Κώστας Χατζής - Το γράμμα / Αστέρι μου φεγγάρι μου / Τ' αστέρι του βοριά

Показать описание

Ο Κώστας Χατζής live στο "Ανοιχτό Θέατρο Κολωνού" στα πλαίσια του "Αθηναϊκού Φεστιβάλ" του Δήμου Αθηναίων, την Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010.

Το γράμμα

Στίχοι και σύνθεση : Κώστας Χατζής

Ένα κορίτσι γράφει γράμμα
και δεν ξέρει που να το γράψει
από συνήθεια υπογράφει
από τη φίλη σου Άννα
Μπαίνουν στο γραμματοκιβώτιο οι άγγελοι για να το δούνε
ένα αγόρι θέλει μόνο σαν τον πατέρα της να πούνε
να μην πατάει τέρμα γκάζι να μην την σέρνει στα υπόγεια
Αννούλα μου να τη φωνάζει όπως του εξήντα τα αγόρια

Να λέει σ’ αγαπάω φως μου
η πιο όμορφη λέξη του κόσμου.

Ένα αγόρι γράφει γράμμα
και δεν ξέρει που να το στείλει
από συνήθεια υπογράφει
από τον φίλο σου Βασίλη.

Μπαίνουν στο γραμματοκιβώτιο οι άγγελοι για να το δούνε
ένα κορίτσι θέλει μόνο σαν τη μητέρα του να πούνε
να μην ζητάει τέρμα γκάζι, να μην τον τρελαίνει στα καπρίτσια
Βασίλη μου να τον φωνάζει, όπως του εξήντα τα κορίτσια.

Και οι δυο κοιμήθηκαν με κλάμα, ίδιος πόνος ίδιο κλάμα
αλλά ποτέ δε θα τα βρούνε, θα βρίζουνε θα βλαστημούνε
Τάχα σκληροί τάχα ροκάδες αυτή η γενιά του δύο χιλιάδες.

Αστέρι μου φεγγάρι μου

Συνθέτης: Θεοδωράκης Μίκης
Στιχουργός: Θεοδωράκης Γιάννης

Αστέρι μου, φεγγάρι μου, της άνοιξης κλωνάρι μου
κοντά σου θα ‘ρθω πάλι, κοντά σου θα `ρθω μιαν αυγή
για να σου πάρω ένα φιλί και να με πάρεις πάλι.

Αγάπη μου, αγάπη μου, η νύχτα θα μας πάρει,
τ’ άστρα κι ο ουρανός, το κρύο το φεγγάρι.

Θα σ’ αγαπώ, θα ζω μες στο τραγούδι
θα μ’ αγαπάς, θα ζεις με τα πουλιά
θα σ’ αγαπώ, θα γίνουμε τραγούδι
θα μ’ αγαπάς, θα γίνουμε πουλιά.

Ο ποταμός είναι ρηχός
κι ο ωκεανός είναι μικρός
να πάρουν τον καημό μου.

Να διώξουνε τα μάτια σου
να πνίξουνε τους όρκους σου
από το λογισμό μου.

Τ’ αστέρι του βοριά

Συνθέτης: Χατζιδάκις Μάνος
Στιχουργός: Γκάτσος Νίκος

Τ’ αστέρι του βοριά
θα φέρει η ξαστεριά
μα πριν φανεί μέσα από το πέλαγο πανί
θα γίνω κύμα και φωτιά
να σ’ αγκαλιάσω ξενιτιά

Κι εσύ χαμένη μου Πατρίδα μακρινή
θα γίνεις χάδι και πληγή
σαν ξημερώσει σ’ άλλη γη

Τώρα πετώ για της ζωής το πανηγύρι,
Τώρα πετώ για της χαράς μου τη γιορτή

Φεγγάρια μου παλιά
καινούρια μου πουλιά
διώχτε τον ήλιο και τη μέρα απ’ το βουνό
για να με δείτε να περνώ
σαν αστραπή στον ουρανό.