filmov
tv
Ζάκυνθος: Ιερός Ναός Αγίου Αντωνίου | Πραγματοποιήθηκε Εσπερινός με Αρτοκλασία [23.1.25]

Показать описание
Με κατάνυξη και μεγάλη συμμετοχή πιστών τελέστηκε σήμερα, στις 17:00, Εσπερινός με Αρτοκλασία στον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου, που βρίσκεται στον προαύλιο χώρο του παλιού Νοσοκομείου Ζακύνθου. Η πρωτοβουλία για την τέλεση του Εσπερινού ανήκει στην οικογένεια Κομιώτη, με τον Ναό να έχει μια ιδιαίτερη ιστορία.
Ο Ιερός Ναός ιδρύθηκε το 1992 από τον Παύλο (Λάκη) Κομιώτη, τότε Διευθυντή του Νοσοκομείου Ζακύνθου, στη μνήμη του πρόωρα χαμένου γιου του, Αντωνίου Κομιώτη, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 15 ετών.
Η ιστορική σημασία και η αναγέννηση του Ναού
Σύμφωνα με τον υιό του αείμνηστου ιδρυτή, Πολιτικό Μηχανικό κ. Γεώργιο Κομιώτη, ο Ναός είχε παραμείνει ανενεργός τα τελευταία τρία χρόνια, τόσο λόγω των περιορισμών που επέβαλε η πανδημία του κορονοϊού όσο και εξαιτίας της εγκατάλειψης του χώρου. Σκουπίδια, χόρτα και γενική ακαταστασία είχαν δημιουργήσει ένα περιβάλλον που δεν ταίριαζε στην ιερότητα του χώρου.
Η οικογένεια Κομιώτη ανέλαβε την πρωτοβουλία να καθαρίσει και να αποκαταστήσει τον χώρο, αφιερώνοντας αρκετές ημέρες στην αναβίωσή του. Για τον λόγο αυτόν, ο Εσπερινός τελέστηκε όχι την ημέρα της εορτής του Αγίου, αλλά κατά την Απόδοση της Εορτής του.
Παρουσία ιερέων και πλήθους πιστών
Τον Εσπερινό τέλεσαν ο εφημέριος του Ιερού Ναού Αναλήψεως, πατήρ Χαράλαμπος Κυπριώτης, καθώς και ο πατήρ Ισίδωρος Αρβανιτάκης, του οποίου η οικία βρίσκεται πλησίον του Ιερού Ναού Αγίου Αντωνίου.
Παρά το εργάσιμο της ημέρας, πλήθος κόσμου παρευρέθηκε για να τιμήσει την επαναλειτουργία του Ναού. Στην τελετή παρευρέθηκαν, επίσης, ο Αντιπεριφερειάρχης Ζακύνθου, κ. Κώστας Τσιριγώτης, και ο Δήμαρχος Ζακύνθου, κ. Γεώργιος Στασινόπουλος, οι οποίοι έδωσαν το παρών σε αυτή τη σημαντική για την τοπική κοινότητα ημέρα.
Ένα σύμβολο μνήμης και ελπίδας
Ο Ναός του Αγίου Αντωνίου αποτελεί σύμβολο μνήμης και ελπίδας για την οικογένεια Κομιώτη, αλλά και για την τοπική κοινωνία. Η επαναλειτουργία του δεν αποτελεί μόνο έναν φόρο τιμής στον Άγιο και στον αείμνηστο Αντώνιο Κομιώτη, αλλά και μια υπενθύμιση της σημασίας της φροντίδας για τα θρησκευτικά και ιστορικά μας μνημεία.
Η επιμέλεια του χώρου και η τελετή υπενθυμίζουν σε όλους την ανάγκη να διατηρούμε ζωντανή την παράδοση, τιμώντας τη μνήμη των αγαπημένων μας και διατηρώντας την κληρονομιά του τόπου μας.
Ο Ιερός Ναός ιδρύθηκε το 1992 από τον Παύλο (Λάκη) Κομιώτη, τότε Διευθυντή του Νοσοκομείου Ζακύνθου, στη μνήμη του πρόωρα χαμένου γιου του, Αντωνίου Κομιώτη, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 15 ετών.
Η ιστορική σημασία και η αναγέννηση του Ναού
Σύμφωνα με τον υιό του αείμνηστου ιδρυτή, Πολιτικό Μηχανικό κ. Γεώργιο Κομιώτη, ο Ναός είχε παραμείνει ανενεργός τα τελευταία τρία χρόνια, τόσο λόγω των περιορισμών που επέβαλε η πανδημία του κορονοϊού όσο και εξαιτίας της εγκατάλειψης του χώρου. Σκουπίδια, χόρτα και γενική ακαταστασία είχαν δημιουργήσει ένα περιβάλλον που δεν ταίριαζε στην ιερότητα του χώρου.
Η οικογένεια Κομιώτη ανέλαβε την πρωτοβουλία να καθαρίσει και να αποκαταστήσει τον χώρο, αφιερώνοντας αρκετές ημέρες στην αναβίωσή του. Για τον λόγο αυτόν, ο Εσπερινός τελέστηκε όχι την ημέρα της εορτής του Αγίου, αλλά κατά την Απόδοση της Εορτής του.
Παρουσία ιερέων και πλήθους πιστών
Τον Εσπερινό τέλεσαν ο εφημέριος του Ιερού Ναού Αναλήψεως, πατήρ Χαράλαμπος Κυπριώτης, καθώς και ο πατήρ Ισίδωρος Αρβανιτάκης, του οποίου η οικία βρίσκεται πλησίον του Ιερού Ναού Αγίου Αντωνίου.
Παρά το εργάσιμο της ημέρας, πλήθος κόσμου παρευρέθηκε για να τιμήσει την επαναλειτουργία του Ναού. Στην τελετή παρευρέθηκαν, επίσης, ο Αντιπεριφερειάρχης Ζακύνθου, κ. Κώστας Τσιριγώτης, και ο Δήμαρχος Ζακύνθου, κ. Γεώργιος Στασινόπουλος, οι οποίοι έδωσαν το παρών σε αυτή τη σημαντική για την τοπική κοινότητα ημέρα.
Ένα σύμβολο μνήμης και ελπίδας
Ο Ναός του Αγίου Αντωνίου αποτελεί σύμβολο μνήμης και ελπίδας για την οικογένεια Κομιώτη, αλλά και για την τοπική κοινωνία. Η επαναλειτουργία του δεν αποτελεί μόνο έναν φόρο τιμής στον Άγιο και στον αείμνηστο Αντώνιο Κομιώτη, αλλά και μια υπενθύμιση της σημασίας της φροντίδας για τα θρησκευτικά και ιστορικά μας μνημεία.
Η επιμέλεια του χώρου και η τελετή υπενθυμίζουν σε όλους την ανάγκη να διατηρούμε ζωντανή την παράδοση, τιμώντας τη μνήμη των αγαπημένων μας και διατηρώντας την κληρονομιά του τόπου μας.