Τα πνευματικά όπλα του Χριστιανού Κυριακή της Τυροφάγου Μητροπολίτης Φλωρινης Αυγουστίνος rtva

"Τα πνευματικά όπλα του Χριστιανού" (Κυριακή της Τυροφάγου)

(+Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης)

ΑΥΡΙΟ, αγαπητοί μου, αρχίζει η αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή, που διαρκεί σαράντα μέρες. Πρώτη μέρα είναι η Καθαρά Δευτέρα, τελευταία το Σάββατο του Λαζάρου.
Η Εκκλησία μάς καλεί ν' αγωνισθούμε. Έχουμε εχθρούς. Οι δε μεγαλύτεροι εχθροί μας είναι τρεις· πρώτος η σάρκα με τις κακές επιθυμίες της, δεύτερος ο κόσμος με τα φόβητρα και τα θέλγητρά του, και τρίτος ο σατανάς, που όπως λέει ο απόστολος Πέτρος «ως λέων ωρυόμενος περιπατεί ζητών τίνα καταπίη» (Α' Πέτρ. 5,8).

Καλούμεθα λοιπόν σ' ένα πνευματικό πόλεμο. Κι όπως οι στρατιώτες έχουν όπλα, έτσι κ' εμείς, στρατιώτες του Χριστού, πρέπει να είμαστε οπλισμένοι με όπλα που ο απόστολος Παύλος ονομάζει σήμερα «όπλα του φωτός» (Ρωμ. 13,12). Τα δε όπλα που μας συνιστά η αγία μας Εκκλησία την περίοδο αυτή είναι τέσσερα.

1. Πρώτο όπλο η νηστεία. Μερικοί μοντέρνοι λένε, ότι η νηστεία δεν είναι τίποτα· την έκαναν οι παπάδες και δεσποτάδες, για να κρατούν το λαό υποταγμένο. Αυτό είναι ψέμα. Η νηστεία είναι αρχαίος θεσμός. Είναι, όπως λέει ο Μέγας Βασίλειος, «συνηλικιώτης»του ανθρώπου, τόσο παλαιά όσο κι ό άνθρωπος. Όταν ο Θεός έπλασε τον Αδάμ και την Εύα, τους είπε να τρώνε από τους καρπούς όλων των δέντρων του παραδείσου εκτός από ένα. Ε, αυτό δεν είναι νηστεία; Αλλά δυστυχώς ο Αδάμ και η Εύα δεν τήρησαν τη ελαφρά αυτή νηστεία και τιμωρήθηκαν· «εξεβλήθησαν του παραδείσου», όπως ακούμε στους ύμνους σήμερα.

Νήστεψαν ο Μωυσής, ο Ηλίας, όλοι οι προφήται και πατριάρχαι και δίκαιοι της παλαιάς διαθήκης. Νήστευαν οι Εβραίοι, νήστευαν όλοι οι λαοί. Αλλά προ παντός τη νηστεία συνιστά ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Τη συνιστά με τα λόγια του που ακούσαμε σήμερα (βλ. Ματθ. 6,16-18), και ακόμα περισσότερο με τα έργα και το παράδειγμά του. Μετά τη βάπτισή του ο Χριστός πήγε στην έρημο, έμεινε σαράντα μέρες, πάλεψε με το σατανά και τον νίκησε· κ' εκεί έκανε νηστεία αυστηρά, τόσες μέρες ούτε έφαγε ούτε ήπιε τίποτα. Η νηστεία λοιπόν στηρίζεται στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη. Για αυτό ό Χριστιανός πρέπει να νηστεύει.

Αλλά και η ιατρική συνιστά τη νηστεία, ως φάρμακο. Ένας σοφός ιατρός είπε, ότι οι άνθρωποι «σκάβουμε το λάκκο - τον τάφο μας με τα πιρούνια και τα κουτάλια». Συναντούμε τη νηστεία και στη φύση ακόμη, στα ζώα. Η χελώνα, το φίδι, ο βάτραχος πέφτουν σε μακρά χειμερία νάρκη· στο διάστημα αυτό νηστεύουν βεβαίως. Παγκόσμιος νόμος η νηστεία.

Στα παλιά τα χρόνια οι άνθρωποι απέφευγαν τα κρέατα και τις λιπαρές ουσίες. Στον Πόντο από την Καθαρά Δευτέρα ο χασάπης κρεμούσε το μαχαίρι του, έκλειναν τα κρεοπωλεία, και μόνο το Μέγα Σάββατο το έπιανε πάλι. Τώρα γίναμε το πιο κρεοφάγο έθνος γέμισε η Ελλάδα ψησταριές. Δέ φτάνουν τα ντόπια ζώα, εισάγουμε κι απ' έξω και φεύγει συνάλλαγμα. Τρώμε εμείς τον περίδρομο, την ώρα που πέρα στην Ασία και στην Αφρική εκατομμύρια παιδάκια πεθαίνουν. Έννοια σου όμως, θα το πληρώσουμε αυτό. Θά 'ρθουν πάλι χρόνια πείνας. Θα γίνη ο λόγος του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, «μια χούφτα αλεύρι- μια χούφτα χρυσάφι».

Όλοι να νηστεύουν. Εξαιρούνται μόνο άρρωστοι, ηλικιωμένοι και γυναίκες που θηλάζουν παιδιά. Η Εκκλησία μας είναι φιλάνθρωπος. Δέ θέλει να εξοντώσει τον άνθρωπο. Αποστολικός κανών λέει, ότι αυτοί απαλλάσσονται· όλοι οι άλλοι οφείλουν να νηστεύουν. Ένα όπλο η νηστεία.

2. Άλλο όπλο η προσευχή. Πάντοτε να προσευχώμεθα, ιδιαιτέρως όμως τώρα. στην εκκλησία κάθε βράδυ ψάλετε το «Κύριε των δυνάμεων...» στο Μέγα απόδειπνο. Τετάρτη και Παρασκευή τελείται προηγιασμένη. Παρασκευή βράδυ «Τη Υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια...» και Χαιρετισμοί.
Προσευχή και εκτός του ναού. Πρωί και βράδυ, πριν και μετά το φαγητό, στο δρόμο, στο αυτοκίνητο, στο αεροπλάνο, παντού. Οι πρόγονοί μας έλεγαν «Πέφτω κάνω το σταυρό μου και άγγελος είναι στο πλευρό μου».

Προσευχή όμως και στο σπίτι, οικογενειακή, πατέρας -μητέρα-παιδιά. Δείξτε μου μια οικογένεια πού προσεύχεται έτσι, να πέσω να φιλήσω τα πόδια τους. Έχουμε σπίτια ωραία, τηλεοράσεις, φαγητά, ψυχαγωγίες, πορνείες, μοιχείες, καρναβάλια... Θεό δεν έχουμε. Γι' αυτό έρχονται τιμωρίες, σύμφωνα με τα Ιερά βιβλία.

Δεν προσεύχεσαι; Ανθρωπος δεν είσαι. Δεν προσεύχεσαι; Ούτε ζώο είσαι. Τα πουλιά υμνούν το Θεό. Κι ο σκύλος τού πετάς ένα κόκαλο και κουνάει την ουρά του σα να σου λέει ευχαριστώ. Και ο άνθρωπος; Όλα του τα δίνει ο Θεός, κι αυτός τη μπουκιά έχει στο στόμα και το Χριστό βλαστημάει.