Θα υπάρχει ελληνική γλώσσα μετά 100 χρόνια παγκοσμιοποίησης;

Την Τρίτη 16 Ιανουαρίου 2024 και ώρα 11:00 π.μ. στο Αμφιθέατρο του σχολείου μας πραγματοποιήθηκε εκδήλωση – διάλεξη του Αναπληρωτή Καθηγητή Υγιεινής και Ιατρικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Γιάνη Δημολιάτη με θέμα: «Θα υπάρχει εληνική γλώσα μετά 100 χρόνια παγκοσμιοποίησης;»
(Η ορθογραφία του τίτλου εσκεμμένα ανορθόγραφα γραμμένη καθ’ υπόδειξη του κ. καθηγητή)
Στη διάρκεια της διάλεξης τέθηκαν και απαντήθηκαν, μεταξύ άλλων, ερωτήματα όπως:
Θα υπήρχε ελληνική γλώσσα μετά 100 χρόνια παγκοσμιοποίησης αν η Ελλάδα ήταν ένα απομονωμένο νησί στη μέση του πουθενά; Θα υπήρχε ελληνική γλώσσα μετά 100 χρόνια παγκοσμιοποίησης αν η Ελλάδα ήταν μόνη της στον πλανήτη Άρη ή έστω στο Φεγγάρι; Θα υπάρχει ελληνική γλώσσα μετά 100 χρόνια παγκοσμιοποίησης τώρα που η Ελλάδα είναι στη μέση του κόσμου; Θα υπάρχουν Έλληνες μετά 100 χρόνια παγκοσμιοποίησης; Έλληνες (ήταν) είναι (και θα είναι) οι των ημετέρων γονιδίων μετέχοντες; Έλληνες (ήταν) είναι (και θα είναι) οι της ημετέρας παιδείας μετέχοντες; Είναι η γλώσσα "όργανον" της ημετέρας παιδείας; Στην εποχή που ο κόσμος τρέχει με ταχύτητα ηλεκτρονίου, είναι η Ελληνική "γλώσσα υπό εξαφάνιση"; Τι μπορούμε να κάνομε; Βουβοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε κάποιο θάμα;
Η εκδήλωση ήταν ανοιχτή για το κοινό (εκπαιδευτικοί, μαθητές, γονείς) και εντάσσεται στη σειρά διαλέξεων, που διοργανώνει το Αριστοτέλειο Εκπαιδευτήριο στο πλαίσιο πολιτιστικών εκδηλώσεων.
Επίσης, από όλους τους μαθητές και εκπαιδευτικούς του σχολείου ζητήθηκε να κάνουν μια «προθέρμανση» για την εκδήλωση απαντώντας σε ερωτηματολόγιο.
Ακολουθεί το βιογραφικό σημείωμα του κυρίου Γιάνη Δημολιάτη και οι κυριότεροι σταθμοί στην επαγγελματική και συγγραφική του πορεία.
Γιάνης Δημολιάτης.
Αφυπηρετήσας (31-8-2018) αναπληρωτής καθηγητής Υγιεινής (ο κορονοϊός επέβαλε: Δημόσιας Υγείας) και Ιατρικής Εκπαίδευσης (= πώς διδάσκει το μυαλό τού δασκάλου και, κυρίως, πώς μαθαίνει το μυαλό τού μαθητή), Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.

ΣΠΟΥΔΕΣ:
Ιατρική Αθηνών (1976),
Πνευμονολογία-Φυματιολογία (1980),
Κοινωνική Ιατρική (1990),
Master of Public Health (1997),
Master of Medical Education (2006),
PhD (θνησιμότητα ελληνικού πληθυσμού, 1988).

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ:
Πολιτική,
Παιδεία,
Υγιεινή,
Ποιότητα ζωής (= {γέννησης, ζήσης, θανάτου} = {εισόδου, βίου-και-πολιτείας, εξόδου}).

ΒΙΒΛΙΑ:
(αντι)Παιδαγωγικό Πανόραμα ή πώς η Κοινωνία (ανα)Παράγει Ανθρωπάκους (1985, 1992).
Πολιτική Δημογραφία: Ακτινογραφία της Βουλής (1992).
Εισαγωγή στη Σύγχρονη Επιδημιολογία (1992).
Η Γλώσσα του Σώματος (1999, 2007).
Υγεία 21 (2002).
Διατριβή περί Ευθανασίας (2005).
Η Μεγάλη Κραυγή (2014).

ΆΡΘΡΑ:
"Ευθανασία ή ευζωία;" (1990).
"1 γιατρός ανά 1 κάτοικο!" (1992).
"Αν ήμουν υπουργός παιδείας για μία μέρα" (2001).
"Νυν απολύεις τον δούλον σου Δέσποτα" (2003).
"Η διαθήκη ζωής μου" (2016).
"Γιατί η Εκκλησία δεν μπορεί να μην προμαχεί υπέρ της ευθανασίας" (2018),
"Πόση ευθανασία; αν μπορείς να τη μετρήσεις, ξέρεις κάτι γι’ αυτήν· αν όχι, δεν ξέρεις τίποτα." (2019, σελ. 56-57),
"Πότε Πρέπει να Πεθαίνομε; (ΠΠΠ)" (2020).
"Διασφάλιση δικαιώματος επιλογής αν θα εμβολιαστούμε. Αναλαμβάνομε την ευθύνη της επιλογής μας" (2021).
"Από ή Μέ COVID-19; Σύνδρομο Υποκλοπής Υποκείμενης Αιτίας Θανάτου (ΣΥΥΑΘ) στο Ιατρικό Πιστοποιητικό Αιτιών Θανάτου (ΙΠΑΘ)" (2023).

ΣΥΜΠΟΣΙΑ (συντονιστής):
Πότε Πρέπει να Πεθαίνομε (ΠΠΠ: 2016, 2017).
Πώς Μαθαίνει ο Εγκέφαλος (ΠΜΕ: 2017, 2018).