ΛΕΞ - Καταδίκη ,Live @ Θέατρο Πέτρας 14/6/19

[rapslivetv]

Πρέπει να μείνουμε ενωμένοι λέει η διαφήμιση
καλημέρα με μαλάκες για επιβίωση
προσπαθώντας να αποφύγω την ταπείνωση
δεν αδικώ όσους δεν άντεξαν στην πίεση

Κι αναζητώ σε άλλα επίπεδα την λύτρωση
μιλάω με πεθαμένους όταν γράφω κουπλέ
έχω τον biggie να κοζάρει πίσω από τον καναπέ
να με μαλώνει για κανόνες που δεν τήρησα ποτέ
προσπαθώντας σαν τον Cash να περπατάω στην γραμμή
αμα δεν είμαι καλλιτέχνης είμαι για κλινική
Grand Theft Auto σε μια plasma που ήρθε δίχως κουτί
και ο ψηλός χρεώθηκε για ένα δερμάτινο
Τιιιιιιιι;;;
ο Pun θα στράβωνε άμα με άκουγε σε αυτήν την στροφή
γιατί οι εικόνες στο κεφάλι μου γαμάνε την ροή
ψάχνω τρόπους να ενώσω στοίχο με μουσική
και μια να φέρνει δυο αυγά όταν ξυπνάω το πρωί
το χέρι τρέμει όταν σπάει και ρίχνει χασίς
δεν πειράζει άστο να πέσει για όσους φύγαν νωρίς
ποια είναι αυτή η δικαιοσύνη που όλο ψάχνεις να βρεις
λες και νοιάστηκε κανείς τι θα απογίνουμε εμείς
τόσα φίδια που σαν φίλους σου θα εμπιστευτείς
τόσες καριόλες εκεί έξω μία θα ερωτευτείς
τόσα όνειρα χαμένα για να απογοητευτείς
είναι τα πάντα ενάντιά μας παιξ'το να πληρωθείς
καλοκαίρι '14 αδερφούλη το ζεις
περιμένω τον Ιούλιο σαν παραθεριστής
γιατί όταν μένω από τα πάντα έχω ανάγκη από ένα κίνητρο
μαζεύω φράγκα να ποντάρω στο παγκόσμιο κύπελλο

Η πόλη μου Θεσσαλονίκη
Α Κ Α καταδίκη
οι μέρες μου κυλάνε δίχως νόημα
φοβάμαι μη γλιστρήσω από τον έβδομο σκόπιμα
αυτό το λέω πρόβλημα
έχω σχέδιο διαφυγής και ίσως τα καταφέρω
να πάω σε πόλεις που ούτε καν μπορώ να προφέρω
λέω Buenos Aires, Rio de Janeiro είπα Buenos Aires, Rio de Janeiro

Τι κοιτάς ρε ;εδώ τα πράγματα είναι σκάρτα
προτού καν οι πρώτοι παλιοί κατέβουν από τα άστρα
άνθρωποι ικανοί δεν έχουν φράγκα ούτε για νοίκι
παιδιά από επαρχία βγάζουν δρόμο
Σαλονίκη
οι μικροαστοί φωνάζουν πως ο κόσμος τους ανήκει
και αρνούνται να πιστέψουν όσα το κουτί δεν δείχνει
είμαστε όλοι κολλημένοι έι ποιος εγκαταλείπει
άσε μας να διηγηθούμε ιστορίες απ´την κρύπτη
σκοτεινές σαν voodoo απο τα πέρα του ωκεανού
δύο τέσσερις κάθετος εφτά έχω το νου
τρέμει το βλεφαρο του αριστερού μου ματιού
σαν κάποιο αρχέγονο κακό να μας γυρεύει παντού
πως στο μέλλον στον καιρό του μολυσμένου ουρανού
που αλλάζει χρώμα με το πάτημα ενός μόνο κουμπιού
ταμπέλες νέων διαφημίσεις ψηφιακού οργασμού
Στρατοί φονιάδων στην υπηρεσία του νέου θεού
τα ίδια κόζια όπως τα ξες ανασφάλεια και στρες
και η φωνή ενός μαλάκα να φωνάζει εντολές
σκλαβοπάζαρα που κάποιοι ονομάσαν δουλειές
με το κεφάλι σου σκυφτό τηρείς τις περγαμηνές
συμπλοκές αιμά στα πεζοδρόμια μαχαιριές
είδα έναν φίλο μου στον ύπνο μου να πέφτει απο αυτές
είδα την έτσι στην πλατεία με έναν φλώρο προχθές
γιατί ο πόνος είναι αόρατος μα οι ουλές φανερές
το όραμα μου πανικός 40 και πυρετός
παραλήρημα λιακάδα και δεν βλέπω το φως
όσοι δεν βλέπουν ότι βλέπω λένε τι βλέπει αυτός
μα είναι τιμή μου να είμαι αυτός που τα βλέπει αλλιώς

Η πόλη μου Θεσσαλονίκη
Α Κ Α καταδίκη
οι μέρες μου κυλάνε δίχως νόημα
φοβάμαι μη γλιστρήσω από τον έβδομο σκόπιμα
αυτό το λέω πρόβλημα
έχω σχέδιο διαφυγής και ίσως τα καταφέρω
να πάω σε πόλεις που ούτε καν μπορώ να προφέρω
λέω Buenos Aires, Rio de Janeiro είπα Buenos Aires, Rio de Janeiro