA PROGRAMOWANIA

Czemu nie mogę się nauczyć programowania jak normalny człowiek????

btw Kpina: @Kpina

[minecad]

Szczerze, mega szanuje twoją determinację. Ja bym tyle nie wytrzymał

[tomeytf]

Powiem tyle, nie ucz się kodu na pamięć! Naucz sie podstaw i składni języka. Nie oglądaj za dużo kursów i tutorliali bo wszysko zapomnisz prędzej czy później. Najlepiej rób swoje własne projekty zaczynając od np kalkulatora a później jakieś większe projekty. Praktyka to najlepsze wyjście w programowaniu. Powodzenia!

[tymion]

Ogółem te nauka innych języków które porzucilaś nie jest zmarnowana bo te koncepty nadal w głowie zostają i w innych językach też sa, tylko że zrobione inaczej. Po tym jak ogarniesz postawy, rób różne projekty w tym języku, stopniowo coraz trudniejsze, nie muszą być użyteczne. Znajomość kilku języków też jest użyteczna więc to dobrze że dowiedziałaś się o wielu językach

[pikikitv]

Kropka tak ci powiem. TAK WYGLĄDA ŻYCIE PROGRAMISTÓW XD. Moje początki tak samo wyglądały. Tak czy siak, życzę ci dalej powodzenia w uczeniu się :)

[alares]

Jako osoba na rozszerzonej informatyce twierdze, że poświęciłaś więcej czasu sama z siebie na nauczenie się czegoś o kodowaniu niż cała moja klasa razem wzięta xD

[anonimek-ecid]

Jako zawodowy programista uważam że warto nauczyć się podstawowych koncepcji takich jak pętle, funkcje, logika, operacje warunkowe, zmienne, tablice i na końcu programowanie obiektowe. Język do nauki tego to może być dowolny popularny język bo taki posiada miliony poradników i sporą dokumentację. Gdy zrozumiesz podstawowe koncepcje to zacząłbym od napisania jakieś prostej konsolowej apki kalkulator lub jakaś gra np. kółko i krzyżyk albo symulator kasy sklepowej, nawet możesz to zrobić przed opanowaniem programowania obiektowego. Gdy już to zrobisz i poczujesz się w miarę pewnie to zabrałbym się za idee jakie kryją się za programowaniem obiektowym czyli dziedziczenie, abstrakcja, hermetyzacja i polimorfizm i wszystko co wokół tego czyli klasy obiekty itd. gdy już tutaj zaczniesz nabierać mocy to znowu tworzysz jakaś aplikację z wykorzystaniem nowo poznanych konceptów i walczysz z błędami i próbujesz jakoś to wszystko zrozumieć i prowadzisz w między czasie odwieczny dialog z kompilatorem "Gdzie jest błąd ? Co ze mną jest nie tak ? Jaki jest sens życia ? Cholerny komputer o co ci chodzi przecież wszystko dobrze.... A nie przecinka zapomniałem". Gdy uznasz "aha to programowanie obiektowe to jednak ma sens" i dojdzie do połączenia jakiś dwóch skrajnych sieci neuronowych w twoim mózgu z niedzieli na poniedziałek podczas snu to możesz zapoznawać się ze strukturami danych takimi jak stosy, grafy, sterty, listy, tablice, kopce i inne takie. Gdy to wszystko zrobisz to możesz pójść do łazienki i powiedzieć do lustra " rozumiem podstawy programowania". Potem musisz się zastanowić w jaką stronę chcesz iść A) kręci cię programowanie wyglądu aplikacji i logiki klienckiej B) podniecają cię tabelki, sieci, servery i cała otoczka logiczna z nimi związana C) a może uczenie maszynowe przetwarzanie obrazu itp. D) programowanie robotów lub innych urządzeń E) Game development. Jeżeli wybrałaś opcje A) Gratulacje witamy w świecie tzw. front-endowców javascript i jego nadzbiór typescript to główne języki komunikacji w tym świecie. Opcja B) To backend w którym króluje JAVA ( !!!nie mylić z javascript!!!), C#, C++ i pare innych. Za opcją C) kryje się python i pare innych podobnych języków takich jak matlab, Lua. Opcja D) To język C/ C++/ Rust/ Assembly. Opcja E) To nauka silników do gier takich jak Unity lub Unreal co wiążę się ze znajomością C# lub C++ oczywiście jest więcej możliwości ale nie chce pisać książki. Podsumowując naucz się podstaw nieważne w jakim popularnym języku (możesz rzucić kostką jeżeli masz dylemat) gdy to ci się uda przestawienie się na inny język będzie kwestią paru tygodni może nawet szybciej. Potem przemyśl co chcesz robić ze zdobytą wiedzą jaką ścieżkę wybierasz jeżeli nie wiesz to poeksperymentuj z każdą, poczytaj. Musisz pamiętać że póki co ( nie wiem jak AI się rozwinie ) programowanie jest to stan w którym ciągle jest jakiś problem do rozwiązania i co chwilę musisz się dowiadywać nowych rzeczy i co jakiś czas coś nie działa lub trzeba wiecznie coś poprawiać, tworzenie projektu i utrzymywanie dużego projektu programistycznego przypomina troszkę budowę katedry w późnym średniowieczu trwa to długo i każdy przez lata dokłada się po małej cegiełce do wielkiego dzieła którego sam nigdy by nie zrobił. Jeżeli masz jakieś pytania to wal śmiało bo mogłem być mało precyzyjny lub coś za bardzo uprościłem i może chcesz rozwinięcia myśli.

[silent_gm]

Jako programista jestem w stanie powiedzieć że codziennie żyję w stanie niepewności, zdezorientowania i depresji. Świetny zawód, opłacało się te 5 lat w technikum XD

[chimeiteki]

Wow film mimo iż robiony w stylu Kropki to dzięki tej nowej grafice czasami odnosiłam wrażenie że oglądam inną osobę. Na prawdę widać postęp w robieniu animacji, zazdroszczę umiejętności i podziwiam cię też że byłaś tak zdeterminowana aby starać się ogarnąć programowanie, ja bym się poddała po pierwszej porażce.

[mr.chleb]

Tak naprawdę kropa uczyła się programowania by stworzyć własny system obsługujący jej reaktor atomowy

[Krzys]

Jako programista od 30 lat powiem tak: Tak to już jest, że jest mnóstwo problemów dookoła które trzeba rozwiązać zanim możesz zrobić to co chcesz. Wydaje mi się, że kiedyś było ich trochę mniej a dzisiaj wszystko jest tak skomplikowane i często nadmierne, że ciężko się połapać, a już szczególnie dopiero zaczynając. Faktycznie przydałby ci się mentor, który by cię przez to przeprowadził i pomógł ci nie zwariować i nie stracić wiary w siebie. Często sam mimo mojego doświadczenia to czasami jak trafię na trudny problem to się zastanawiam czy to ze mną jest coś nie tak czy z tym oprogramowaniem, którego używam. Często zastanawiam się czy dało by się coś zrobić tak, żeby było łatwiejsze do zrozumienia i odpowiedź jest tak, da się, ale często ten zepsuty sposób jest już tak wbudowany we wszystko dookoła, że nie da się tego zmienić, bo nawet jak zaczniesz to robić dobrze, to wszyscy uczą się i rozumieją tylko ten zły sposób, no i musisz myśleć i robić jak reszta ludzi, bo się inaczej nie dasz rady porozumieć.

[Yoru_the_shark]

POLSKA POTRZEBUJE BRONI JĄDROWEJ! TAK JAK POWIEDZIAŁ KIEDYŚ OPHENHIMER "shumi shumi yay shumi yay shumi ya"

[barbaragasiewska]

Jako student informatyki koreluję z tym dziełem popkultury bardzo mocno, normalnie jakbyś moje życie opisała 😂😂😅😢

[lazymoody]

Szczerze nauka programowania to jeden wielki trwający chaos i ten film to pięknie podsumowuje

[crimsonmoon]

Ten film jest smutniejszy niż zakończenie "Titanica". Stawiajmy znicze dla zdrowia psychicznego Kropki [*]

[granatowyninjamroku]

Jako Technik Programista jeden z najbardziej rel filmow jakie widziałem.

Ponieważ sam tak miałem xD

Podziwiam za chęci i siłę do nauki. Podczas gdy reszta mojej klasy to juz leci na AI xDD

[RobieMVPAplikacjeKarolBocian]

Gratulacje!
Super!
Plan i realizacja :D

[Kolejposlasku]

Jako początkujący programista muszę powiedzieć że ten film jest świetny. Mam nadzieję że na egzaminie zawodowym mi takie błędy wyskoczą 😂😂😂

[compaqchemlab]

Zasada jest taka:
1) Losujesz sobie dowolny język programowania. PROGRAMOWANIA.
2) Idziesz w tym kierunku, choćby nie wiem, co się działo.
3) Instalujesz Środowisko
4) Zaczynasz od podstaw, które są uniwersalne dla wszystkich języków; zmienne, stałe, wskaźniki, tablice, funkcje, procedury.

Moim zdaniem Za bardzo się przejmowałaś za każdym razem, że jakiś język jest przestarzały czy że się nadaje gorzej niż X.
To nie ma żadnego znaczenia. Uczysz się języka jednego, konkretnego, bez skakania z kwiatka na kwiatek. Jak z samochodami. Jeden będzie wolał tą markę, inny tamtą. Obiema będziesz w stanie przejechać z punktu A do punktu B. Jakbyś szukała pomocy, to szukaj ELEKTRONa albo bezpośrednio: pasja informatyki.

[nokia]

Choć również spotkałem się z wieloma problemami o których była mowa w filmie to nie powiedziałbym że były one aż tak irytujące
.
U mnie to było tak, że w gimnazjum mieliśmy podstawy html. Bardzo mi się to podobało ale byłem rozczarowany tym jak brzydko wyglądają strony, więc zacząłem w internecie szukać informacji jak to poprawić i w ten sposób zacząłem się uczyć css. Później chciałem spróbować czegoś więcej więc także na podstawie internetu zacząłem się uczyć c++ i od tego zaczęła się moja przygoda z programowaniem. Jako że tak bardzo mi się to spodobało poszedłem do liceum z rozszerzoną informatyką i niestety bardzo się tym kierunkiem rozczarowałem, okazało się że hobbistycznie nauczyłem się dużo więcej niż mieliśmy przez całe liceum(fibonacci, sortowania, iteracje, funkcje, rekurencje itd.). Obecnie jestem na studiach informatycznych i niedługo zaczynam pisanie pracy inżynierskiej. Ale szczerze to te studia to też była w dużej części strata czasu, nauczyłem się na nich niewiele więcej niż umiałem już wcześniej, choć muszę im przyznać, że powtórzenie wielu rzeczy pozwoliło mi uporządkować sobie tą całą wiedzę w głowie i teraz programowanie idzie mi dużo lepiej. Przez większość studiów łudziłem się że już w następnym semestrze zaczniemy się uczyć czegoś ciekawego czego jeszcze nie wiem ale nic takiego się finalnie nie pojawiło. Nie opłaca mi się w tym momencie rezygnować ze studiów ale raczej nie podjąłbym tej samej decyzji ponownie, jestem zdania że samodzielnie można osiągnąć dużo więcej, tylko istotnym warunkiem jest to że trzeba mieć do tego zapał. Jest wiele projektów które chciałem zrealizować ale nie miałem na nie czasu ze względu na studia. pojawiły się także dwie propozycje pracy (w zawodzie) których nie mogłem się podjąć z tego samego powodu.

[Meiaiscool]

Wow... jestem pod wielkim wrażeniem twojej cierpliwości. Przypomniało mi to kiedy próbowałam się nauczyć robić na drutach. Nie znam nikogo kto mógłby mnie nauczyć, więc idę do pasmanterii, kupuję włóczkę i druty. Szukam tutorialu. Albo nie widać co robią bo zakrywają wszystko łapami, albo za szybko i nie jestem w stanie się połapać co się właśnie wydarzyło, albo okazuje się że mam mieć druty z żyłką a nie druty długiu, albo że mam złą grubość włóczki do drutów, albo że to, albo że tamto...


Teraz mam motywację spróbować raz jeszcze ❤