Anadolu İnsanı | Fedakârlık (4.Bölüm) | TRT Belgesel

Anadolu İnsanı'nın bu bölümünde, sevdiklerini mutlu etmek için engel tanımayan, küçücük çocuklar için dağları aşan, ailesi için hayatın tüm yükünü sırtlayan ve tüm yaşamlarını bir başka canlıya adayan fedakâr insanlara tanık oluyoruz.

Cesaret, aidiyet, sabır, fedakârlık, merhamet gibi farklı erdemler etrafında gelişen yaşam öyküleri “Anadolu İnsanı” ile TRT Belgesel'de!

00:00 Anadolu İnsanı Tanıtım
01:37 Trabzon | Fedakâr Aile 👨‍👩‍👧‍👦
12:47 Kars | Köy Veterineri 👩🏻🐄
23:37 Manisa | Doğa Sevgisi 🐢 🌱
32:22 Rize | Karadenizli Rambo 💪🏼
41:18 Ağrı | Köy Öğretmeni 🎼
50:04 Anadolu İnsanı Jenerik

#Anadoluİnsanı #TRTBelgesel #Belgesel #Fedakârlık

Bizi diğer dijital platformlardan da takip edebilirsiniz.

[ibrahimdemirel]

Diğer bölümler gibi bu bölüm de mükemmel olmuş.
Emeği geçen herkese çok teşekkür ederim.

[yilmazacikyer]

Hem üzdün hem de düşündürdün Nurettin abi..

[seckinbingol]

Merhamet dürüstlük fedakarlık gibi nice büyük erdemler 🤍🤍🤍🤍Anadolu insanı...Asillerin yurdu 🤲🤲🤲🌹

[selenbalc]

Ağlamadan bitirmediğim hiçbir bölümü olmadı. Anadolu insanı iyi ki varsın, hep var ol..

[hayrettinankarali]

Bu fedakar insanlar sayesinde hayatta var oluyoruz, iyi ki varlar abla, abi, doga dostu, ogretmen, veteriner vs. gurur duydum ayri ayri bir yandan da huzunlendim

[MansurbekKarimov-xr]

Özbekistan'dan herkese selamlar. Her sefer izlediğimde çok mutlu oluyorum.

[Cherkeztamer]

Nurettin kardeşim çok duygulandım, Allah yardımcın olsun, sırt çantanı çok beğendim, Keçi kılından.😊

[MuhammetComak]

Teşekür ederim emeği olan herkese şimdi geleceğin öğretmeni olarak bir fikrim oldu

[Aslı-dk]

Okul Bahçesi
Yağmurlu bir Kasım günü,
Cebimde ıslanmış bir mektup,
Zar zor toparlamışım kendimi,
Sol yanım alev, alev,
Seni bekliyorum okul bahçesinde,
İçimde deli bir cesaretle,
Hayatım boyunca unutamayacağım
O ses yankılanıyor uzaklardan ve gittikçe yaklaşıyor,
Merdivenlerde bir koşuşturmaca,
Acı siren sesleriyle bir ambulans geliyor okulun bahçesine,
Bilinmez bir korku kaplıyor içimi,
Ve sedyede görüyorum seni rengin soluk bembeyaz, bir melek gibi,
Koşuyorum hiç durmak sızın boş sokaklarda yağmura karışan göz yaşlarımla, mezarlıkta alıyorum
soluğu Annemin başucunda,
Bir yandan dua ediyorum, bir yandan kendime, kaderime kızı yorum, ben sevdiğim için mi ölüyor
insanlar önce Annem şimdi sen,
Sevmem bir daha kimseyi,
Mezarlıkta biraz ağladıktan sonra eve gidiyorum, dua ediyorum sabaha dek,
Ve ertesi sabah okulda alıyorum acı haberi küçük kalbin hayata dayanamayıp durmuş kalp krizi
geçirmiş sin ve melek olmuşsun.
Şimdi yıllar geçti hala aynı mahalledeyim, evlendim çocuklarım oldu, hatta kızım bizim okulda okuyor
o bahçede geziyor, seni son gördüğüm yerde, Annemi her ziyaretimde, senin yanında uğruyorum, her
seferinde iki gülle gidiyorum mezara, biri sana biri Anneme iki beyaz gül, hayatıma giren iki meleğe.
Birde o mektup var senden kalan,
Sana vermek için beklediğim o ıslak mektup hala saklıyorum onu,
Merak ediyorsundur ne yazıyor diye,
Şöyle başlıyor;
Bunları yazı yorum çünkü seninle konuşacak cesaretim yok, sana saçma gelebilir ama öyle işte,
Annemi kaybettikten sonra fazla çevrem olmadı yalnız gezdim hep, sessiz yalnız bir çocuk oldum, bu
yüzden okulda deli diyende oldu bir sürü şey zırvalayanda oldu, ama sen, sen başkaydın benim için,
Annemin gülüşleri vardı sende, belki bu yüzden farklıydın, seni her gördüğümde boğazım
düğümleniyor konuşamıyordum bu yüzden bu mektubu yazma kararı aldım bilmiyorum cesaret bulup
da vere bilir miyim sana, ha birde ricam var senden tek sen okursan sevinirim, sana olan hislerime
karşılık vermesen bile aşkıma saygı duymanı isterim...
Sen hatırlar mısın bilmiyorum ama, benim hiç unutamadığım bir gün var. Hani okul gezisine çıkmıştık
ya, sıcak bir haziran günüydü, okulların kapanmasına sayılı günler kala, hayatımda ilk defa uzun bir
yolculuğa çıkacaktım çok korkuyordum. Cam kenarında oturuyordum, korkularım epilepsi nöbetlerimi
tetiklemişti, kriz geçiriyordum ve sen yaklaştın o an, gözlerinden süzülen bir iki damla yaşa inat, güçlü
gözüküyordun. Elini saçlarıma atıp kulağıma fısıldadın " ölmek için çok küçüksün lütfen yaşa" dedin .
Boynuma, yüzüme kolonya sürüyordun. Öğretmenler dahi panik olmuşken, sen o minicik kalbinle,
minnacık ellerimle bana şifa olmuştun. O gün aşık olmuştum sana, evet sana Yazıyordu o
mektupta, bak ben hâlâ yaşıyorum, bak hâlâ ölmedim. O gün, o minik ellerini tutup sana şifa
olamadım, " ölmek için çok küçüksün" diyemedim. Sanki sen doğa üstü güçlere sahiptin, sanki orada
bütün gücünü bana verip beni hayata döndürdün, sanki bu yüzden, benim yüzümden yorgun
düştün... Sen, sen öldün. Maalesef ben hâlâ yaşıyorum...

(Sana Adanmış Şiirler - Cem BOSTAN )

[galatasaray]

Mehmet abi, nurettin abi.. Veteriner abla... ve daha tüm güzel insanlara selam olsun. Iyi ki varlar. ♥️🍀💚♥️

[osmandemiray]

Ne güzel memleketine faydalı bir veteriner...Hepsi muhteşem

[gulhakverdi]

Beni derinden etkileyen bir bölümdü teşekkürler TRT ❤

[sahibesalehova]

Allahn yaradq tebiyet nə gözəldi 🌼 həmd olsun Allaha 🌼🌼

[hatunyuksel]

Selamün aleyküm Amasya Taşova YAYLASARAY köyünde çekilen bamya vidyosunu paylaşmanızı rica ediyorum

[alperuner]

Masallah Nurettin kardesim Yüce Rabbim sana ve sevdiklerine kötü gün yüzü glstermesin kardesim saygilar

[hasanklcaslan-mrcf]

Yaşlı genç hepinizin ellerinden öperim Nurettine ALLAH sağlıklı hayat versin

[serafettinarar]

Mehmet öğretmen çocukları ne güzel sevindirdiniz. Mesleğinizi hakkıyla yerine getiren insanlardan biri Var olasanız hocam🙏

[yolboyu]

Anlamlı içerikleriniz için teşekkürler.Harikasınız.

[storm]

Ve yine şaheser bir belgesel çıkardı Trt ! Tebrik ediyorum - Almanyadan Selam sevgiler !

[tasdogan]

Ramazan abi 200 kilo tasiyo 100 değil o cuvallarin her biri 50 kg dir