filmov
tv
Athens Pride 2023 Μια φορά κι εναν καιρό... Φινάλε με την πορεία υπερηφάνειας (Αμοντάριστα πλάνα)

Показать описание
10 Ιούνη
Τη φράση «Μια φορά κι έναν καιρό…» όπως αρχίζουν όλα τα παιδικά παραμύθια επέλεξαν ως κεντρικό «σύνθημα» οι διοργανωτές του Athens Pride 2023, προκειμένου να δώσουν την ευκαιρία σε όλα τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας να αφηγηθούν τη δική τους ιστορία και στο τέλος να πουν «…διεκδίκησα και πέτυχα». Φινάλε της πολύχρωμης αυτή γιορτής με τις δεκάδες εκδηλώσεις εκθέσεις του Pride σε ολη την Αθήνα δόθηκε με την πορεία υπερηφάνειας που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα στο κέντρο της πόλης. Αυλαία του ολου εγχειρήματος και φέτος στην πλατεία Κοτζιά με πλημμύρα από μελωδίες και νότες στην κεντρική συναυλία του Pride- με πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα μουσικών -και όχι μόνο- event.
Μουσική χορός χρώματα και γιορτή στο κέντρο της Αθήνας.
Στην πορεία υπερηφάνειας που ξεχύθηκε στους δρόμους της πόλης εκτός από πολύ μουσική και σειρά χορευτικών δρώμενων , ξεχωριστή παρουσία ειχαν και τα στολισμένα άρματα και οι χορευτες/ες με με λαμπερές και αστραφτερές στολές τους και τις πολύχρωμες σημαίες που εκφράζουν την ποικιλομορφία των σεξουαλικών ταυτοτήτων και των ταυτοτήτων φύλου να ανεμίζουν περήφανες.
Και όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά και οι διοργανωτές στην ανακοίνωση τους … «πάντα, το συγκεκριμένο παραμύθι διαβάζεται μέσα σε κλειστές ντουλάπες, γράφεται σε κρυμμένα ημερολόγια και εκμυστηρεύεται στο πουθενά… μέχρι τώρα. Γιατί τώρα… Τέλος τα παραμύθια. θα βγούμε στον δρόμο όπως κάθε χρονιά, για να γιορτάσουμε, να θυμηθούμε και να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας οφείλεται:
Για να έχουμε τις οικογένειές μας στο φως,
για να αγαπάμε ελεύθερα, χωρίς ντροπή,
για να μας ανήκουν τα σώματά μας,
για να αποφασίζουμε εμείς για εμάς,
για να μην δολοφονούμαστε στους δρόμους,
για να μη φοβόμαστε για τη ζωή μας,
για να μπορούμε να πούμε στα παιδιά μας…
Η ανακοίνωση ολόκληρη ως παραμύθι… μεταφέρει το ισχυρό του μήνυμα το φετινό Pride.
«Μια φορά κι έναν καιρό… διεκδίκησα και πέτυχα»
«Μια φορά κι έναν καιρό… με φώναζαν με το όνομά μου. Μπορούσα να συστηθώ χωρίς συστολή, να δείξω την ταυτότητά μου όπου θέλω και με ανέφεραν με τις σωστές αντωνυμίες και έμφυλες λέξεις.
Μια φορά κι έναν καιρό… μπορούσε ν’ αναγνωριστεί η σχέση μου. Η επιλογή ήταν μόνο δική μου και δεν αφορούσε την ταυτότητα φύλου μου, το φύλο μου ή την έκφρασή του. Γιατί μπορούσα να έχω παιδιά, γάμο και οικογένεια όπως την φανταζόμουν εγώ και όχι όπως την όρισαν άλλοι.
Μια φορά κι έναν καιρό… ήμουν εγώ. Μπορούσα και υπήρχα όπως ακριβώς ήθελα, οι γιατροί δεν επενέβησαν χωρίς την άδειά μου στο σώμα μου, δεν κρύφτηκα ποτέ στο βάθος μιας ντουλάπας και ούτε είχε σχέση η σωματικότητά μου, το φύλο μου ή τα άτομα που αγαπούσα με την αξία μου.
Μια φορά κι έναν καιρό… επέζησα. Δεν με ανάγκασαν να φύγω από έναν κόσμο που ποτέ δεν έκανε χώρο για μένα. Φορούσα ό,τι ήθελα, πήγαινα όπου ήθελα και γύρναγα ό,τι ώρα ήθελα. Οι δείκτες δολοφονίας, αυτοκτονίας και εκφοβισμού δεν ήταν μεγαλύτεροι για άτομα σαν εμένα.
Μια φορά κι έναν καιρό… δε φοβόμουν. Δε φοβόμουν να υπάρξω, να χαρώ, να ζήσω. Δεν φοβόμουν να είμαι εγώ.»
Η ιστορία του Pride
Όλα ξεκίνησησαν στις 28 Ιουνίου του 1969, όστο Stonewall Inn, ένα δημοφιλές γκέι κλαμπ στην οδό Christopher στο Greenwich Village της Νέας Υόρκης, Στο μπαρ εγινε εισβολή από άνδρες της αστυνομίας προκειμένου να διεξάγουν έλεγχο. Ήταν βαριά οπλισμένοι και η κατηγορία ήταν η παράνομη πώληση οινοπνεύματος. Ηταν η δεύτερη φορά την ίδια εβδομάδα το μπαρ γινόταν στόχος. Οι επιδρομές στα γκέι μπαρ είχαν γίνει συχνό φαινόμενο και τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα βρίσκονταν στο στόχαστρο. Οι συλλήψεις και η βία που ακολούθησαν εξαγρίωσαν τον κόσμο που βρισκόταν έξω από το μπαρ με αποτέλεσμα να επιτεθούν στα αστυνομικά οχήματα με πέτρες, μπουκάλια, ακόμη και δοχεία απορριμμάτων. Οι διαμαρτυρίες και οι συγκρούσεις με την αστυνομία συνεχίστηκαν για ημέρες.Τον Ιούλιο οι gay ακτιβιστές κυκλοφόρησαν φυλλάδια, για την ομοφυλοφιλική απελευθέρωση» με μαζική συγκέντρωση. Η συμμαχία που σχηματίστηκε υιοθέτησε την ονομασία «Gay Απελευθερωτικό Μέτωπο» (Gay Liberation Front). Ανάμεσα στις διεκδικήσεις της ήταν να σταματήσει η παρενόχληση από την αστυνομία, η προστασία στον εργασιακό χώρο, η ανάκληση των νόμων περί σοδομισμού και η θέσπιση νομοθεσίας κατά των διακρίσεων.Ακολούθησαν και άλλα συλλαλητήρια διαμαρτυρίας και δημιουργήθηκαν οργανώσεις για τα δικαιώματα των γκέι και λεσβιών σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες.Τον επόμενο χρόνο πραγματοποιήθηκε η «πορεία στο Stonewall» σε ανάμνηση του γεγονότος και συγχρόνως ως μορφή διαμαρτυρίας κατά των διακρίσεων και της βίας που ασκήθηκαν στα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα. Τον Ιούνιο του 1999 το Stonewall μπαρ ανακηρύχτηκε Μνημείο Εθνικής Κληρονομιάς και τμήμα της οδού Christopher μετονομάστηκε Stonewall Place.
Η πρώτη απόπειρα διοργάνωσης Pride στην Ελλάδα επιχειρήθηκε από το ΑΚΟΕ (Απελευθερωτικό Κίνημα Ομοφυλόφιλων Ελλάδας) στις 28 Ιουνίου 1980 στην Αθήνα. Δέκα χρόνια μετά διοργανώθηκαν αντίστοιχες εκδηλώσεις. Η αρχή του Athens Pride, με τη μορφή που γνωρίζουμε σήμερα, σηματοδοτείται το 2005 με τη δημιουργία του «Φεστιβάλ Περηφάνειας Αθήνας - Athens Pride».
Τη φράση «Μια φορά κι έναν καιρό…» όπως αρχίζουν όλα τα παιδικά παραμύθια επέλεξαν ως κεντρικό «σύνθημα» οι διοργανωτές του Athens Pride 2023, προκειμένου να δώσουν την ευκαιρία σε όλα τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας να αφηγηθούν τη δική τους ιστορία και στο τέλος να πουν «…διεκδίκησα και πέτυχα». Φινάλε της πολύχρωμης αυτή γιορτής με τις δεκάδες εκδηλώσεις εκθέσεις του Pride σε ολη την Αθήνα δόθηκε με την πορεία υπερηφάνειας που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα στο κέντρο της πόλης. Αυλαία του ολου εγχειρήματος και φέτος στην πλατεία Κοτζιά με πλημμύρα από μελωδίες και νότες στην κεντρική συναυλία του Pride- με πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα μουσικών -και όχι μόνο- event.
Μουσική χορός χρώματα και γιορτή στο κέντρο της Αθήνας.
Στην πορεία υπερηφάνειας που ξεχύθηκε στους δρόμους της πόλης εκτός από πολύ μουσική και σειρά χορευτικών δρώμενων , ξεχωριστή παρουσία ειχαν και τα στολισμένα άρματα και οι χορευτες/ες με με λαμπερές και αστραφτερές στολές τους και τις πολύχρωμες σημαίες που εκφράζουν την ποικιλομορφία των σεξουαλικών ταυτοτήτων και των ταυτοτήτων φύλου να ανεμίζουν περήφανες.
Και όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά και οι διοργανωτές στην ανακοίνωση τους … «πάντα, το συγκεκριμένο παραμύθι διαβάζεται μέσα σε κλειστές ντουλάπες, γράφεται σε κρυμμένα ημερολόγια και εκμυστηρεύεται στο πουθενά… μέχρι τώρα. Γιατί τώρα… Τέλος τα παραμύθια. θα βγούμε στον δρόμο όπως κάθε χρονιά, για να γιορτάσουμε, να θυμηθούμε και να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας οφείλεται:
Για να έχουμε τις οικογένειές μας στο φως,
για να αγαπάμε ελεύθερα, χωρίς ντροπή,
για να μας ανήκουν τα σώματά μας,
για να αποφασίζουμε εμείς για εμάς,
για να μην δολοφονούμαστε στους δρόμους,
για να μη φοβόμαστε για τη ζωή μας,
για να μπορούμε να πούμε στα παιδιά μας…
Η ανακοίνωση ολόκληρη ως παραμύθι… μεταφέρει το ισχυρό του μήνυμα το φετινό Pride.
«Μια φορά κι έναν καιρό… διεκδίκησα και πέτυχα»
«Μια φορά κι έναν καιρό… με φώναζαν με το όνομά μου. Μπορούσα να συστηθώ χωρίς συστολή, να δείξω την ταυτότητά μου όπου θέλω και με ανέφεραν με τις σωστές αντωνυμίες και έμφυλες λέξεις.
Μια φορά κι έναν καιρό… μπορούσε ν’ αναγνωριστεί η σχέση μου. Η επιλογή ήταν μόνο δική μου και δεν αφορούσε την ταυτότητα φύλου μου, το φύλο μου ή την έκφρασή του. Γιατί μπορούσα να έχω παιδιά, γάμο και οικογένεια όπως την φανταζόμουν εγώ και όχι όπως την όρισαν άλλοι.
Μια φορά κι έναν καιρό… ήμουν εγώ. Μπορούσα και υπήρχα όπως ακριβώς ήθελα, οι γιατροί δεν επενέβησαν χωρίς την άδειά μου στο σώμα μου, δεν κρύφτηκα ποτέ στο βάθος μιας ντουλάπας και ούτε είχε σχέση η σωματικότητά μου, το φύλο μου ή τα άτομα που αγαπούσα με την αξία μου.
Μια φορά κι έναν καιρό… επέζησα. Δεν με ανάγκασαν να φύγω από έναν κόσμο που ποτέ δεν έκανε χώρο για μένα. Φορούσα ό,τι ήθελα, πήγαινα όπου ήθελα και γύρναγα ό,τι ώρα ήθελα. Οι δείκτες δολοφονίας, αυτοκτονίας και εκφοβισμού δεν ήταν μεγαλύτεροι για άτομα σαν εμένα.
Μια φορά κι έναν καιρό… δε φοβόμουν. Δε φοβόμουν να υπάρξω, να χαρώ, να ζήσω. Δεν φοβόμουν να είμαι εγώ.»
Η ιστορία του Pride
Όλα ξεκίνησησαν στις 28 Ιουνίου του 1969, όστο Stonewall Inn, ένα δημοφιλές γκέι κλαμπ στην οδό Christopher στο Greenwich Village της Νέας Υόρκης, Στο μπαρ εγινε εισβολή από άνδρες της αστυνομίας προκειμένου να διεξάγουν έλεγχο. Ήταν βαριά οπλισμένοι και η κατηγορία ήταν η παράνομη πώληση οινοπνεύματος. Ηταν η δεύτερη φορά την ίδια εβδομάδα το μπαρ γινόταν στόχος. Οι επιδρομές στα γκέι μπαρ είχαν γίνει συχνό φαινόμενο και τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα βρίσκονταν στο στόχαστρο. Οι συλλήψεις και η βία που ακολούθησαν εξαγρίωσαν τον κόσμο που βρισκόταν έξω από το μπαρ με αποτέλεσμα να επιτεθούν στα αστυνομικά οχήματα με πέτρες, μπουκάλια, ακόμη και δοχεία απορριμμάτων. Οι διαμαρτυρίες και οι συγκρούσεις με την αστυνομία συνεχίστηκαν για ημέρες.Τον Ιούλιο οι gay ακτιβιστές κυκλοφόρησαν φυλλάδια, για την ομοφυλοφιλική απελευθέρωση» με μαζική συγκέντρωση. Η συμμαχία που σχηματίστηκε υιοθέτησε την ονομασία «Gay Απελευθερωτικό Μέτωπο» (Gay Liberation Front). Ανάμεσα στις διεκδικήσεις της ήταν να σταματήσει η παρενόχληση από την αστυνομία, η προστασία στον εργασιακό χώρο, η ανάκληση των νόμων περί σοδομισμού και η θέσπιση νομοθεσίας κατά των διακρίσεων.Ακολούθησαν και άλλα συλλαλητήρια διαμαρτυρίας και δημιουργήθηκαν οργανώσεις για τα δικαιώματα των γκέι και λεσβιών σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες.Τον επόμενο χρόνο πραγματοποιήθηκε η «πορεία στο Stonewall» σε ανάμνηση του γεγονότος και συγχρόνως ως μορφή διαμαρτυρίας κατά των διακρίσεων και της βίας που ασκήθηκαν στα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα. Τον Ιούνιο του 1999 το Stonewall μπαρ ανακηρύχτηκε Μνημείο Εθνικής Κληρονομιάς και τμήμα της οδού Christopher μετονομάστηκε Stonewall Place.
Η πρώτη απόπειρα διοργάνωσης Pride στην Ελλάδα επιχειρήθηκε από το ΑΚΟΕ (Απελευθερωτικό Κίνημα Ομοφυλόφιλων Ελλάδας) στις 28 Ιουνίου 1980 στην Αθήνα. Δέκα χρόνια μετά διοργανώθηκαν αντίστοιχες εκδηλώσεις. Η αρχή του Athens Pride, με τη μορφή που γνωρίζουμε σήμερα, σηματοδοτείται το 2005 με τη δημιουργία του «Φεστιβάλ Περηφάνειας Αθήνας - Athens Pride».
Комментарии