Σταυρούλα Πελέκη: «Το κλειδί της πόλης θέλω να το προσφέρω στους κατοίκους της Λαμίας ... »

Σε μια κατάμεστη αίθουσα του δημοτικού θεάτρου Λαμίας τιμήθηκε το απόγευμα της Δευτέρας 17 Ιουνίου για την ανεκτίμητη προσφορά της 63 ολόκληρα χρόνια η διευθύντρια του Ορφανοτροφείου Θηλέων Λαμίας Σταυρούλα Πελέκη με την ανώτατη τιμή ενός πολίτη, το χρυσό κλειδί της πόλης. Μετά από πρόταση του Μητροπολίτη Φθιώτιδας που έγινε ομόφωνα δεκτή από το Δημοτικό Συμβούλιο Λαμιέων, η Λαμία τίμησε την Σταυρούλα Πελέκη αποδίδοντας το ελάχιστο στην γυναίκα- εκπαιδευτικό που αγάπησε την Λαμία και άνοιξε την αγκαλιά και την καρδιά της σε δεκάδες παιδιά. «Σήμερα τιμήσαμε τη δασκάλα της Ζωής. Τη «μητέρα» της Λαμίας. Ένα πρότυπο έμπνευσης, σεβασμού και αγάπης» τόνισε ο δήμαρχος Λαμιέων Θύμιος Καραϊσκος σημειώνοντας «απονείμαμε την ύψιστη τιμητική διάκριση του «Χρυσού Κλειδιού της πόλης» στην Σταυρούλα Πελέκη σε ένδειξη σεβασμού και αναγνώρισης του πολύτιμου κοινωνικού της έργου, μετά από ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.Είμαι σίγουρος ότι η αλληλεγγύη, η ανιδιοτέλεια και η προσφορά της θα συνεχίσουν να μας διδάσκουν!».
Από την πλευρά της η κ. Πελέκη αφού ευχαρίστησε τον Μητροπολίτη Φθιώτιδας αλλά και το Δήμο Λαμιέων για την απονομή αυτή υπογράμμισε:
«Αυτό το κλειδί της πόλης θέλω να το πάρω απόψε και να το προσφέρω σε αυτους τους ευλογημένους και ξεχωριστούς ανθρώπους αυτής της πόλης , τους κατοίκους της Λαμίας. Σε αυτούς πραγματικά ανήκει. Είναι οι άγιοι Λαμιώτες, όπως συνηθίζω να τους αποκαλώ οι γνωστοί και άγνωστοι άνθρωποι του τόπου μας, συνάνθρωποι μας, .άνθρωποι του μόχθου και της καθημερινότητας, άλλοι και επώνυμοι και επιφανείς, κληρικοί και λαϊκοί, άντρες και γυναίκες, όλοι τους συγκινήθηκαν από το έργο της αγάπης μας και μας συμπαραστάθηκαν ποικιλοτρόπως υλικά και πνευματικά».
Αναφερόμενη στα «κορίτσια μας» όπως είπε «που πέρασαν και έζησαν στο σπίτι της αγάπης» τους απηύθυνε το λόγο «Αγαπημένα κορίτσια που πριν χαρούν το πέταγμα τους στη ζωή, είδαν το σκληρό πρόσωπο, την ορφάνια και τον πόνο, τα κοιτούσα κι απορούσα, ποιος θα απαλύνει τον πόνο τους, ποιος θα αφουγκραστεί τις αγωνίες τους και θα σκουπίσει τα δάκρυά τους. Ο Θεός της αγάπης. Αυτός κάλυψε τις ανάγκες και επούλωσε τις βαθιές πληγές».