Ναι, είμαι ένοχος ~ Μενέλαος Λουντέμης

Μουσική: "Φθινόπωρο" του Σταμάτη Σπανουδάκη

ღ ღ ♡ ❥¸¸.☆¨¯` *☆* * * ღღ ♡ ❥¸¸.☆¨¯` *☆* * * ♡ღ ♡ ❥

«Ναι, είμαι ένοχος.
Όχι όμως γι' αυτά που έγραψα,
αλλά γι' αυτά που δεν έγραψα
και ακριβώς γιατί δεν τα έγραψα.
Κατηγορούμαι ότι έγραψα για τους απλούς ανθρώπους,
για τους ανθρώπους του μόχθου, για τους φτωχούς.
Μα για ποιους έπρεπε να γράψω;
Εγώ αυτούς γνώρισα, αυτούς αγάπησα,
μαζί τους μοιράστηκα και τις χαρές και τις πίκρες μου.
Δίπλα τους γεύτηκα κι εγώ την πίκρα της εκμετάλλευσης
και της κοινωνικής αδικίας και ήταν οι μόνοι που μου συμπαραστάθηκαν.
Γι' αυτό και αισθάνομαι φταίχτης,
που δεν έγραψα όσα έπρεπε να γράψω γι' αυτούς».

ღ ღ ♡ ❥¸¸.☆¨¯` *☆* * * ღღ ♡ ❥¸¸.☆¨¯` *☆* * * ♡ღ ♡ ❥

Σαν σήμερα 22 Γενάρη του 1977 πεθαίνει από καρδιακή προσβολή, ο Μενέλαος Λουντέμης.
Πιο πάνω, τα λόγια του στη δίκη του το 1956. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο,
στο βιβλίο του «Βουρκωμένες μέρες» υπάρχουν
«....προπαρασκευαστικές πράξεις εσχάτης προδοσίας....».

Στη δίκη που έγινε με τον εμφυλιοπολεμικό νόμο 509/47,
οι μάρτυρες υποστήριξαν ότι το βιβλίο του «προπαγανδίζει
τας πολιτικάς του ιδέας, θίγει την έννοια του κράτους,
κλονίζει την εμπιστοσύνη του λαού στη Δικαιοσύνη
και καλλιεργεί το μίσος.

Όταν ο πρόεδρος παρατηρεί: «αν πράγματι νιώθεις στοργή για το παιδί
και τη γυναίκα σου, θα 'πρεπε να 'χεις κάνει δήλωση αποκήρυξης».
Ο Λουντέμης απαντά: «Χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια
για να γίνουν τα τέσσερα πόδια δύο. Δεν θα τα κάμω πάλι τέσσερα εγώ».
Άλλωστε το γράφει και στο «Ένα παιδί μετράει τ' άστρα»:
«Ζωντανός θα πει περήφανος»!

ღ ღ ♡ ❥¸¸.☆¨¯` *☆* * * ღღ ♡ ❥¸¸.☆¨¯` *☆* * * ♡ღ ♡ ❥

Αποποίηση: Το παρόν βίντεο δεν δημιουργήθηκε με σκοπό το κέρδος. Το ακουστικό περιεχόμενο δεν ανήκει σε εμένα.
Οι φωτογραφίες είναι από το διαδίκτυο και δεν επιθυμώ να επωφεληθώ από τα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργών.

[CHRISTIANAKONSTANTINIDOU]

Εκπληκτικό !!!! Ένα μεγάλο μπράβο για την επιλογή του μεγάλου αυτού συγγραφέα και Έλληνα .... για την υπέροχη μουσική και το απίστευτα όμορφο βίντεο που συντροφεύουν τρυφερά και νοσταλγικά τα λόγια του Λουντέμη της καρδιάς μας