Λειτουργία Αγίου Αντωνίου, 2014

Показать описание

Ενορία Επάνω Βάθειας, Δήμου Χερσονήσου - 17 Ιανουαρίου 2014
Εορτολόγιο: Αντωνίου ὁσίου τοῦ μεγάλου (†356). ᾿Αντωνίου ὁσίου τοῦ ἐν τῇ σκήτῃ τῆς Βεροίας, Γεωργίου νεομάρτυρος τοῦ ἐν ᾿Ιωαννίνοις (†1838).

Μέσα σε κλίμα κατάνυξης εορτάστηκε, όπως κάθε χρόνο στην Επάνω Βάθεια, η μνήμη του Αγίου Αντωνίου, στον Ιερό Ναό που είναι αφιερωμένος στον Άγιο. Στη λειτουργία, συμμετείχαν μαζί με τον Αιδ. Βασίλειο Δραμουντάνη της Ενορίας μας, τιμώντας τον Άγιο Αντώνιο, οι ιερείς:
π. Μιχαήλ από την Ελιά,
π. Μιχαήλ από τα Αϊτάνια,
π. Ζαχαρίας από τους Σταμνιούς,
π. Κωνσταντίνος από την Ανώπολη
π. Ευστάθιος από την Κάτω Βάθεια
και οι ψάλτες των γειτονικών Ενοριών, τους οποίους ευχαριστούμε θερμά. Την λειτουργία παρακολούθησε πλήθος κόσμου από το χωριό και την γύρω περιοχή.
Ακολούθησε κέρασμα, στην νέα αίθουσα εκδηλώσεων του Πολιτιστικού Συλλόγου Επάνω Βάθειας.

Σας ευχαριστούμε όλους για την συμμετοχή σας, την τιμή που κάνατε στην μνήμη του Αγίου και σας ευχόμαστε χρόνια πολλά και με υγεία.

Ο Βίος του Αγίου:
Ο Μέγας Αντώνιος γεννήθηκε το 251 μ.Χ. στην Άνω Αίγυπτο από πλούσιους και ενάρετους γονείς, τους οποίους έχασε σε νεαρή ηλικία. Συγκεντρώνει όμως την προσοχή του στην μυστική θεωρία των μοναχών της ερήμου και στην φροντίδα της μικρής αδελφής του. Γρήγορα αποφασίζει να εγκαταλείψει τα εγκόσμια και αναχωρεί για την έρημο, αφού πρώτα τακτοποίησε την μικρότερη αδελφή του και μοίρασε την μεγάλη πατρική περιουσία στους φτωχούς της περιοχής του.
Στην έρημο παίδευσε την ψυχή του και τιθάσευσε τα πάθη του φθάνοντας στα ανώτατα όρια της άσκησης ώστε η ψυχή του αγίου μπορούσε να εξέρχεται του σώματός του ενώ βρισκόταν ακόμη εν ζωή. Γίνεται το πρότυπο των ασκητών. Πολλοί εξ αυτών έφθαναν στην έρημο για να τον ακούσουν και να τον συμβουλευθούν. Παρέδωσε την μακάρια ψυχή του σε ηλικία 105 ετών.
Αν και, όπως λέγει ο Μέγας Αθανάσιος, μία από τις τελευταίες επιθυμίες του Οσίου Αντωνίου ήταν να μείνει κρυφός ο τόπος της ταφής του, οι μοναχοί που μόναζαν κοντά του έλεγαν ότι κατείχαν το ιερό λείψανό του, το οποίο επί Ιουστινιανού (561 μ.Χ.), κατατέθηκε στην Εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στην Αλεξάνδρεια και από εκεί αργότερα, το 635 μ.Χ., μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη.